2 εβδομάδες μετά.
Harry 's POV
Είναι 2 εβδομάδες από την μέρα που ήρθε. Δεν έχουμε μιλήσει καθόλου και μου λείπει ρε πουστη !
Μου λείπουν όλα. Τα φιλιά της, το άγγιγμα της, η φωνή της, τα πάντα πάνω της ! Αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να με συγχωρέσει.
Αυτό το τίποτα έχει γίνει ο εφιάλτης μου !
Αποφασίζω να σηκωθώ από το κρεβάτι μου μετά από πολύ ώρα σκέψης.
Ανοίγω την πόρτα και την βλεπω μπροστά μου. Ήταν έτοιμη να χτυπήσει. ( ζουν όλοι μαζί στο ίδιο σπίτι )
Κριστιάνα 's POV
Αυτές τις 2 εβδομάδες δεν του έχω μιλήσει ή δώσει καθόλου σημασία.
Δεν μιλάω πολύ γενικά. Το μόνο που κάνω είναι να σκέφτομαι.
Σκέφτομαι τον Harry. Όλα αυτά που έχουμε "ζήσει" μαζί που δεν είναι και πολλά για να πω την μεγάλη αλήθεια. Σκέφτομαι τον τρόπο που του μίλησα τόσο καιρό πριν.
Όταν έμαθα ότι ήταν...Αυτό που ήταν τέλος πάντων !
Μάλλον ήρθε η ώρα να τον συγχωρήσω ;
Γιατί το λες αυτό ?! Μην ακούω βλακιες τραβά να πεις ένα χαζό συγνώμη να επιστρέψουν τα πράγματα στον κανονικό τους ρυθμό !
Δεν ξέρω αν θελω να το κάνω...
Ωω...ξέρεις ! Και μάλιστα πολύ καλά !
Αχ...Καλά....θα πάω ! Μην δαγκώνεις !
Τέλεια ! Τώρα όμως !
Δεν προλαβαίνω να το επεξεργαστώ άλλο καθώς αισθάνομαι το σώμα μου να κατευθύνεται προς το δωμάτιο του Harry.
Πάω να χτυπήσω αλλά πριν το χέρι μου συγκρουστει με την πόρτα, αυτή ανοίγει και ξεπροβάλει από μέσα ο Harry.
Στην αρχή με κοιτάει κάπως περίεργα αλλά μετά αποφασίζει να μιλήσει.
H : Καλημέρα Κρις ! Ήθελες κάτι ;
Αχ είχα τόσο καιρό να ακούσω τον Harry να με αποκαλεί έτσι. Μου είχε λείψει !
Κ : Α....ε...α..ναι βασικά ηθελα να σε ρωτήσω --
