Gök Kuşağı (Rainbow)

Kayıp

*JUSTIN*

Kapıyı sert bir şekilde kapatınca koridordaki herkesin başı bana çevrildi.Bense sinirle soluyordum.Hayır anlamıyordum,o istediğini benimle çıkarken bile öpebiliyor ama ben ? Ben ondan ayrılmama rağmen kimseyi öpemeyecek miyim?Hayatımda bu kadar saçma şey duymadım.Bu kız aklını kaçırmıştı.

Selena'nın annesi bana nefret dolu bakışlarını gönderirken kimseye bir şey demeden onlardan uzaklaşıp hastanenin çıkışına doğru yöneldim.Ama tabii ki oradan çıkamazdım.Benim normal bir hayatım yoktu.Normal insanlar gibi hastaneye girip çıkamazdım.Ben dünya starıydım.Paparazziler dışarıda kamp kurmuş kendi aralarında sohbet ediyor,oyalanıyorlardı.

Selena Gomez hastaneydi.Hani şu dünya starı olan.İki günden beri paparazziler ne azalmış ne de çoğalmıştı.Hepsi aynı şekilde kapıda bekliyorlardı.Yeni bir haber olursa doktorların çıkıp onlara haber vereceklerini bildikleri için rahattılar.

Daha fazla oyalanmadan onları süzmeyi bırakıp danışmadaki kızın yanına gittim.

"Merhaba..Benim hastaneden çıkmam gerek ama kalabalığı görüyorsun.Sence sakince çıkabileceğim başka bir çıkış kapısı var mı?"

Kız sesimi duyar duymaz gözlerini kocaman açıp bana bakmaya başlamıştı.Kendini çığlık atmamak için zor tutuyor gibiydi.Ellerinin titrediğini fark edince gülümsemeden edemedim.Bunun üzerine dudaklarını ısısarak

 "Tabii efendim ben size yolu göstereyim." dedi.

Eh, bu tepkilere alışkındım ama güzel kızların beni görünce kendinden geçmesi beni eğlendiriyor.Yaka kartından adını öğrendiğim Sophie beni az önce yaşadığım sinir krizinden kurtarmış,rahatlatmıştı.

Gerçi Selena dışında herkes beni rahatlatıyordu bu sıralar.Önceden beni rahatlatabilen tek kişi oyken şimdi beni sinirlendiren tek kişi oydu.

Sophie önden giderken ben de arkasından onu takip ediyordum.Şapkamı ve gözlüğümü unutmamış olmam insanların beni tanımasını zorlaştırıyordu.Ya da hepsinin ciddi derecede hastaları vardı.Hiçbir sorun yaşamadan arka kapıya kadar geldik.

"Buradan geçebilirsiniz efendim.Bir de şey taksi çağırabilirim arabanız uzaktaysa?" 

"Hayır gerek yok." dedim tam kapıdan çıkacakken durakladım.Sophie hala burdaydı vücudundan yayılan ısıyı ve heyecandan salladığı bacağının çıkardığı sesi duyabiliyordum.Bu kızı bir daha görmeyecektim değil mi?O zaman onu öpmeminde bir sakıncası yoktu.Tanrım ben bekardım!

"Baksana Sophie..." dedim yavaşça arkamı dönerken.O ise heyecanla bakışlarını yerden kaldırmış bana bakıyordu.Aramızdaki bir adımı sessiz bir şekilde kapatıp dudaklarına bakmaya başladım.Acaba onu öpsem beni tokatlar mı diye bir düşünce de kapıldı aklıma.Sophie uzun dalgalı siyah saçları ve açık kahverengi gözleri beni ister istemez ona çekiyordu.Başımı ona bir santim daha yakınlaştırarak gözlerinin içine baktım.Hadi öp artık dercesine bana bakıyordu.Onu daha fazla bekletmeden dudaklarını dudaklarımla örttüm.

Az önce heyecandan dişlediği alt dudağını bir kere de ben dişledim ve geri çekildim.

"Yardımların için teşekkür ederim." dedim ve gözlerine son kez bakıp dışarı çıktım.Arabamı hastanenin arka taraflarında bir yere park etmiştim.Yani arkadan girmiştim Mandy beni içeri almıştı ama yolu bilmediğim için Sophie'den yardım istemiştim.

Çıkarken baktığım gözlerde bir sürü duygu gördüm.Sevinç,heyecan,aşk,tutku,üzüntü... Sahi benim duygularım neredeydi?İki gün önce Tish'i öpmüştüm.Ondan önceki gün Selena'yla birlikteydim.Şimdiyse Sophie'yi öpmüştüm.

Ne halt yediğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu.Sanırım bekarlığın tadını çıkarıyordum.Gerçi Tish'in yüzünü bir daha görür müydüm bilmiyorum.Onu öptükten sonra ona birlikte olamayacağımızı söylemiştim.O ise bana bir tokat atıp kaybolmuştu.İki gündür onu ne aramış ne de mesaj atmıştım.Kısacası ondan özür dilemiyordum.Dilemeyecektim.Bekar olmayı sevmiştim.Ah hadi ama Justin.Kim yanında sevebileceği , onu seven bir kız olmasını istemez ki?

Kafamı iki yana sallayıp arabamı eve doğru sürmeye başladım.

Mutsuz bir dünya starı olarak,bekarlığın tadını çıkaran bir adam olarak, en önemlisi kayıp Kidrauhl olarak...

Yine kısa bir bölüm ile karşınızdayım arkadaşlar.Neyse eğer +7 vote ve +2 yorum olursa en kısa zamanda yine yazarım.Ama biliyorsunuz okullar açılıyor ve benim biraz hazırlık yapmam gerek.O yüzden geç gelebilir. Zaten bu yüzden isteklerim fazla bu bölüm için.Her neyse diğer Justin Bieber Hikayesi olan çeviri hikayeme bakarsanız çok mutlu olacağım.He bi de yeni bir hikayeye başladım.Onu da okuyup yorumlarsanız sizden kıymetlisi yok gözümde :D Gerçi hep kıymetlisiniz. Sizi seviyorum genşler :D Hepinizi kocaman kocaman öptüm :*

http://www.wattpad.com/story/8288692-drufflyn-okulu (Yeni hikayeme burdan ulaşabilirsiniz )