"เข้าไปข้างในไม่ดีกว่าเหรอครับ ออกมายืนตากน้ำค้างแบบนี้จะป่วยเอานะ"
น้ำคำแฝงความเป็นห่วงอย่างชัดเจนพาให้ใจคนฟังกระตุก ถึงกระนั้น จินฮวานกลับเชิดหน้าขึ้นมองสบประสานสายตา
"ฉันไม่มีงาน ถ้าจะออกมารับลมเสียบ้างก็ไม่ใช่เรื่องผิดอะไรนี่"
เป็นความจริงที่คิมจินฮวานว่าง และมีทีท่าว่ามันจะเป็นอย่างนั้นไปทั้งคืน สาเหตุหลักไม่ใช่ใครอื่นไกล เป็นเพราะซงยุนฮยอง ชายหนุ่มรุ่นน้องที่กำลังส่งยิ้มบางให้เขาอยู่นี่อย่างไรเล่า
เขาเพิ่งถูกแย่งลูกค้าไปต่อหน้าต่อตาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนนี้เอง ทั้งที่อายุมากกว่าแต่กลับต้องรั้งตำแหน่งที่สองมาโดยตลอดมันน่าหงุดหงิดน้อยเสียเมื่อไหร่
"พี่ควรเข้าไปข้างในได้แล้ว" ยุนฮยองยังคงยืนยันเจตนาเดิม นัยน์ตาคู่โตกลับหรี่ลงน้อยๆยามทอดมองดวงหน้าหวาน มันแฝงความรู้สึกหลากหลายปนเปเสียจนยากเกินกว่าจะตีความให้กระจ่างได้ทั้งหมด ทว่าสิ่งหนึ่งที่ชัดเจนโดดเด่นคือความลึกซึ้งซึ่งถูกถ่ายทอดออกไป "ถ้าไม่สบายขึ้นมาพี่จะไม่เหลือแรงแม้แต่จะชิงเอาแขกคืนจากผมนะครับ"
ยุนฮยองรู้ดีว่าที่ทำอยู่นี้ไม่ต่างจาการหลอกเด็ก ทว่าน่าแปลก คิมจินฮวานกลับยอมโอนอ่อนตามเสียทุกครั้ง
ร่างเล็กยอมกลับขึ้นไปยังชานบ้าน หลบเข้าใต้หลังคากระเบื้องซึ่งยื่นล้ำออกมา ก่อนจะผละก้าวย่างจากไปโดยไม่คิดหันมองคนอายุน้อยกว่าที่ถูกทิ้งไว้เพียงลำพัง
ยุนฮยองระบายยิ้มอ่อนจาง ทอดมองตามแผ่นหลังบางที่เพียงครู่เดียวก็ลับหายไปจากมุมทางเดินของอาคารหนึ่งในกลุ่มเรือนหมู่ที่ตั้งแวดล้อมด้วยกำแพงสูงลิบลิ่วและสวนกว้างขวาง แบ่งแยกตัวเองออกจากร้านอื่นที่รายล้อม
01 : The secret in lily garden [YUNJIN] [os]
Start from the beginning
