Sorduğu soruyu duymamazlıktan gelerek Kendimi ondan kurtardım ve başımı tekrar yastığa koydum. Önce bi bu üstümde ki şoku atlatayım sonra ona anlatacaktım zaten. Kusura bakmasın kimse ama ben öyle o saf ve herşeyi saklayan kızlardan değildim. Annesinin yaptığını elbet anlatacaktım. Canımı yerde mi buldum ben?
''Ezra? '' dedi sinirli sesi ile.
''Ne! '' dedim.
''Ne oldu sana?''
Buruk bir şekilde gülümsedim.
''Yarın anlatırım. ''dedim ve daha sonra gözlerimi kapattım.
~~~~
Gözlerim az ileride oturan ikiliye takıldı. Hallerinden oldukça memnun bir şekilde gülüyor konuşuyorlardı.
''Kırk yıl düşünsem bunlardan olur diye düşünmezdim. Hatta bunları geç ben kendimden Olgun'a yavşamayı beklerdim ama Ata ve Esra'yı bir arada düşünmezdim. '' dedi Kübra elini çenesinin altına koyup hayretle onlara bakarken.
Ne diyebilirim ki kız haklı. Ben bile düşünmezdim.
''Ne yani bana mı yavşayacaksın? '' diye sordu Olgun şaşkın bir şekilde.
''He Olgun he. Dön hele bir şu okulun bahçesinde ki çocuklarına bak, ardından kendine bak. Sen olsan sana mı yavşarsın yoksa onlara mı? ''
Olgun ilk baş dönüp okulun bahçesinde ki çocuklara baktı ardından telefonunu cebinden çıkarıp kendine baktı.
Yaptıklarına bakarken şaşkınlıktan deli olacaktım! Bunlar iyi mi?
''Sanırım ben yine de kendime bakardım. Tamam onlar çok yakışıklı ama benim de giderim var. Hem ben kız olsam çoktan kendime vermiştim bile. Bence Kübra sen bi ara beni düşün güzelim. '' diyerek Kübra'ya göz kırptıktan sonra ayağa kalkıp bir de yanağından bir makas aldı ve okula doğru yürüdü.
Beni gülme krizi tutarken Kübra Olgun'un arkasından binlerce küfür sıraladı.
''Yemin ediyorum var ya hepiniz delisiniz! '' diye hayretle söylenip ayağa kalktım.
Fazla normal arkadaşım yoktu. Anormal hatta çok anormal arkadaşlarım vardı.
Kübra da yanımda yürüyünce şu okul gününün bitmesini bir an önce diledim.
~~~~
''Evett.. '' diye uzatarak konuşmaya başlayan çakma kocama bakarken acaba ne diyecek diye düşündüm. Tabi ki tahmin ediyordum..
''Dün akşam ne oldu sana? ''
Bakışlarım biraz onun yüzünde dolaştı ardından tavana baktım.
''Annen.. Sanırım ara bozucu olarak görüyor beni. Esin ile aranıza girdiğimi düşünüyor. '' dedim.
''Sadece bunun için mi bu kadar kötü oldun? '' dedi hayretle.
''He bunun için. Saçmalama kadın tehdit etti resmen. Yok neymiş efendim Esin'in senin için en iyi eş olacağını düşünmüş, aranıza girmeyecek sessiz sedasız odamda yaşayacakmışım. Oldu canım isterseniz dışarıda küçük bir kulübe yapın evcil hayvan gibi besleyin! '' dedim sinirle.
Kaşlarını çatmış ve sessiz bir şekilde bakışlarını yüzümde gezdirirken aklında bir şeyleri düşündüğünü biliyordum.
''Pekala.. '' dedi ayağa kalkarak. Ellerini birbirine sürtüp bana doğru yaklaşmaya başladı. ''O halde başlayalım. ''
Dediklerinden bir şey anlamazken o yanıma gelip elimden tutup ayağa kaldırdı beni. Ardından odadan çıkarttı.
''Hey napıyorsun? '' diye sordum.
Cevapsız bırakıp merdivenlerden inerken bana aldırmıyordu bile.
''Bu aile de bir akıllı yok Allah'ım! ''
Sonunda salona geldiğimiz de Burak elimi bırakıp ailesine seslendi.
Ben ne yapacağını düşünürken herkes salona girmişti.
''Size bir şey söyleyeceğim. '' dedi.
Annesi kaşlarını çatarak bana bakarken Esin ve babası Burak'a bakıyordu.
''Ezra ile bir haftalığına tatile gidiyoruz. ''
Tabi ki bunu duyunca bende diğer üç kişi ile beraber şoka girmiştim.
''Nasıl yani? ''
Burak'ın annesi çatılı kaşları ile bunu söylerken korku ile bir adım geri attım.
''Bu kışın ortasında tatil mi? '' ikinci bir söyleniş Esin'den gelince bu defa titredim.
''Karım değil mi? Tatile istediğim zaman giderim. ''
Bakışlarım Burak'ın babasına kayarken onun gülümseme ile oğlunu izlediğini gördüm. Şaşkınlıkta eklenince duygularım arasına akıl yürütmekte zorluk çektim.
''Tabi oğlum. Haklısın. '' dedi babası.
''Herkes gibi sizinde hakkınız tatile çıkmak. ''
~~~~
''Yemin ediyorum var ya delisin! '' dedim bakışlarımı tanımadığım yollarda gezdirirken.
''Tabi. '' dedi.
''Okulu bıraktım şununla tatile çıkıyorum. Sanki daha büyük bir problemim yokmuş gibi! ''
''Tamam bu kadar heyecan yapma. '' dedi.
Hayretle ona dönerken o gülümsüyordu.
''Kafa mı buluyorsun benimle? '' dedim.
Cevapsız bırakıp arabayı kullanırken daha nereye gideceğimizi bile bilmiyordum.
Bu yüzden susup yolun bitmesini bekledim.
Geçen bir kaç saatin ardından nihayet yolculuk bitince geldiğimiz yeri anladım. Kayak merkezi. Halbuki ben hayatım da böyle bir yere gelmemiştim. Ancak küçükken mahallede kar yağınca poşetle kayardım.
''Beni takip et. '' Burak'ın sesi ile daldığım düşüncelerimden çıkıp onu takip ettim.
Otele girdikten sonra oda numaramızı öğrenmiş ve odaya çıkmıştık. Aynı odada kalacağımızı öğrendiğimde küçük çaplı bir kalp kriz geçirmiş ama sonunda ikna olmuştum. Onun koltukta uyuması üzerine.
''Sonunda!'' diyerek kendini koltuğa atan Burak'a bakarken gerçekten de ne kadar yorulduğumuzu fark ettim.
Çünkü bunlar sadece iki gün içerisinde olmuştu.
Tamam geldiğim için biraz pişmanlık var ama içimde ki ses bana bir şeyler fısıldıyordu.
Herşey daha yeni başlıyor.
Sonunda bitti! Ama sizden bir ricam var. Benim Gizli Aşkım! Kitabıma bir bakar mısınız?? Lütfen.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Kuma.
General Fiction"Hepimizin bir mucizeye ihtiyacı vardı. Fakat en çok benim. Yıllardır ondan haber alamamak nefes almamı zor kılsa da hayatıma devam ediyordum. Bundan sonra geleceğini sanmıyordum. 6 yıldır gelmeyen biri bu saatten sonra zaten gelmez. İnsanlar böyled...
