Lullaby [Written by; Neymarable] TAMAMLANDI

"Piyano"

İyi okumalar!

Medya; The Weeknd, Lana Del Rey - Prisoner (Piyano)
***

"Hayatımda tanıdığım en tehlikeli adamsın sen, Neymar Júnior."

Direksiyonu tarif ettiğim yöne çevirdi ve aynı anda sırıttı. Bu görüntü beni fazlasıyla etkilemişti. Bunu o da biliyordu.

"Evet Sara, tanıdığın en tehlikeli, zeki ve çekici adamım. Nasıl oluyor da hala bana karşı koymaya çalışıyorsun?"

Sırıttım ve çantamdan yuvarlak camlı gözlüğümü çıkartıp taktım.

"Ben sana karşı koymaya çalışmıyorum Neymar, sen bana karşı koymaya çalışıyorsun. Senden istediğim tek şey daha nazik biri olman, ve sen inatla bunu yapmıyorsun."

Arabayı durdurdu ve sinirle direksiyona vurup bana döndü.

"Evet, inatla bunu yapmamakta kararlıyım! Ve şimdi bende bir şart koyuyorum Mitchell! Eğer yanında olmamı istiyorsan, beni böyle kabul edeceksin!"

Sustuktan sonra sesi hala daha kulaklarımda çınlıyormuş gibi hissetmiştim. Gözlerimi sinirden kısılan gözlerinden çekip, hırsla inip kalkan göğsüne sabitledim.

Ağzımı açtım ve nasıl çıkacağından emin olmadığım ses tonumla konuşmaya başladım.

"Ben bu tür şeylere alışkın değilim. Karşı cinsle masum bir kucaklaşmadan ötesine gitmeyen bir ilişkim vardı ve sen gelip bana-"

Dedikten sonra birkaç saniye sustum. Söylediklerim onun umrunda bile değildi.

"Her neyse, iyi geceler."

Arabasından indim ve kapıyı sertçe kapattım. Buradan en kısa sürede uzaklaşmak istiyordum. Onunla artık aynı yolda yürüyemeyeceğimiz belli olmuştu. Yalnız kaldığımızda kavga etmekten başka bir şey yapmıyorduk ve ben artık bundan sıkılmıştım.

Yürümeye devam ediyordum fakat beni geri geri çeken bir şeyler de vardı. Arabası hala orada öylece duruyordu. Dönüp ona bakmak istiyordum ama yapmamam gerektiğini de biliyordum.

Bana yetişip kolumu kavramasını, "Tamam Sara, sen ne istersen onu yapacağım. Değişmemi mi istiyorsun? Değişeceğim." demesini bekliyordum sanki.

Ama o bunu yapmadı.

Elsa ile buluşacağımız kafeye girdiğimde ruhum bedenime sığmaz bir haldeydi. Burada ne kadar kalabilirdim bilmiyorum. Annesini bizzat arayıp konuşmuştum, ve açıkcası izini koparmam kolay olmamıştı. Bu yüzden bu anları verimli geçirsek iyi olurdu.

"Sara? Sanırım evden kaçtın. Yoksa annenin seni böyle dışarıya çıkaracağına imkan dahi vermiyorum." Elsa ben masaya oturduğumda konuştu. Yüzüme sahte bir gülücük kondurdum.

"Sadece biraz şanslıydım diyelim." Cümlemden sonra güldük. Hemen sonra etrafa bakıp "Ee ne sipariş ediyoruz?"

Elsa menüyü açtı ve biraz göz gezdirip parmağını pizzanın üzerinde durdurdu. Biliyordum. O pizzayı gerçekten çok seviyordu.

"Pekala, bu sefer de pizza yiyeceğiz."

Garson başımızda dikildikten hemen sonra siparişlerimizi verdik ve beklemeye başladık. Ellerimi çenemin altına koymuş bir şekilde karanlık gökyüzüne bakıyordum. Neymar tam bir orospu çocuğuydu. Bayan Júnior'u bu işin içine katmak istemezdim ama gerçekten, o tek başına bir orospu çocuğuydu.

Ondan nefret etmem gerektiği yerde hala gizlice geri gelmesini de diliyordum. Ona aptal diyordum ama benim de ondan aşağı kalır yanım yoktu. En başta beni kendine bağlamasına izin vermemeliydim. Ama biliyorum. Yapacak bir şeyim yoktu, ben onun için fazla kolay bir avdım.