38; Je gaat niet alleen!

400 38 2
                                    

Nour's point of view.

'Je gaat daar niet alleen heen.' zegt Kaj die ik heb ingelicht over het appje. 'Jawel, ze heeft volgensmij Sterre, want het is van haar telefoon af.' leg ik uit. 'Goed, maar ik sta ergens dicht bij het station want Kiara is niet van plan om een beetje te onderhandelen.' zegt Kaj beschermend. Ik knik. Kaj slaat een handdoek om me heen. We zijn allebei doorweekt door de regen. 'Het komt wel goed.' fluistert Kaj. Ik zucht en ga op mijn bed zitten. 'Heb je iets waar ik mijn shirt aan kan laten drogen?' vraagt Kaj. Ik knik. 'Ja, maar hij kan ook in de droger.' stel ik voor. Kaj knikt. 'Beter.' glimlacht hij. Hij trekt zijn vest uit gevolgt door zijn shirt. 'Hé, niet te lang staren he?' grijnst Kaj. Ik schrik op, niet door hebbend dat ik al de hele tijd naar zijn sixpack kijk. Ik sta op en pak zijn shirt en vest aan en loop naar de zolder. Waar ik de kleren in de droger stop en hem aanzet. Dan loop ik terug naar mijn kamer. Kaj zit op het bed en ik ga naast hem zitten. Mijn handen trillen van de zenuwen voor vannacht. Wat wilt Kiara? Kaj kijkt me bezorgt aan. 'Hé, je trilt als een gek.' zegt hij bezorgt. Hij legt zijn handen om mijn handen om ze stil te krijgen. Ik knik. 'Dat zijn zenuwen.' mompel ik. Kaj pakt mijn gezicht vast. 'Het komt wel goed.' fluistert hij. Ik leg mijn hoofd tegen zijn blote borst aan en luister naar zijn hartslag. Hij wrijft over mijn rug. Op een of andere manier word ik hier rustig van..

Ik loop het station op. Er rijden wel treinen, maar op het station is het niet zo druk. Zenuwachtig kijk ik naar Kaj die een verstop plek zoekt. Wat zou Kiara willen? Kiara komt er aan en Kaj verstopt zich snel. 'Ben je alleen?' vraagt ze. Ik knik. Tot mijn verbazing is ze niet eens lelijk voor een trut. 'Ik ben hier niet zo maar.' begint ze. Ze loopt naar me toe en gaat voor me staan. We staan eng dicht bij het spoor. 'Ik heb je vriendin Sterre, ik heb jullie wel gezien, jou en Kaj, je weet wat mijn plan is.' fluistert ze. Ik slik even. 'En drie keer raden bij wie ik begin.' zegt ze. Ik hoor een trein aan komen en voor ik het weet voel ik een hand in mijn zij die me richting het spoor duwt. Ik val de greppel in op het spoor en alles word zwart. 'Nour!' klinkt een stem. 

A big secret, and it's not mineWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu