The secret girl (Voltooid)

Hoofdstuk 40

(POV Skyler)

"Ja ik heb wel degelijk een keus." Kaats ik terug. Jack gaat richting de rand van mijn shirt en doet zijn hand er onder. Hij legt vervolgens zijn hand op mijn buik. Ik krimp licht in elkaar, maar probeer er voor te zorgen dat Shane het niet merkt. Hij zal gelijk woest zijn en zo zijn pistool er bij pakken. Ja hij heeft altijd een pistool bij zich voor noodgevallen, of als hij plots weg moet voor wat 'zaken'. Jack heeft alleen maar een grote grijns op zijn gezicht. 

"Ik ben nog steeds de baas over je, vergeet dat niet he prinses." Zegt hij triomfantelijk. "Laat me los." Sis ik naar hem. "Maar schatje toch, ik heb je eindelijk weer terug. Toen je plots weg was, was ik kapot, omdat mijn vriendin was weggelopen. Ik heb de hele tijd naar je gezocht en nu heb ik mijn kleine prinses weer terug. Ik laat je niet meer gaan." Zegt hij net hard genoeg zodat Shane het ook meekrijgt. Hij legt zijn hoofd in mijn nek en begint er kleine kusje in mijn nek te geven. Er gaan kleine steekjes door mijn lichaam heen. 

Ik kijk verschrikt op. Je ziet aan Shane dat hij is twee strijd is. Ik probeer hem te bereiken met mijn gedachten, maar het werkt niet. De pijn is te sterk. Ik was hier eindelijk vanaf en nu is hij plots weer in mijn leven verschenen. 

Eindelijk houd Jack op en kijkt mij grijnzend aan. "Je ben nog steeds hetzelfde bij mijn aanrakingen." Grijns hij. Ik slik hoorbaar. Hij wilt weer beginnen, maar ik trek mijn snel los uit zijn houdgreep. Ik loop snel om de motor heen zodat de motor tussen mij en jack staat. Jack zucht geïrriteerd. "Skyler doe niet zo moeilijk." Shane kijkt Jack gelijk aan na dat hij mijn echte naam zei. Ik kijk ook op naar Jack. 

Hij heeft verdomme mijn echte naam gebruikt. Is hij gek of zo? Straks hebben mensen het gehoord en word dit ene regel rechte ramp. Oké het is nu al een grote ramp. Ik bedoel Jack staat voor mijn neus en wilt mij waarschijnlijk weer mee terug nemen. Ik weet zeker dat ik dan niet meer kan ontsnappen van hem.

Ik had eindelijk ene normaal leven. zonder al dit gedoe. hoe is hij eigenlijk zo plots op komen dagen? Hoe heeft hij mij zo snel kunnen vinden. Zouden die andere gastjes er iets mee te maken hebben? Zou dit allemaal geen toeval zijn vandaag? 

"Doe niet moeilijk en ga gewoon mee. Ik breng je daarna naar huis goed?" probeert Jack. Hij geeft mij een blik die hij hiervoor ook altijd gebruikte. 

Een blik die zei dat als ik niet mee ging, Shane in dit geval, het zwaar zou krijgen. En met zwaar bedoeld hij dat hij pijnlijk overlijd. Het is of met Jack mee gaan en Shane die veilig is. Of ik ben veilig , maar Shane gaat dood.

 Ik heb mijn keuze snel gemaakt en loop langzaam naar Jack toe. Hij slaat zijn arm over mijn schouder en drukt mij hardhandig tegen zich aan. Ik zucht verslagen. 

Ga, ik regel dit. Volg me niet en maak je niet druk als ik niet voor morgen thuis kom. Ik zal alles geven wat ik heb om uit zijn greep te ontsnappen, maar ga voor geen goud mij zoeken. Geen enkele reden. Dat is voor mij beter en voor jouw en je bende. 

Skyler kan je dat nu mijn vraag beantwoorden? Èèn simpele vraag waar een kort antwoord aan vast zit.

Ik knik licht zodat alleen Shane het ziet.  

Wie is hij?

Dit is de jongen waar ik altijd voor vrees. Waarom ik niet meer wou leven. Dit is Jac-

Mijn gedachten worden onderbroken door Jack die mij weg trekt van Shane. "Ik heb eindelijk mijn schatje terug." Grinnikt hij triomfantelijk.  Ik kijk verslagen naar beneden. "Denk maar niet dat je kan ontsnappen. Ik heb een heel team die daar op voorbereid is en ik zou je altijd kunnen vinden." Deelt hij waarschuwend mee.  Ik slik. Daar gaat mijn plan. 

Als we bij een auto aankomen zie ik de andere gastjes die ook nieuw zijn tegen de auto leunen. Hebben hun hier iets mee te maken? Als ze mij zien komen grinniken ze allebei. "Heb je haar kunnen vangen?" Vraagt de linker. Die stem komt mij best bekend voor, maar ik kan er niemand bij voorstellen. 

"Dus Skyler, hoe gaat het? Lekker op vakantie geweest." Vraagt nu de rechter. Wacht zijn stem lijkt op die van Kyle. "Stap in." Commandeert Jack. Ik blijf eigenwijs staan en probeer een plan te  verzinnen om weg te geraken. "Stap in!" Zegt hij nu luider.

 "Hoe moet ik instappen als de deur dicht is?" Vraag ik geïrriteerd. Jack loopt naar de deur en doet die open. In die tijd had ik mijzelf al klaar gemaakt om elk moment weg te rennen. Ik span al mij spieren aan en zet mijn reflexen scherp. 

NU!! Schreeuwt ene stem in mijn hoofd.