Zorlanıyor,
Herşeye sabretmeye çalışıyor,
Başarıyor da pek tabii
Fakat sabrı tam sınırda en ufak şeye taşıyor,
Onun zararı kendine,
Günler geçtikçe harap ediyor kendini,
Ümidi kesiyor değer verdiklerinden,
Fayda gelmez bana bu vakitten sonra, diyor.
İnsanları kırmamak uğruna,
Bin parça ediyor kendini
Ona rağmen arkasından atanı tutanı pek fazla.
Ve o, mutlu olmaktan dahi korkuyor,
Belki bir korkak o, evet,
Güvenmek dahil birçok şeyden korkar olmuş
Sinirlenince kendini yıpratıyor..
Deli gibi davranıyor...
Dengesizliği zirvede belki.
Birçoğunun aksine artık hiçbir şeyi dillendirmiyor,
Ondan dahi yorulmuş bedeni,
Her sinirinde daha çok sıkıyor kendini,
Her seferinde kalbine ağrılar giriyor.
Dediğim gibi o etrafa çok zararsız.
Fakat mahvediyor kendini.
Görmezden gelip yine de değer verdikleriyle ilgileniyor,
Ümitsiz vaka olarak adlandırmış kendini,
Sevdiklerinin yüzündeki gülümsemeye sebep olunca gülümsüyor içten ve samimi..
O herşeyi kenara bırakıp tutunmaya çalışıyor..
Tıpkı fırtınada sağ kalmaya çalışan bir gemi gibi..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlığın Notaları (Tamamlandı)
ŞiirSuskunluğum kırgınlığımdandır. Sessizliğime aldanmayın, büyük bir fırtınanın öncüsüdür.. Yalnızlık paylaşılmaz bilirim. Yalnızlığımı düşündükçe dakikalarımı müziklerle süslerim.. Düşüncelerimi kelimelere dökemediğimde hislerime tercüman olurlar gene...
