Special Boys (Aan Het Verbeteren)

33 "vergeet me"

Dit nummer is eigenlijk soort van 'het nummer voor special boys' 😂😂
Dus ja...veel lees plezier!

Joost p.o.v
Ik staar in de ogen van Link. Hij kijkt me met rode wangen aan. Hij heeft echt geen idee wat er speelt allemaal. Eigenlijk is dat ook het beste maar ja...

"Ik hou van je," glimlach ik. "Dat weet je he?"

"Ik ook van jou!" Zegt hij terwijl hij op mijn schoot gaat zitten, met zijn rug naar me toe gedraaid. "Tuurlijk weet ik dat."

Ik doe mijn armen om zijn middel en leg zuchtend mijn kin op zijn schouder.

"Waarom vind je mij leuk? Ik ben een vampier en gevaarlijk" vraag ik.

"Weet ik veel. Het is gewoon een gevoel van binnen. Het zit gewoon in je DNA. Ik hou van dat gevaarlijke."

Lachend en hoofdschuddend kijk ik Link aan. Hij is zo enorm naïef. Ik ben zo gevaarlijk voor hem, maar alsnog vertrouwd hij me.

"Link over een tijdje zal ik er niet meer zijn" floept er dan uit.

Link draait zich om en kijkt me in shock aan. Ik zei het ook gewoon uit het niks. Misschien had ik moeten wachten.

"W-wat bedoel je Joost!?" Hij kijkt me recht in mijn ogen aan. "Maak je een grap?"

"Wat ik zeg Link! Ik zal er niet meer zijn Jeremy ook niet!"

Link staat op en schud met zijn ongelovig met zijn hoofd.

Link p.o.v
De wereld draait om me heen. Ik snap er echt niks van! Maakt hij nou een grap?

"Joost dit zijn grappen!"

"Luister verdomme naar me!" Zegt hij met geheven stem. "Het is de waarheid oke!"

"Nee! I-ik wil het niet geloven! Je betekent zo veel vorm me" snik ik.

Joost staat op en drukt me tegen zich aan. Voorzichtig gaat hij met zijn hand door mijn haar.

Mijn ogen worden groot. Mijn adem is gewoon weg. Het is zo raar als hij bij mij is.

"Link...het is gewoon het beste als je me maar vergeet" fluisterd hij in mijn oor.

En precies die woorden breken me van binnen. Wat een eikel is Joost. Soms haat ik hem echt.

"EIKEL!" Grom ik met tranen in mijn ogen. "Na ALLES moet ik je maar gewoon vergeten? Hoe kan je dat zeggen! Alle PIJN en dan je ff vergeten!? De keren dat je mijn hart gewoon brak! Dat lukt niet hoor je me!"

"Link ik hou van je! Snap je niet hoe moeilijk dit voor mij is!?" Hij grijpt me hard bij mijn schouders vast en kijkt me aan.

Ik staar is zijn blauwe ogen en voel meer tranen over mijn wangen lopen.

Met zijn duim streelt hij mijn wang. Bewegen is onmogelijk. Hij blijft zo'n raar geval.

"Je hebt me beloofd niet weg te gaan!" Snik ik.

"Link het spijt me!"

"JE HEBT HET ME BELOOFD"

"Michael luister nou eens!" Waarom noemt hij me bij mijn echte naam!? Zo maakt hij me alleen maar bozer hoor.

"Mijn werk is gedaan! Ik ben klaar hier"

"Hoe bedoel je Joost?"

"Mijn taak was om jou met je krachten te helpen," zucht hij. "Dat is gelukt"

"N-niet! I-ik heb je ouders vermoord...ik heb mijn krachten niet onder controle!" Probeer ik.

"Naïef kind," gromt Joost. "het is wat het is! Ik kan er niks aan verranderen"

Ik staar naar de grond en voel me zo kapot van binnen.

Jeremy p.o.v
Ik slik en voel de spanning hoog op lopen. Dit stomme gebeuren is ook gewoon zo moeilijk.

Ik kijk naar de halsketting en zie dat er een paar korte irritanten flitsen uit komen.

Meteen snap ik wat die flitsen bedoelen. 'Bijna is het tijd'

Ik kijk naar Harm en doe mijn arm om zijn nek. Hij kijkt me meteen aan en laat een glimlach zien.

"Harm ik moet je wat zeggen..."

"Vertel maar," lacht hij lief. "Ik luister"

"Joost en ik zijn over een tijdje hier weg" zucht ik verdrietig.

De blik in de ogen van Harm verrandert in een klap. Dit is ook best moeilijk voor hem lijkt me.

"W-wat!? Waarom!? Hebben wij iets fout gedaan?" Zegt hij met tranen in zijn ogen.

"Nee nee!" Zeg ik snel, terwijl ik hem dicht tegen me aan druk. "Jullie hebben echt niks gedaan"

Hij leunt met zijn hoofd tegen mijn borst en begint te huilen. Voorzichtig druk ik mijn lippen tegen zijn voorhoofd, om hem gerust te stellen.

"I-ik wil je niet verliezen!"

"Kom op...ik ben het maar" mompel ik zacht.

Harm p.o.v
"Maar!?" Vraag ik in shock. "Je betekent echt enorm veel voor me Jeremy!"

Jeremy kijk met verdietig aan. Dit zal vast en zeker ook niet het leukste voor hem zijn.

"Hey H-Harm...weet je nog toen ik je voor het eerst zag?" Grinnikt hij zacht.

"Ja" antwoord ik eentonig.

Hij streelt mijn wang en kijkt me recht in mijn ogen aan. Het gevoel is terug. Het gevoel dat ik had toen ik hem voor het eerst ontmoette. De liefde die ik voor hem voel. Er zit iets in hem waar ik van hou.

Normaal p.o.v
De vier jongens lopen richting de zee, oftewel de plek waar Jeremy van droomde. Het is tijd om afscheid te nemen.

De sfeer is erg somber. Dat is te begrijpen natuurlijk! Dit is niet echt een leuk iets om eerlijk te zijn.

Hey nare lezers! De volgende hoofdstukken worden al weer de eindes :'(