One Hundred Days (Completed)

Chapter 37: Resulta

"If you would be given a chance to correct a mistake you've done on your past, what would it be and why?"

Natahimik ako sa narinig ko. Mas kianbahan ako sa tanong para sa kanya.. Dahil..

"Good evening, everyone!"

"If I would be given a chance to correct a mistake. It would be the day I broke my promises for a friend closest to my heart. I left everything because I'm too coward to face my responsibilities. I didn't tell her either how she means to me. I just want to set things straight to recover what we've had before. Friendship is love. So does love next to holiness. Thank you!"

Nagpalakpakan ang mga nanunuod, ngunit sa pagkakataong ito, hindi ako kabilang. Hindi ako makapaniwala sa tanong sa kanya at mas lalo sa sinagot nito. Hindi ko maiwasang matulala at mabalikan ang bawat detalye sa aming kabataan. Kung bibigyan siya ng pagkakataon, handa pa rin nitong balikan ang dati, maitama ang mga mali at maiayos ang lahat. Naiinis ako, hindi ko na siya gusto pero sa tuwing naririnig ko ang mga ganyang bagay, bumabalik ang mga alaaala ko.

Pero tinuon ko na lang ang atensyon ko ay Johan, na nakatayo rin sa stage para hindi ko na maalala ang lahat.

"Thank you for your straightforward answer, Candidate Number 7!" sabi ng host..

"You can now go back to your place."

"And lastly, Candidate Number 8! Please step forward."

Mas lumakas ang hiyawan ng tao ng si Johan na ang sasagot. Napatayo ako, kinalimutan muna ang nangyari sa sinagot ni Marion kanina. Chinicheer at ginagawa ko ang lahat ng paraan para mapalakas ang loob niya.

"Go babyy!! I love youuuu!!" pagsigaw ko..

"Full support ang girlfriend ni Candidate Number 8!" biro ng isang host..

"Oo nga partner eh, maging ang audience! Malakas ang hatak nitong si Number 8!"

Habang bumubunot si Johan, nakatingin ito sa atin. Grabe, nakakatunaw talaga siyang tumitig. Kahit sa kabila ng daming tumitili para dito, sa akin pa rin siya nakatingin. Pagkabunot nito sa fishbowl, binigay niya ito sa host.

"Candidate Number 8, here's your question."

"If you will be an item, what would it be and why?"

Iniabot na ng host ang microphone kay Johan. At ngumiti ito.

"Good evening, everyone! If I will be an item, I prefer to be a key. Keys are destined to be with padlocks. They were made for each other. When one's lost, they will be incomplete. It's still functioning and useful but it's worthless. I know, duplicates are made in case for loss, but fate binds two destined things or people. Some of us are like keys without padlocks, waiting for the right one to come, even though locked up by wrong padlocks but some day, right padlocks will come and open the eternal happiness within us. Thank you!"