Κεφάλαιο 22

5.5K 534 39
                                    

Άγγελος

Την έβλεπα να κλαίει και να με παρακαλάει και έλιωνα, πονάω να την βλέπω κομμάτια...το μετάνιωσε το ξέρω όμως θέλω να μου το αποδείξει, για μια φορά να μου δείξει και αυτή ότι με θέλει, ότι είναι και για αυτή σημαντικό αυτό που έχουμε...

"Δεν έχουμε να πούμε τίποτα, φύγε και ξέχνα με τελειώσαμε, φύγε" είπα και γύρισα την πλάτη μου να μην την κοιτάζω, δεν θέλω να λυγίσω..

"Θα φύγω αν αυτό θέλεις, όμως να ξέρεις ότι μου λείπει η αγκαλιά σου, το φιλί σου, εσύ ολόκληρος, όλα.."όχι δεν πρέπει, μείνε δυνατός αγόρι μου, μην πεις κάτι και κυρίως μην γυρίσεις...έλεγα στον εαυτό μου για να συγκρατηθώ και να μην κάνω κάποια κίνηση...Δεν είπα τίποτα, είχα απαγορεύσει και στην ανάσα μου να ακούγεται...Ένιωθα τα μάτια της καρφωμένα πάνω μου για λίγο μέχρι που άκουσα την πόρτα να κλίνει με δύναμη...

Αναστέναξα και μπήκα στο δωμάτιο, έβγαλα τα ρούχα και ξάπλωσα για ύπνο...Την επόμενη ημέρα τελείωνε η άδεια της και θα ερχόταν στην δουλειά...

Το επόμενο πρωί άνοιξα τα μάτια μου και άρχισα να ετοιμάζομαι, έβαλα ένα τζιν και ένα λευκό πουκάμισο, πείρα κλειδιά και μπήκα στο αμάξι..

"Έρχομαι" είπα στον Φίλιππο μόλις απάντησα το τηλέφωνο

"Τελείωνε έχουμε πρόβλημα.."

"Τι έχει γίνει;;"

"Στο βαρέλι 125 από το Β τμήμα η οξείδωση είναι μεγάλη, πρέπει να κοιτάξουμε και τα υπόλοιπα.."

"Γαμώτο, ειδοποιείσαι την Ερατώ να έρθει σε δέκα λεπτά στο οινοποιείο, εσύ πήγαινε στο εργαστήριο μαζί με το χημικό και πάρε με μόλις βγουν τα αποτελέσματα"

"Έγινε" είπε και το έκλεισε..

Βρήκε την ώρα να γίνει και αυτό τώρα...Άλλαξα πορεία και πήγαινα προς το οινοποιείο σε πολύ λίγο ήμουν εκεί.. την βρήκα να με περιμένει στην πόρτα..

"Καλημέρα κύριε Γεωργιάδη" είπε και την αγριοκοίταξα..

"Ναι ο πληθυντικός μας έλειπε, προχώρα" είπα και μπήκα μπροστά ενώ με σκολουθούσε..άνοιξα το συγκεκριμένο βαρέλι και έβαλα λίγο με σε ένα ποτήρι, της το έδωσα και ήπιε λίγο...

"Μάλιστα, κάπου έχει γίνει λάθος με τις αναλογίες η οξείδωση είναι πολύ μεγάλη, δοκίμασε και εσύ..." Μου είπε και ήπια λίγο από το ίδιο ποτήρι.."Πολύ ωραία γεύση.." Σχολίασα και με κοίταξε απορημένη.."Τι λες αυτό είναι χάλια.." Είπε και έκανε μια γκριμάτσα αηδίας.."δεν εννοούσα το κρασί" είπα και με κοίταξε στιγμιαία..

Οίνος Ευφραίνει ΚαρδίανΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα