The Dhampir's Daughter

Chapter 35

HEP! Stop right there! Yes! You! Kung ini-skip mo itong A/N ko, you won't know what's keeping me so long in updating  this story.

Inilagay ko sa itaas itong A/N ko. Which is nakakapanibago ba? Ewan. Para sakin kasi oo. XD

Ahem. Ahem.

Okay. Ito na.

Inilagay ko sa itaas itong A/N ko kasi alam kong may ibang readers na nagsi-skip pag nasa dulo. [Kahit na nasa itaas naman diba? o.Oa]

First of all, balak kong tapusin tong story within this year. Baka abutin pa to ng 2 seasons. Basta pag nakarating ng 40, 50 or 60 chapters ang story, at di pa nakakarating sa pinaka-climax nito kumbaga, mag-si-season 2 ako. :D

Tatapusin ko na ang TDD this year kasi, ewan. Gusto ko kasi subukang magsulat ng iba’t ibang genre ng story. ^___^V

Di ko alam kung matutupad ang balak kong ito, kasi sa tingin ko magsi-season 2 to. Ita-try kong iksian ang story (which means I have to write longer updates).

Second, susubukan ko na ding mag-update maybe twice or thrice a week? Ewan kasi madami lagi kaming assignments, halos araw-araw meron. Ang hirap talaga ng school life.

Lastly, sana mabawasan ang mga silent readers. T.T Kahit di na kayo mag-fan, basta mag- comment na lang kayo okay na ako dun. Solve na ako. :D

Yun lang. Nasabi ko na ang gusto kong sabihin. *bow*

Chapter 35

"Jean. Kamusta ka na? Ang tagal na pala kita hindi nakikita. Pero alam mo, hanggang ngayon ang ganda mo pa din."

"Aamin na ako sayo. Mahal na kita. Hindi ko nga alam kung bakit hindi kita niligawan dati. Tapos nung umamin ka sakin, hindi ko sinabi ang mga salitang 'I love you too'.."

"Pero ngayon, ipaglalaban na kita."

"Dasal ko lang, wala ka pa sanang iba.."

**

Nagising ako mula sa isang panaginip. Hindi! Ano nga ba ang term doon? Yung nightmare? Bangungot? Tama! Yun nga!

Aga-aga sinumpung ako nung pagkahina ko sa Filipino. Tch!

Bumangon na ako. Di ko parin mapigilang maisip yung panaginip. Yung nagsasalita.. Hindi ko nakita ang mukha niya pero pamilyar sa akin ang boses niya. Di ko lang maalala kung sino. -.-a

Nagpunta na ako sa CR and naligo. Then syempre after that nagbihis na ako and nagpatuyo ng buhok.

Pagkatuyo ng buhok ko, lumabas na ako ng kwarto. Tiningnan ko ang suot kong watch, 9 am na. Asan na kaya ang mga nilalang dito?

*sniff sniff*

Di yan iyak ah. May naaamoy ako! Human food!

Para siyang.. bacon? Sausage? Meat loaf? Basta MEAT! ^0^

Sinundan ko ang amoy. Ang bango! Waah! Nakakagutom! >o<

Binilisan ko talaga ang paglakad ko. Amp. Sino naman kaya ang magaling magluto dito? Baka sina Lauren? Wow marunong din pala sila nito? Astig!

Papalapit na ata ako sa kung saan man niluluto ang mabangong pagkain. @.@

Huh? Ano to?! o.Oa

May naririnig akong nag-uusap.

"Hahaha ano ba! Ang kulit mo naman!" boses babae. O.O

"Tsk. Isang kiss lang. Sa cheek." boses lalaki. O.O????

"Ano ba naman tong Tyler na to. Sabing di pwede eh! Uy yung niluluto ko!" sabi nung babae. TAMA BA DINIG KO?! TYLER?!?! DI NAMAN BOSES NI ARRIANE YUNG KAUSAP NIYA EH! IBANG-IBA SA BOSES NI ARRIANE.