Σειρά: VMA
Βιβλίο #2
ΕΘΙΣΤΙΚΟ
ΣΚΛΗΡΟ
ΒΙΑΙΟ
Έρχεται....
Λιόν Φιμέλ - Τζουλιέτ Μπλακ
Το βιβλίο είχε κυκλοφορήσει με τίτλο Κωδικός Αρχάγγελος ΑΓΑΠΗ. Η έκδοση σταμάτησε και θα ανέβει τροποποιημένο στην εφαρμογή μετά την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
ΛΙΟΝ
Πόνταρα υπέρ του Ντέιμον, ο συλλέκτης συνέχισε στον επόμενο. Κάθισα στη θέση μου, ανάμεσα στο πλήθος, μέσα σε μια βοή από φωνές και βρισίδια που ξεκινούσε από τις κερκίδες και σαν ωστικό κύμα εξαπλωνόταν στον ορίζοντα.
Μπροστά μου το ποδοσφαιρικό γήπεδο κατεστραμμένο και ρημάδι. Από τον στίβο είχε απομείνει το τσιμέντο καλυμμένο ανά διαστήματα με μπόλικο χώμα, ενώ το κέντρο ήταν πνιγμένο με αγριόχορτα. Περιμετρικά μια μισογκρεμισμένη τσιμεντένια μάντρα και κάπου στα δεξιά, ένα ερείπιο οίκημα πρώην αποδυτήρια. Η αίγλη του γηπέδου είχε χαθεί. Χωμένο στο δάσος, σε μεγάλη χιλιομετρική απόσταση από το κέντρο της πόλης δεν φιλοξενούσε αθλητές αλλά παράνομους αγώνες ταχύτητας. Το σημείο εκκίνησης φωτιζόταν από προβολείς που τραβούσαν ρεύμα μέσω μιας γεννήτριας ενώ οι μόνες αξιόλογες θέσεις που κρατούσαν δυνατό τον παλμό, έχοντας αντέξει στον χρόνο, ήταν οι κερκίδες στο πέταλο πάνω από το τούνελ της θύρας πέντε.
Έφερα τα πόδια σε διάσταση και έσπρωξα τον μπροστινό μου να πάει παρακάτω. Είμασταν στρυμωγμένοι σαν σαρδέλες. Ο τύπος κοίταξε πίσω, το βλέμμα μας συναντήθηκε τη στιγμή που έβγαζα το πακέτο με τα τσιγάρα από την τσέπη μου.
Έσμιξα τα φρύδια διαβολεμένος.
«Τι;» τον προκάλεσα.
«Τίποτα» τραύλισε.
Χέστηκε επάνω του.
«Ωραία, τότε μαζέψου γιατί δεν βολεύομαι».
Πήρε το μήνυμα και την έκανε αφήνοντας το κάθισμα ελεύθερο για να ακουμπήσω τα πόδια μου.
Άναψα τσιγάρο, φύσηξα ψηλά τον καπνό και καρφώθηκα στην ευθεία. Η υπόθεση έτρεχε εδώ κι ένα μήνα, θεωρητικά είμασταν ακόμα στην αρχή.
Η Οικογένεια ήταν δομημένη με αρχηγό τον Ντέιμον Κολτ. Βασικοί Πυλώνες εγώ, η Λόρα Έιμς και ο Ραμόν Σιέγκα -με τον εγκληματία Λέιτον Κρος να προσθέτει μια ξεχωριστή νότα στο σύνολο. Επόμενη βαθμίδα τα μέλη. Άτομα που ενίσχυαν τον πυρήνα, περιφέρονταν σαν κεραίες γύρω μας σεβόμενοι την ιεραρχία. Πρώτη φορά είχα δευτερεύοντα ρόλο σε Οικογένεια, περιορισμένες ευθύνες και τα ρέστα. Εκτελούσα τις εντολές, δεν έπαιρνα αποφάσεις, δεν ευθυνόμουν για το αποτέλεσμα. Πέρα από τη Λόρα και τον Ραμόν κανείς άλλος μεσ' την ομάδα δεν ήξερε για το παρελθόν μου κι έτσι έπρεπε να παραμείνει.
