I'm His Sexy Kidnapper(EDITING)

KIDNAPPER#18

Dedicated sayo :) Salamat sa pagbasa! Lovelove~

-----------------------

FARRAH'S POV:

"Let's talk."

Nagpasalin-salin yung tingin ko sa dalawa.. Clarence.. Ashton..

Si Clarence, nakatitig kay Ashton pero nakangiti. Si Ashton, nakatingin sakin.. Pero mukhang galit at seryoso..

"Uh.. Clarence.. - - - - - - 

"So magkakilala pala kayo? Pano?" Singit na tanong ni Ashton. Huh? Bakit ganun tanong niya? Magkakilala din ba sila?

"Yeah bro." Nagulat naman ako nang akbayan ako ni Clarence. Mas lalong sumama ang aura ni Ashton. Ramdam ko.. "She almost killed me a while ago. Haha." Ano daw? Bro?

Nagtaka naman yung mukha ni Ashton. Jusko, pano ko makakapagsalita?

"Why? What did she do?" Lumapit ng konti sa kinatatayuan namin si Ashton. Jusko natatakot ako sa aura niya.

"Nah. It's not for you to know. Anyway, how come did you two know each other?" Naglipat-lipat din ng tingin si Clarence saming dalawa. Dapat nga ako nagtatanong niyan eh.

"She's my secretary." Simpleng sagot ni Ashton.. Ouch.. Secretary. Really. I'm only his Secretary. That's all.

"Oh. Really? But you told me you've lost your job?" Nagtatakang tanong ni Clarence. Tinignan ko lang siya pero hindi ako sumagot. Tumingin ako kay Ashton.

"Akala ko ba maguusap tayo? Eh bakit kayo ang nagusap?"

Tinanggal naman ni Clarence yung pagkakaakbay niya sakin. "Ooops. I think... I should go." Naglalakad siya ng paatras. Habang yung mga kamay niya eh parang sinasabing, 'Chill' Baliw talaga. "I'll just see you later Farrah. Bye." Nagwave siya ng kamay at nagsalute. Nakakatuwa talaga yung ugali niya. Ang cool lang.

Nang nakaalis na si Clarence, tumingin na lang ulit ako sa dagat. Ayoko magsimula sa pagsaalita. Siya ang may gustong magusap kami. Dapat siya ang unang kumilos.

"Why did you leave?" Biglang sabi niya. Nasa gilid ko lang siya. Sa pwesto ni Clarence kanina. Jusko. Bakit naman yun agad ang tanong niya?

"Simula talaga sa umpisa huh?" Medyo natawa naman ako. Ayokong masyadong pabigatin yung paguusap namin. Baka mahirapan lang akong icontrol yung sarili ko. Lalo na sa pakikitungo niya sakin ngayon.

"Where do you wanna start? At the end?"

"Why don't you try?" Kahit ayokong labanan siya.. Kusang lumalaban bibig ko.

"Ayusin na natin to Farrah. Let's stop playing around. We're not kids anymore." Seryosong sagot niya.

"Yeah right. We're not kids anymore but you're acting like one." Wala eh. Inumpisahan niya. Sinira nanaman niya ang mood ko.