THREE
AKI's POV
Patay. Haha.
May pagka-loko loko din pala 'tong lalaking 'to. TSK TSK.
Bakit kasi ako nagpahila eh. Letse! Kung maka-pout kasi wagas! nakakatuna─ WALA! Aish.
He's such a stubborn brat. maybe?
Well. Una naming pinuntahan ay chapel.
"So eto pala ang chapel dito?"
"hindi ba obvious?"
Natarayan ko narin siya dahil sa inis sakanya.
Nakarating kami sa Auditorium. Tingin ko sa wristwatch ko, 9:55 na. May 5 minutes pa.
Pero paano ako makakapunta ng room kung magpapasama pa 'tong mokong 'to?
Aishh. Matakasan nga.
Timing lang Aki, timing.
"Uy may note oh."
Saktong papunta siya dun sa may bulletin board at saktong NAKATALIKOD SIYA!
Lakad. Lakad. Lakad.
Tiptoe ang paglakad ko. Para hindi niya marinig na papaalis ako.
Saktong nasa tapat na 'ko ng hagdanan. This is it, tatakbo na 'ko paakyat. Okay, inhale exhale.
1
2
3
GO!
"AAAH!"
Sht! May humawak sa bewang ko. Mahigpit na hawak. Tapos bigla akong binuhat.
"Saan ka pupunta ha? Tatakasan mo pa 'ko ah."
"Ah eh, kasi naman. 5 mins before time." tumingin ulit ako sa wristwatch ko. Nanlaki mata ko sa nakita ko kasi 9:58 na. "2 MINUTES NALANG TIME NA!"
"Wag ka nga sisigaw! Sige hindi kita ibababa!"
Eep. Hindi ibababa? Doon ko lang narealize na buhat buhat niya pala ako.
Sht. Pakiramdam ko uminit pisngi ko. Huh? Anong uminit? Lumalamig nga atmosphere dito at tumataas balahibo ko sa lalaking 'to! Erase erase ulit ung kanina!
Yung first impression ko sakanyang gwapo hindi na. Napalitan na ng 'monster guy'. HUHUHUHU. He's so creepy.
"Ibaba mo ko please." Malumanay 'kong sabi. Naka-mind set ako na wag mautal.
"Oo o hindi?"
"Anong oo o hindi?"
"Basta sumagot ka, oo o hindi?"
"Wala ka namang tinatanong eh, bakit ako sasagot?"
"Sagutin mo nalang!"
Uh-kay. Medyo napa-sigaw siya dun ah. Nakaramdam ako ng takot na baka anytime kainin ako ng nilalang na ito.
"O-oo"
"Um-oo ka. It means pumapayag ka na mag-cutting classes tayo!"
(again) What the?
"Anong pinagsasasabi mo? Nanloloko ka ba?"
"Sort of? Let's go"
"Ano ba?! Ibaba mo nga 'ko!"
Lahat na nga pagpupumiglas ginawa ko. Pero walang nangyari, malakas siya eh.
Mukhang wala na nga. Pagtingin ko sa wristwatch ko 9:05 na. Aishh. I just can't believe that my first day in class will end into a misery anytime.
"Punta tayong rooftop." -Clayton
Nanlaki mata ko. Paano niyang nalaman na may rooftop dito? Eh diba transferee lang siya?
"P-pano mo nalaman na may rooftop? Eh diba t-transferee ka lang?"
Napatigil siya saglit. Tas napalingon to his left, then to his right.
"Look"
Tinuro niya yung AU (Alpha University) Directory. Oo nga naman, parannoid much ka Aki.
Tahimik lang kaming dalawa hanggang sa makarating kami sa rooftop. At sa wakas! Binaba niya na 'ko.
"Bigat mo! 'Di ko akalaing nabuhat kita ng ganun katagal."
"Kapal mo!"
'Di ko rin akalaing may lahing antipatiko din 'tong lalaking 'to. Slight lang naman. Ugh, reminds me of-- NO ONE. Nevermind.
Umupo siya sa may railings. Sumunod ako. Kita dito yung view sa buong university. Malawak, yung soccer field, court, covered court, swimming pool, grandstand. Astig pala 'tong school namin.
"Wala paring pinagbago." Rinig 'kong bulong niya
"Anong sabi mo?"
"Huh? Wala!"
Wala daw? May narinig akong 'pinagbago' eh. Basta ganun? Ah ewan. Bahala sya!
SLILENCE
Ano 'ba 'to? 'Bat biglang tumahimik? I mean siya. Nawala bigla yung makulit na Clayton. Napalian ng tahimik at misteryosong Clayton.
Ewan ko. Parang nacu-curious ako sakanya. Kaya napagdesisyonan 'kong basagin ang katahimikan.
"Clayton?"
"Oh?" Tipid niyang sagot.
"Tell me about you. Tell me about your life."
Napa-buntong hininga siya.
"Pwede wag muna?"
"Bakit naman? Paano natin magagawa 'yung activity natin sa music 'kung hindi kita makikilala?"
"You won't understand."
Pakiramdam ko seryoso siya sa sinabi niya. Nag-iba bahagya ang boses niya at nung tinignan 'ko siya nakita ko nalang na may kakaiba sa mata niya.
Parang mata ng kalungkutan.
Pero naglakas-look parin akong nagtanong.
"A-anong hindi ko maiintindihan?"
Tumayo siya at tumalikod.
"Ayokong maramdaman ulit yung sakit na naramdaman ko nung iniwan ako dahil sa mga pinaggagagawa 'ko. Gustuhin ko mang magbago, hindi 'ko magawa kasi ganito na talaga ako. Gag-- AH!"
Nag-sniff siya at tuluyang umalis.
And I was left there, dumbfounded.
I didn't got what he said.
Naputol kasi 'yung last line eh. Pero siguro he's feeling pain. I think.
Hihintayin 'ko nalang na magkwento siya tungkol sa buhay niya pag handa na siya.
Never judge a person when at the first place, you didn't even know his/her story.
---------------------
Otor's Note:
Hello guys! Pasensya na 'po kung medyo boring. Hahaha Wag po kayong magalala pagiigihan ko po ang pagsulat ko. *u* Feel free to Vote, Comment and Like. Sobrang kikiligin po ako kung may gumawa non. :"> And for the update thinggy, depende sa mood kung makakapag-update ako at depende rin kung may maiisip akong storyline na ilalagay ko bawat chapter. Sana po suportahan ninyo ang Unexpected Catch ko po. Hahayaan ko po muna ang MOAOY at magfofocus muna ako dito. Thanks a lots! Lovess and Hugss <3
Mushyy xx
KAMU SEDANG MEMBACA
Unexpected Catch
Fiksi Remaja"Aki, sa mga panahong mangmang pa 'ko sa lugar na 'to ikaw ang umalalay saakin. Walang gustong makipagkaibigan saakin. Pero ikaw. Ikaw na nakakaalam ng tunay na ako. Gago ako, tarantado, patapon ─ yan ang mga ugali 'ko na hindi mo inaasahan na meron...
