The secrets of Hogwarts

Een nieuwe oorlog

Een paar weken gaan voorbij en vandaag mogen we naar Zweinsveld. Ook hebben we over een paar weken een bal om te vieren dat de school al bijna twee duizend jaar bestaat. Ik ga er alleen denk ik niet heen of in ieder geval niet met een date. Het is niet dat ik er geen kan krijgen, ik heb er gewoon geen zin in of behoefte aan.

Iedereen gaat voor jurken en andere spullen kijken voor het bal dus heb ik besloten hier te blijven, ik vind het toch al vreselijk Scor met Helena te zien. Om gezeur van mijn broer of vrienden te voorkomen heb ik besloten maar een boek te gaan lezen in de bibliotheek.

'Hey Griffoendor, ze zeiden al dat je hier zou blijven, maar waarom verstop je je in de bibliotheek en ga je niet lekker mee naar Zweinsveld?Jij hebt toch ook nog een jurk nodig?' Vraagt een stem opeens en ik kijk op, recht in de gras groene ogen van Barry.

'Ik ga niet naar het bal en moet jij niet bij je vrienden zijn om een eerste jaars te treiteren of zo?' Bijt ik terug. Hij krabt achter zijn oor. 'Greenwille zo ben ik niet, niet alle Zwadderaars zijn pestkoppen al hebben ze jou het eerste jaar flink te grazen genomen, we zijn niet allemaal zo. Ik ben zelfs meer bevriend met andere afdelingen dan de mijne en hoezo ga je niet?' Vraagt hij vriendelijk en ik voel iets knappen.

'Jij snapt het niet he?! Weet je wel niet hoeveel pijn het doet?! Ik was vier jaar lang met hem samen, vier jaar lang heb ik voor hem gevochten en dan doet hij me dit aan! Ik voel me verraden en rot op! Ik heb geen zin in een date!' Grom ik boos en gooi mijn boek naar hem toe.

Met een knal beland het tegen zijn hoofd en de jongen vloekt waarna hij over zijn hoofd wrijft. 'Je hoeft ook helemaal niet met een date te gaan, al zal niemand het je kwalijk nemen na meer als twee maanden. Je kan ook gewoon als vrienden gaan met een van die Griffoendor jongens, maar laat die jongen je avond niet afpakken.

Dat is hij niet waard en jij verdient een moment om weer te stralen. Je zondert je af en iedereen maakt zich zorgen. Laat die jongen je leven niet kapot maken Greenwille, daar ben je veel te goed voor. Als je me zoekt ik ben naar Zweinsveld, nog veel plezier hier in je eentje.' Zegt hij rustig en legt het boek terug op tafel.

Hij wil weglopen, maar ik hou hem tegen. 'Barry, wacht!' Zeg ik met een trillende stem. Hij draait zich om en kijkt me vragend aan. 'Je hebt gelijk en sorry dat ik zo bot deed, maar het doet gewoon echt pijn. Mag ik met jou mee lopen tot ik mijn vrienden heb gevonden?' Vraag ik aarzelend. Hij grijnst en knikt. 'Op een voorwaarde.' Zegt hij nu en ik kijk hem vragend aan.

'Je gaat eerst met wij wat leuks doen. Gewoon lekker samen wat drinken en even ontspannen.' Zegt hij glimlachend en ik knik. Hij pakt mijn hand en samen lopen we naar Zweinsveld. Ik wil naar de drie bezemstelen lopen maar Barry trekt me mee verder tot we uiteindelijk bij een klein gezellig café uit komen.

'Bij de drie bezemstelen zal iedereen ons herkennen en krijgen we nooit wat rust. Sowieso geeft dat zo'n gedoe een Zwadderaar en een Griffoendor samen, zeker aangezien we beide zoeker zijn en we de match nog een keer opnieuw doen volgend weekend als je bezem weer heel is. Mijn aanvoerster gaat dan zeker weer enorm zeuren en die James lijkt me ook best een volhouder.' Zegt hij lachend en ik grinnik.

'Je moest eens weten, hij zou nu al staan schreeuwen voor het omgaan met jou, bang dat je me de team geheimen ontfutselt.' Zeg ik lachend. Hij grinnikt ook. 'Die van mij is net zo fanatiek, misschien moeten ze eens daten.' Grapt Barry nu. Door het idee alleen al barst in lachen uit en val bijna achterover met mijn stoel.

Barry houd hem nog net op tijd tegen met z'n voet. 'Hey Greenwille pas je wel op? Straks val je nog.' Zegt hij glimlachend en ik knik. 'Zeg maar Chrystal hoor, ik weet jouw naam tenslotte ook.' Zeg ik vriendelijk en ga weer normaal zitten.

Hij knikt. 'Oké feniks, gewoon uit nieuwsgierigheid, maar hoelang ben je al faunaat en hoe kon het opeens zo gruwelijk mis gaan?' Vraagt hij vriendelijk en ik slik.