Yalnızlığın Notaları (Tamamlandı)

Saçmalık Sürüsü ve İç Savaş

Son günlerde hissediyorum,
Büyük bi değişikliğe uğruyorum.
Ne olduğunu anlayamasam da
Kötü olduğu aşikar..

Üstümden bir yük kalkıyor tekrar bir yük biniyor,
Anlatılması zor fakat ruhumu delen bir his..

Bitmişlik, bitkinlik canımı yakıyor,
Oysa canımda yanacak yer kalmadı..

İnsanlar ve olaylar sanki yer açmaya çalışır gibi ruhumun yaralı teninde,
Ve bunu beceremeyip yaralarımı deşip yeni yaralar açıyorlar..

Siz ne anlarsınız ki?
Aynılıktan öleceksiniz.

Artık sözlerimin bittiği yerdeyim.
Ne beynimde
Ne kalbimde
Ne de ruhumda
Tek bir kelime kaldı..

Ruhum bu yüzden beni suçluyor,
Suskunluğumun benim suçum olduğunu düşünüyor,
Oysa bana hiç yardımcı olmuyor,
Beni büyük ve çıkışı zor bir girdabın içine sürüklüyor..
Buna etken benim fakat bunu yapan o.
Kendi içimde savaş veriyorum dışarıya verebileceğim en sessiz tepkiyi savururken.
Bu yüzden insanlar beni tanımıyorlar.
O aptallar.. Bilmiyorlar..
Bildiğini zanneden bir avuç saçmalık sürüsü.
Benim izin verdiğim boyutta bilebilirler fakat bu gerçeğe oldukça uzaklar..