My Ex Is My Husband (Book 2 Of My Ex Is My Fiance)

Chapter 21

Alyah's PoV

Kanina pa ako nakatanga dito sa opisina ko. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Nalilito ako but at the same time nasasaktan. They betrayed me for pete's sake. "Mam ito na po yung pinatimpla niyong kape." Tumingin lang ako kay Madie at tumango. "Mam sorry po kung hindi ko sinabi sa inyo." Ngumiti lang ako sa kaniya.

Bakit ba lahat ng tao pinagmumukha nalang akong tanga dito. "Tapos na Madie, you knew it all along but you never tell it to me." I've been to good para abusuhin nila lahat ng iyon?

"Mam hindi po sa ganon-" I cut her words but looking at her seriously.

"Kung ikaw ang nasa sitwasyon ko, ano sa tingin mo ang iisipin ko?" Napayuko siya at hindi na umimik pa.

"I'm sorry mam." She said and leaved. Napahawak ako sa sintido ko at hinilot-hilot ito ng bahagya. Ubos na ang pasensya ko lalo na sa mga taong umabuso nito. It's time to back the old Alyah Fernandez.

Dinampot ko ang bag ko at lumabas pero fuck! Wrong timing lang naman dahil nakita kong papalapit si Drake. Malayo pa siya pero tanaw ko na. Ayoko siyang makita! But how can I face the reality kung magtatago at magtatago lang ako?

Huminga ako ng malalim at hinarap siya na ngayon ay nasa harapan ko na.  "You don't need to go back here." I raised my eyebrow and look at him seriously.

"This is OUR company so I can go back here whenever I want." Yes, bumalik ako sa company ng Fernandez. I can't see anymore.

"Your life is with me." My life? Oh shit! I forgot.

"Well your life isn't belong to me anymore, I mean yung sa akin lang. In our case you belong to someone else." O man! Hindi siya nakapagsalita.

I guess I'm right. "We are still married." The last time I checked is he cheated.

"Yeah we are, but now you have a  responsibility. Your future baby needs you." Yeah it hurts dahil sa akin pa nanggaling but what can I do? Truth hurts.

"Alyah" Umiling ako ng magtangka siyang lapitan ako.

"Don't" itinaas ko ang kamay ko na para bang sinasabi na huwag niya akong hahawakan.

Umalis na ako sa harapan niya at sumakay sa kotse ko. Nakahinga ako ng maluwag ng eksaktong makarating ako sa loob ng kotse ko. Alyah is back.

Hindi ko alam kung saan ako pupunta basta ang alam ko lang ay hanggang may daan ay magda-drive ako. Ilang oras din akong nagmamaneho hanggang sa makarating ako sa isang hotel. I think I can spend my night here. Pumunta ako sa receptionist at kumuha ng isang kwarto. Pagkatapos ay dumiretso ako sa bar ni Carlo.

I ordered tequila and drink it. Masakit sa tenga ang tunog sa bar pero sanay na ako. Nasa counter lang ako habang nanunuod sa mga nagsasayaw sa dance floor. They are all drunk and didn't know what they do.

"Alyah?" Napatigin ako sa tumawag sa akin and I saw Carlo.

"Hey! Wanna shot?" Iniabot ko sa kaniya ang isang baso pero tumanggi siya.

"No, magagalit sa akin si Karren." Ngumiti lang siya sa akin ng tipid. Ang bilis talaga magbago ng takbo ng buhay. Parang kailan lang si Karren namumumblema kung paano pakikisamahan itong lalaking to but now? They are both okay.

"Don't hurt her Carlo. Karren loves you so much." I tapped his shoulder at lumabas na sa bar. Ayokong magpakalasing, wala sa timpla ng katawan ko ang lasa ng alak ngayon.

Pumasok ako sa loob ng kotse ko at nagmaneho papunta sa bahay namin. Yeah pupunta ako doon para kumuha lang ng ilang gamit, alam ko naman Drake is not there. Pagkadating ko ay agad akong bumaba at pumasok ng bahay. The ambiance is still the same, the perfume, things inside this house and everything, only our love is not the same anymore.

Ngumiti ako ng parang baliw at umakyat na sa kwarto pagkatapos ay nagsimulang kumuha ng ilang damit sa maliit kong maleta. "At saan ka pupunta?" Isang boses na nagpatigil sa ginagawa kong pagiimpake.

"As if you care." Nih hindi ko siya hinaharap ng sabihin ko iyon sa kaniya. Nagulat na lang ako ng ibalibag niya ang maleta kaya naman lahat ng pinaghirapan ko ay nasayang lang.

"Of course I care because I'm your husband!" Anger all over his face but I ignored it.

"Yes you're my husband happy now?" Nagulat nalang ako ng bigla niyang hablutin ang kamay ko at hawakan ito ng sobrang higpit. "Nasasaktan ako!" Sigaw ko sa kaniya pero hindi siya nakinig.

Naramdaman ko ang pagtulak niya sa akin sa kama kaya naman kinabahan ako. No! Not now! "You're not going anywhere." Hinalikan niya ako ng marahas na para bang anumang oras ay mapupunit na ang labi ko.

Wala akong ibang magawa kung hindi ang umiyak nalang. Manlalaban nga ako kung alam kong sa una palang talo na ako. Naramdaman kong pinunit niya ang damit ko and it make me cry a lot. I just ignored him, do whatever he want I just don't care anymore.

"Shit I'm sorry!" Tumayo siya at inalalayan akong makaupo. Nag-ipon ako ng lakas at sinampal siya ng sobrang lakas.

"Fuck you!" Nanginginig kong salita sa kaniya. Umiling siya at niyakap ako, habang ako? Ito sinusuntok-suntok siya. "Let go of me!" I don't want to see him!

"No Hon, please don't leave me." Hindi ko alam kung anong lakas ang nagawa ko para maitulak siya at makalayo sa akin.

"Don't leave you? How come Drake? Maawa ka naman sa akin!" Umiwas ako ng tingin ng makita ang kaniyang pag-iyak. Please my man! Don't cry in front of me!

"I'm begging you." Lumuhod siya at niyakap ang mga binti ko. Mas lalo akong napaiyak sa ginawa niya kaya tinulungan ko siyang makatayo at hinaplos haplos ang pisngi niya.

"I love you pero masakit Drake, masakit yung ginawa mo. Please give me space to think and space to breath." Yeah this is my decision. I need time to think what's right. "Please" Yumuko sa siya at kinagat ang sariling labi.

"Ipangako mong babalik ka sa akin." I took a deep breath before I answer.

"I will at kapag nangyari yon ikaw at ako nalang. " Tumango siya and kissed me.

-Fieryalih

A/N: Ito na po! Finally! VOTE AND COMMENT  lang sa chapter na ito! What can you say about this chapter ha readers? Must comment your reactions!