De ontvoering

Hoofdstuk 18.

Wat zal hij doen? Naast haar in het bed gaan liggen of op de stoel gaan zitten. Misschien als ze dan vannacht of morgenochtend wakker wordt, schrikt ze zo dat ze met alle lawaai uit bed springt. Toch maar de stoel. Hij heeft geen zin erin dat ze gaat schreeuwen. Dan komen andere kijken en zit hij in de problemen. Dan gaat hij vragen krijgen als: waarom ze niet is vastgebonden, waarom ze in zijn bed ligt te slapen, waarom ze het zo goed heeft. Hij laat zich op de stoel zakken en steekt zijn laatste sigaret aan. Morgen dus even wat nieuwe pakjes in slaan. Hij rekt zich uit en leunt dan moe achterover. Ze heeft de hele tijd geslapen. Ze is gewoon echt op. Dat moet ook wel, ze heeft niet echt goed kunnen slapen. Misschien voelt ze zich bij hem wel veilig. Ach ga nou niet gek denken, spreekt Thijs zich zelf toe. Ze doet alleen maar zo, omdat ze weet dat hij haar hieruit gaat helpen. Hij dooft zijn sigaret in het bakje en sluit zijn ogen.

De volgende ochtend schrikt hij wakker, omdat iemand hard op zijn deur staat te rammen. Karin wordt er ook wakker van en gaat geschrokken rechtop zitten. Ze stapt uit bed en staat angstig naast het bed. ‘Rustig, rustig’ roept Thijs. Hij kijkt haar aan en stapt op. Hij loopt naar haar toe en kijkt haar aan. ‘Het moet’ zegt hij zo zachtjes mogelijk en draait haar om. Thijs heeft er een hekel aan, maar hij bindt toch haar handen vast en doet een blinddoek om. Hij zet haar in de hoek van de kamer. Daarna loopt hij naar de deur. Er wordt nog steeds ongeduldig aan de deur geklopt. ‘Wat?’ vraagt hij bot als hij de deur open doet. ‘Waarom duurde dat zo lang?’ vraagt Remon en loopt naar binnen. Hij zoekt de kamer rond en knikt goedkeurend als hij Karin ziet zitten. ‘Wat kom je doen?’ vraagt Thijs en gaat op het bed zitten.  ‘Thomas is weggelopen’ antwoord hij. ‘Jij krijgt de opdracht om hem te zoeken van Diego. Hij zegt dat jij het beste contact hebt met hem. Hij moet echt terug. Dat kind heeft geen ouders meer. Het is zowat een zoon voor Diego’ zegt Remon. ‘Kerel, noem geen namen’ bijt Thijs hem toe. Een goede zet, want Remon kijkt geschrokken naar Karin. ‘Die zegt toch niets’ zegt Remon, maar Thijs ziet dat Remon er spijt van heeft. ‘Ga je mee dan?’ vraagt Thijs. Ze verlaten de kamer. Thijs doet de deur weer op slot.

Hij vindt het jammer dat hij haar zo moet laten zitten in zijn kamer, maar hij kan moeilijk de kamer weer in lopen en haar los maken. Dat zal meer vragen ophalen bij de bende. Ze kiezen ervoor om beide rond te rijden met de auto. Na wat rondrijden ziet Thijs Thomas lopen langs de weg. Hij parkeert de auto en stapt uit. ‘Thomas wat doe je?’ vraagt hij en stopt voor het jongetje. ‘Een rondje lopen’ antwoord hij. ‘Een rondje lopen? Waarom heb je dat tegen niemand gezegd?’ vraagt Thijs. ‘Nou eigenlijk ben ik op zoek naar Karin. Oh nummer 15’ zegt hij geschrokken. ‘Kom maar mee terug naar het huis dan laat ik zien waar ze is’ zegt Thijs en pakt de hand van het jongetje. Weer een punt waarom het moeilijk is om uit de bende te stappen. Thomas is als een jonger broertje voor hem. De man die zijn moeder heeft vermoord. Is zonder blikken of blozen door Diego vermoord. De man was er zeker van dat de vrouw teveel had vertelt aan Karin. Zonder het aan Diego te hebben vertelt heeft hij de vrouw neergeschoten. Zij was net als de andere meiden in het huis. Ze zocht alleen maar een veilige plek voor haar en haar zoon. Ze heeft zelfs hen geholpen bij van alles. Waaronder de klus van de ontvoering. Ze komen bij de auto aan en stappen in. Als ze terugrijden ziet Thijs iets wat niet goed is. De auto van Remon staat langs de weg, maar dat niet alleen. Er staat een politieauto bij. De politieman staat met hem te  praten en schrijft wat op. Wat heeft die klootzak uitgespookt. Contact met de politie is nooit goed. Vooral niet zo open op straat. De andere bendes zien dat en hebben daar weer voordeel uit. Rustig rijdt Thijs er langs heen.

