Οίνος Ευφραίνει Καρδίαν

Κεφάλαιο 36

"Δεν θα τολμήσεις" είπε αυστηρά αλλά είχα είδη κάνει την αρχή με το να μπω βίαια μέσα της...

"Το τόλμησα και από όσο βλέπω σου αρέσει" της είπα και στριφογύρισε τα μάτια της..,

"Είσαι κάθαρμα" είπε μέσα από τα βογγητά της...

Περάσαμε άλλες δυο μέρες στη Ιταλία και γυρίσαμε πίσω....είχα ξετρελαθεί στο νέο  ότι θα γίνω μπαμπάς....θα με φωνάζει μπαμπά και θα τρέχω.... Αν είναι αγόρι θα του μάθω όλα τα μυστικά για να γίνει ένας ακαταμάχητος άντρας σαν τον πατέρα του...Αν είναι κορίτσι δεν θα αφήσω ούτε αρσενική γάτα να την πλησιάσει μέχρι τα εικοσιπέντε της....

"Τι έγινε ούτε σήμερα θα πας για δουλειά;;" Με ρώτησε η Ερατώ με ύφος...Άκους εκεί να πάω για δουλειά και να την αφήσω μόνη στο σπίτι έγκυος γυναίκα δεν είμαστε καλά...

"Δεν υπάρχει περίπτωση να σε αφήσω μόνη μέχρι να γεννήσεις"

"Ωραία θα περάσουμε" σχολίασε..."Αύριο θα πας" είπε με ύφος που δεν σήκωνε αντιρρήσεις

"Καλά θα δούμε"

"Όχι θα δούμε, θα πας" είπε στο ίδιο τόνο..."και θα έρθω και εγώ" την άκουσα να λέει και πετάχτηκα πάνω...."Δεν υπάρχει περίπτωση"είπα αυστηρά

"Άγγελε κόψε το υφάκι και μην μου λες δεν υπάρχει περίπτωση γιατί θα γίνει χαμός...δεν σε αντέχω άλλο εδώ και μια βδομάδα δεν με αφήνεις μόνη ούτε λεπτό ακόμα και στην τουαλέτα μαζί μου έρχεσαι..."

"Δεν θα πας για δουλειά" συνέχισα να επιμένω..

"Θα πάω είτε με το καλό είτε με το κακό, χώνεψε το να τελειώνουμε"

"Είσαι έγκυος πρέπει να προσέχεις" άρχισα να λέω για να συνέλθει..,

"Προσέχω,όμως δεν θα είμαι συνέχεια στο σπίτι επειδή εσύ φοβάσαι"απάντησε πιο ήρεμα τώρα....με πλησίασε και έβαλε τα χέρια της στο λαιμό μου..."Έλα ρε μωρό μου τώρα, θα είμαι μια χαρά, εξάλλου θα είσαι και εσύ εκεί" είπε και άρχισε να μου αφήνει μικρά φιλιά στο πρόσωπο...

"Δεν παίζεις σωστά" σχολίασα και έκανε ενα στραβό χαμόγελο....."Αν νιώσεις το παραμικρό θα μου το πεις" είπα σοβαρός

"Εννοείται μωρό μου" με καθησύχασε....

Το επόμενο πρωί αφού ετοιμαστήκαμε ξεκινήσαμε για το γραφείο, είχα ειδοποιήσει τον Φίλιππο ότι θα επέστρεφε η Ερατώ στην εταιρία και πως τώρα θα έχουμε το ίδιο γραφείο...δεν ήθελα να την αφήσω ούτε λεπτό μόνη....

"Είσαι υπερβολικός" είπε και σταύρωσε τα χέρια της...Σταμάτησα σε μια άκρη το αυτοκίνητο και την κοίταξα..

"Σε τι ακριβώς είμαι υπερβολικός;; Στο ότι θέλω να είμαι σίγουρος πως εσύ και το μωρό μας θα είναι ασφαλείς;;" Την ρώτησα φωνάζοντας λίγο περισσότερο από το κανονικό

"Μην μου φωνάζεις" είπε και αμέσως τα μάτια της γέμισαν δάκρυα....

"Φοβάμαι, αυτό είναι όλο" παραδέχτηκα και την τράβηξα στην αγκαλιά μου...

"Κατάλαβε με μωρό μου σε παρακαλώ" είπε και μου έδωσε ένα φιλί στο λαιμό..

Ξεκίνησα και πάλι το αμάξι και φτάσαμε στο γραφείο...για πρώτη μέρα την άφησα απλά να δει κάποιος έλεγχος που είχαμε κάνει, δεν ήθελα να την κουράσω...Αργά το απόγευμα επιστρέψαμε στο σπίτι...είχα πάει να κάνω μπάνιο και την άφησα μόνη στο σαλόνι...

"Μωρό μου άνοιξε και έρχομαι" φώναξα όταν άκουσα το κουδούνι...έβαλα βιαστικά την μπλούζα μου...μπήκα στο σαλόνι και όταν είδα ποιος ήταν μου κόπηκαν τα πόδια

"Αθηνά;;"είπα χαμηλόφωνα

"Γεια σου Άγγελε" είπε ανέκφραστη

"Μαμα;; Μαμα;; Αυτός είναι ο μπαμπάς μου;;" Άκουσα μια παιδική φωνούλα και χαμήλωσα το βλέμμα μου και μπροστά μου είδα ένα αγοράκι...

"Ναι μωρό μου,αυτός είναι ο μπαμπάς σου" την άκουσα να λέει και το μόνο που έκανα ήταν να κοιτάξω την Ερατώ που στεκόταν δίπλα μου με ανοικτό το στόμα....

Οι στιγμές της ζωής μας μας αποκαλύπτονται χωρίς να ρωτήσουνε....Και συχνά μας πιάνουν απροετοίμαστους... Δεν μπορείς να ελέγξεις τι κρύβει το επόμενο χτύπημα του πεπρωμένου στην πόρτα σου, αλλά μπορείς να ελέγξεις πως θα το αντιμετωπίσεις

Ώρα να πηγαίνω...εξαφανίζομαι......τα λέμε, κάπου κάποτε....