Masumiyet (Tamamlandı)

7.BÖLÜM~BÖYLE BİTEMEZ~

Multimedya Cengiz Koç

•Cengiz•

Hastanenin bahçesinde öylece oturuyordum. Batuhan ameliyata girmişti. Erva ameliyathanenin kapısında Batuhanın çıkmasını bekliyordu.

Kardeşimi vurdular ve ben hiç bir şey yapamadım. Bir çok sefer vuruldu pek çok şey atlattı ama hiç bu kadar ağır duruma düşmemişti.

Erva'nın ona bu kadar üzüleceğini düşünmemiştim tamamen yıkıldı. Oda benim gibi sevdiğini kardeşini annesini babasını sevgilisini kaybetmiş. Ben, "Batuhan öldü, lanet olsun. Kardeşime sahip çıkamadım" derken o, "Ölmedi!" Diye bana bağırdı. Tahminlerime göre Batuhan'a aşık olmuştu. Ama Batuhan aşka inanmayan, kadınlara hiç güvenmeyen bir insan. Bu aşk karşılıksız ve imkânsız gibi duruyordu.

Erva'nın işi zordu. Ne olursa olsun ben başaracağına inanıyorum. Batuhan'ı çok iyi tanıyorum. Kadınlardan nefret eden bir adam bir kız için bu kadar uğraşıp kardeşim dediği Barış'ı karşısına almazdı. Açıkçası benim kafamda karıştıktı. Bu konuda Batuhan'ı iyi tanımama rağmen fikir yürütemiyordum.

İnşallah ameliyattan sağ salim çıkacak benim kardeşim neleri atlattı biz beraber neleri atlattık bu da geçecekti ama benim adım Cengiz'se Batuhan'ın intikamını kendi ellerimle alacaktım o Salih denen pezevengi köpeklere yem edecektim..

•Erva•

Gün ağırmış sabah olmak üzereydi. Batuhan sekiz saattir ameliyattaydı. Cengiz tam karşımdaki sandelyede sızıp kalmıştı. Altı tane de tanımadığım koruma vardı. Seyit abi bir saat önce eve gitmişti. Batuhan'ın evine silahli saldırı oldu o da hanımı Ayşe ablayı ve oğullarını korunaklı bir yere götürmeye gitmişti. Allah'tan hiç bir yerlerine zarar gelmemişti.

Onları her ne kadar yeni tanımış olsamda kendime yakın hissediyordum. Batuhan evet ona kısa sürede aşık olmuştum. Nasıl oldu bilmiyorum. Başkasına anlatsam inanmaz belki ama bu aşka inanmayan adama aşık oldum.

Ağlamaktan uykum geldi ama ciğerimden bir parça koparılmış gibi gözlerimi yumduğum an onun kanlar içinde görüntüsü gözlerimin önünde beliriyordu.

Sanki etlerim çekiliyor. Hadi iyileş be inantcı adam sen vazgeçmezsin seni şu kısa sürede çok çok iyi tanıdım. Sen yenilgiyi kabul etmezsin. O güzel kokunu tekrar duyayım. O büyüleyici yeşillerini tekrar göreyim başka bir şey istemem. Ne istersen yaparım. Belki bir seferlik Fenerbahçe forması bile giyebilirim yeter ki iyi ol lütfen..

Buruk bir gülümsemeyle beni havuza attığı günü hatırladım. Beni havuza attığında iliklerime kadar üşümüştüm. O gün hissetmiştim. Bu adam benim bundan sonraki hayatımın parçası olacaktı. Kaderin bizi bir araya getirmesinin bir sebebi olmalıydı. Ameliyathanenin kapsının açılmasıyla hemen ayağa kalktım. Yanına ilerledim Cengiz' de uyanmıştı.

"Nasıl durumu?" Aynı anda sormuştuk. Sabırsızlık ve endişe tüm vücdümü kaplamıştı.

Yaşının ortalarında olan doktor terli arnını ellerinle sildi. Sabırsızca konuşmasını bekliyorduk."Çok zor bir ameliyattı. Üç kurşun isabet etmiş biri sol kamburgasına biri omzuna biride tam kalbinin altına onu alırken çok zorlandık."

"İyileşçek değil mi?" Derken göz yaşlarıma yine hâkim olamadım.

"Şu ilk yirmi dört saati atlatması çok önemli. Onu bir atlatsın tekrar konuşuruz şimdi hastayı yoğun bakıma alacağız."

"Peki onu görebilir miyiz?"

"Şu anlık hayır,"

Ameliyathanenin kapısı tekrar açıldığında sedyeyle Batuhan belirdi. Yeşilin en muhteşem rengi olan gözleri kapalıydı. Ağzında nefes alması için makineler vardı.