Als hij bij het huis aankomt loopt hij direct naar Diego. ‘Die Remon zit weer eens in de problemen. Hij stond langs de weg met politie’ legt Thijs uit. Thomas gaat op de bank zitten en kijkt naar de televisie. ‘Politie?’ vraagt Diego en steekt een sigaret op. ‘Ja, politie. Hij heeft vast weer iets gedaan. Die kerel moet echt voorzichtiger zijn’ zegt Thijs bot. ‘Straks volgt de politie hem en zitten we diep in de problemen. Als ze dan haar ontdekken belanden we allemaal in de gevangenis’ gaat Thijs verder. ‘Ik regel dat wel’ zegt Diego en loopt de kamer uit. Thijs moet snel gaan handelen. Als het wel verkeerd loopt kan het ook verkeerd voor hem uitlopen. ‘Loop je mee Thomas?’ vraagt Thijs. Thomas springt gelijk op van de bank en samen lopen ze naar zijn kamer. Thijs doet eerst de deur op slot en loopt dan naar Karin. Thomas blijft dicht achter hem lopen. Thijs haalt als eerste weer de blinddoek voor haar gezicht weg en maakt daarna haar handen los. ‘Thomas’ zegt ze met een glimlach op haar gezicht. ‘Karin’ zegt hij en duikt bij haar in de armen. Thijs kijkt ernaar.

Karin hoort dat de deur open gaat. Zal het Thijs zijn? Heeft hij Thomas gevonden? Waarom is Thomas weggelopen? Misschien is hij wel op zoek naar haar. Ze was gewoon ineens weg. Arme Thomas. De deur gaat weer op slot. Er loopt iemand naar haar toe en de blinddoek wordt voor haar ogen weggehaald, haar handen worden losgemaakt. Dan verschijnt er iemand achter Thijs vandaan. ‘Thomas’ zegt ze met een glimlach op haar gezicht. Wat is ze blij dat ze hem levend en gezond ziet. ‘Karin’ zegt hij net zo vrolijk en laat zich in haar armen voelen. Pijn in haar lichaam, maar het kan haar niets schelen. Thomas is weer terug en veilig. Ze vergeten alles om zich heen. ‘Je was zomaar verdwenen. Ik liep naar de baas toe en die zei dat je weg was. Ik dacht dat je weggegaan was zonder mij. Ik dacht dat we samen weg zouden gaan’ zegt hij. Daarna ziet Karin de angst in zijn ogen. Hij draait zijn hoofd om naar Thijs. ‘Oh nee’ zegt hij dan angstig.

‘Rustig maar, ik ga jullie hier uit helpen’ zegt Thijs en leunt tegen de muur. Hij steekt een sigaret op. Thomas kijkt nu met een verbaasde blik naar haar. Karin knikt. ‘Hij?’ vraagt Thomas en wijst met zijn vinger dan weer naar Thijs. Karin knikt. ‘Waarom?’ vraagt Thomas dan. Hij heeft haar nog steeds niet losgelaten. Karin probeert overeind te komen, maar Thomas is te zwaar voor haar. Ze is echt een hoop verzwakt. Het valt haar nog mee dat ze niet ziek is geworden of dat haar maandelijkse periode is aangebroken. Daarover gesproken. Hoelang zit ze hier en hoelang is dat geleden? ‘Thomas kom eens van haar af. Ze probeert op te staan’ hoort ze de stem van Thijs. Thomas staat op van haar schoot en gaat op het bed zitten. Thijs loopt naar haar toe en steekt zijn hand uit. Karin legt haar hand in zijn hand en wordt overeind getrokken. Ze heeft niet gerekend op de kracht dus valt zacht tegen Thijs aan. Haar hand in zijn hand, haar andere hand op zijn borst. Gauw doet ze een stap achteruit en struikelt over haar voeten. Thijs pakt haar stevig vast en zorgt ervoor dat ze weer stevig staat. Dan laat hij haar los en gaat op een stoel zitten. Karin probeert haar ademhaling onder controle te houden. Wat was dit? Ze heeft het wel vaker bij mannen in de buurt, maar kom op. Bij hem?

Ze haalt diep adem en gaat dan naast Thomas op het bed zitten. Hij kruipt gelijk tegen haar aan. Ze streelt zijn haar. Thijs loopt de kamer uit en komt terug met eten. Twee warme maaltijden en brood. Karin pakt het bord met brood. ‘Nee, we delen’ zegt Thijs en kijkt haar aan. ‘Je moet echt aansterken’ legt hij uit. Eerst delen ze het brood. Daarna eet Karin van beide borden mee. Na zoveel dagen heeft ze eindelijk een warme maaltijd. Spaghetti. Haar maag juicht zowat door het voedsel. Na de maaltijd verlaten Thijs en Thomas de kamer. Het moet niet opvallen dat ze de hele tijd in de kamer aanwezig zijn. Karin zit op de stoel en denkt na over wat Thijs zei onder het eten. Morgen probeert Thijs haar samen met Thomas hier uit te krijgen. 

-----------------------

Reacties, tips & votes zijn altijd welkom!