Yalnızlığın Notaları (Tamamlandı)

Anlam Veremediğim.

Sizin yürek dediğiniz bir gün birinde öbür gün başka birinde.
Öyle yüreği at çöpe.
Aşk diye tanımladığınız şey gururdan bihaberdir bilmem bilir misiniz?
Fakat gururu Aşka katan yine sizlersiniz.
Aşk konusunda ne kadar da hünersiziz biz.
Oysa Aşkı acıya çevirenler yine bizleriz..

Karanlık, kör bir gecenin,
Sarhoş ıslak kaldırımlarında savruluyorum şimdi..
Hiçlik, değersizlik hissi bedenimi, ruhumu, benliğimi hançerliyor gibi.
En çok yaralayıp hırpalayanı da var olup olmamak.

Bak!
Yine defolup gitti güneş,
Karanlığın düşman solukları beni her gece ki gibi o darağacına sürüklüyor..

Anlatamamak, anlaşılmamak,
Sürekli hasar veriyor.
Ve bendeki hal hal olmaktan çıkmış vaziyette.
Hayat boş geliyor.
Hayatım çok boş geliyor.
Kelimelerim yolunu kaybediyor,
Hatta bazen var olamıyorlar bile.

Neden diye sorup duruyorum ve artık ters-düz olup ruhum beni sorguluyor.
İç sesim içimi kesiyor..
Oda umursamıyor beni.
Kim bilir umursanmaya değmez biriyimdir belki de.

İki dudağımın arasından çıkacak kelimeler yerini artık sadece oksijen ve karbondioksite bırakıyor.
Kurtarılmayı bekliyorum belki de
Ne halde, hangi durumdan kurtarılmak istediğimi bile bilemezken,
Yalnızca onun tarafından medet umuyorum.

İçimdeki umutların teker teker sönmesini izlemek,
Her gün her saniye biraz daha bitiriyor beni.
Onun gelebilme ihtimalini ve kaybetme ihtimalimi gözden geçirdikçe,
Korkularım, karamsarlığım, kara bulutlar gibi çöküyor üstüme.

Çok yoruldum.
Çoklar o kadar hafif kalıyor ki,
Yokların arasında kayboluyor adeta..
Derdimi anlayamıyor kimse.

Sanırım hiç anlamayacaklar da..

Ben üzgünüm ruhum!
Seni hırpalayıp sağa sola vurup canından parça koparıyorum.
Bu parçayla kendimi onariyim derken o parçayı da yutuyorum,
Bu böyle devam ettikçe içimde bir dağ oluyor..
bu dağ beni gittikçe içine çekiyor....

Anlam veremiyorum bende
Yalnızca hissediyorum.

{multideki söz çok fazla anlamlı.}