De Dobbelsteen

Hoofdstuk 3)

Levi's ogen worden groot. Hij gooit zijn tijdschrift van zich af en rent zo snel als hij kan naar Browl toe. Browl staat in zijn paars met gele pak bij de lift. Levi rent naar hem toe. '' Browl ''! Schreeuwt hij. Browl kijkt hem aan met grote ogen, maar hij zegt geen woord. '' Hoezo leef je nog browl?'' zegt Levi hysterisch. '' Ik weet dat je kan praten Browl, ik weet dat jij het bent.'' Levi schrikt, want wat hij dan hoort is angstaanjagend. De zware zelverzekerde stem die hij van Browl gewend is is er niet meer. Het enige wat er uit zijn mond komt is een stalen robotstem die zegt: '' Ga weg Levi ''  Browl kijkt bang. '' Browl, jij bent de enige die me nog kan helpen. '' zegt Levi smekend. '' Hoezo '' klinkt de nieuwe stem van Browl waar Levi nogsteeds aan kan wennen. '' Ik moet hier weg, en jij hebt toegang tot alles hier, help je me mee? '' zegt Levi. Browl kijkt om zich heen, eerst links en dan rechts. '' Prima, maar ik ben nergens verantwoordelijk voor. '' antwoord Browl. Levi glimlacht.

Levi is weer gaan zitten op de groene sofa tegen de muur. Hij denkt na over zijn plan, hoe pakt hij dit aan? '' Oke Levi je kijkt geheimzinnig, waar denk je aan? '' vraagt Soyer. '' Zie je die werknemer daar? '' zegt Levi. '' Ja, ik zie hem wat is er met hem? '' antwoord Soyer op hem. '' Dat is Browl, uit mijn editie van de Humantours. '' vertelt Levi. '' Niet waar! '' gilt Soyer. '' Het is hem echt. '' zegt Levi. Plots klinken er drie kanonschoten door The Storage. Levi kijkt bezorgd naar Browl. Hoe kan het dat hij nog leeft  na de Humantours? Het word Levi allemaal te veel en hij besluit proberen te slapen. 

'' Wil verdieping groen zich melden bij de theaterzaal, er wacht een belangrijke mededeling op jullie '' Klinken de luidsprekers. Het is inmiddels twee weken later. Levi praat af en toe met Browl als hij aan het werk is op zijn verdieping. Levi loopt door de ontspanningszaal met zijn groene pyama, alhoewel pyama. Het is gewoon een lichtgroen t-shirt met een kort grijs broekje. Soyer's stem klinkt door de hele verdieping: '' Levi! schiet op, kom naar de theaterzaal jij luie donder! '' schreeuwt hij. Hij heeft gelijk denkt Levi. Levi rent in zijn pyama naar de theaterzaal. Soyer staat bij de deur op hem te wachten. '' Hèhè, slome '' zegt hij lachend.

Het eerste wat levi ziet als hij in de deuropening staat is dat er op het podium een groot televisiescherm staat. Een werknemer staat in de deuropening met een soort machine die je nummer scant. In the storage heb je wel een naam, maar meestal word je aangesproken met je nummer. Levi's nummer is 1155. Vroeger deed hij altijd onderzoek naar de betekenis achter letters en cijfers, maar hij weet er niets meer van door zijn geheugenverlies. Niet alleen het televisiescherm staat op het podium maar ook Jeremy stams. Of zoals ze hem op verdieping groen noemen, het donkere paard. Omdat hij altijd zo snel is dat hij overal achter komt, maar zo duister is als de nacht. 

'' Welkom verdieping groen! '' zegt Jeremy met zijn gemene lach. '' Helaas hebben we afscheid moeten nemen van drie van onze directieleden, ze probeerden te ontsnappen. Dat was natuurlijk niet zo slim. We hebben onder de verdiepingen geloot en verdieping groen kwam uit de loting. Nu heb ik besloten dat ik onder verdieping groen drie nieuwe directieleden aan ga wijzen, je hebt geen keus. Het is meewerken, of de dood. '' Vertelt Jeremy. De zaal valt stil. Dit is niet wat ze verwacht hadden, meewerken aan dit krankzinnige spel? Jeremy gaat verder. '' Onze computer gaat nu drie willekeurige nummers uitzoeken.'' vertelt hij.

De spanning in de zaal begint te stijgen. '' Daar gaan we, als je nummer wordt genoemd stap je het podium op'' zegt Jeremy met een grijns op zijn gezicht. Levi kijkt of hij Soyer kan vinden, maar hij ziet hem niet. Op het televisiescherm verschijnt nummer 578. Een meisje met rood haar loopt naar voren. Ze kijkt bang. Daarna verschijnt nummer 834 op het scherm. Niemand loopt naar voren. '' Niemand? .. '' zegt Jeremy vragend. '' Dan zullen we de chip moeten gebruiken. '' Plots klinkt er een vrouwlijke gil een paar meter naast Levi. Ze valt op de grond. '' Breng haar naar de kubus mannen. '' dwingt Jeremy.

'' We gaan verder. '' vertelt Jeremy. Dat onschuldige meisje wordt vermoord. Ze heeft niets fout gedaan, Levi kan dit niet begrijpen. Op het scherm verschijnt nummer 246. De ogen van Soyer worden groot. Hij stapt naar voren en staat naast het roodharige meisje op het podium. Soyers staart naar Levi. ''En dan ons laatste directielid.'' zegt Jeremy opgewonden. Hij gebaart als een showgirl naar het scherm om grappig over te komen, maar niemand lacht. Het nummer verschijnt op het scherm en iedereen is stil.

'' Nummer 1155 '' roept Jeremy enthoussiast.