The Jerk's Possesion (Jerk's Series #1)

Chapter 8

Chapter 8

Kyle Buenaventura

"Meg, kumuha na nga pala kami ng special class ni Dave," balita sakin ni Mazzy nang makalabas kami sa class room. Napaangat ang gilid ng labi ko. Mazzy and Dave became really close. Good for them.

"Really? Ano naman ang kinuha nyo?" Nilingon ko silang dalawa na parehong nasa gilid ko. Tumawa si Mazzy at napailing ako.

"Song writing!" Masayang sabi ni Mazzy at may kasama pang pagpalakpak. Napa tikhim ako ng wala sa oras. Song writing huh?

"Oh? Talaga?" Kunwaring gulat na sabi ko. Well, hindi na ako nagulat doon, noong maliit pa kami ni Dave ay mahilig talaga sya sa music. Lalo na sa pagsusulat ng kanta. It's his hobby. Samantalang si Mazzy ay, oh well. May talent din naman sya kahit papaano. Mahilig din naman ako sa music, kaya nga kami naging magkaibigan ni Dave ng dahil doon. Pero noon iyon. Kinalimutan ko na ang tungkol don.

"Yup! Gulat na gulat nga si prof kasi ang layo daw sa course namin!" Humagalpak ng tawa si Mazzy at binigyan ko lang sya ng isang hilaw na ngisi. 

"Why? Are you interested?" Nahimigan ko ang bahid ng panunukso sa boses ni Dave. Kabado ko syang nilingon at binigyan ng isang matalim na tingin. Balak nya ba aking ilaglag kay Mazzy?

"Huh? Bakit? Teka, mahilig ka rin ba sa music Megan?" Bumali sakin si Mazzy. Gah! I knew it! Kabado akong tumawa at bahagyang umiling. I'll kill Dave after this! I promise!

"Ha? Hell no," Nilingon ko si Dave at pinakiusapan sya gamit ng mga mata ko. Pumungay ang mga mata nya at marahang tumango. Bahagya akong napa buntong hininga. Mabuti naman.

"Ah! Akala ko mahilig ka rin sa music! Edi wala ka nang hindi kayang gawin nyan kung sakali?" Humagalpak ng tawa si Mazzy. Ganoon rin si Dave. Ngumisi ako at bahagyang umiling.

Yes Mazzy. Wala akong hindi kayang gawin. Mas lalo akong umiling dahil sa mga sariling iniisip ko. Para akong tanga.

Nagyaya sila na tumambay sa cafeteria. Sinulyapan ko ang relo sa braso ko. Quarter to one na. Ayon sakanilang dalawa ay ala una ang meeting nila para sa song writing. Kung ganoon pala ay hindi sila makakain ng lunch. Mag isa nanaman akong kakain.

Pinagkibit balikat ko nalang iyon at pumwesto sa isang table na malapit sa cashier habang iyong dalawa ay bumuli ng pagkain nila.

"Megan. Are you not eating?" Tanong ni Dave habang nilalapag nilang dalawa iyong tray na may lamang egg sandwhich at pineapple juice. Umiling ako at nginitian sila.

"Uh. Nope. Maybe later," Tumango silang dalawa at mabilis na kinain iyong mga inorder nila. Siguro ay mamaya nalang ako kakain pagka alis nilang dalawa. Kung kakain ako ngayon ay baka matagalan akong matapos at hindi sila masasabayang matapos. Mabagal pa naman akong kumain. Masasayang lang iyon kung sakali dahil mawawalan ako ng gana kapag umalis na sila. Yeah. Maybe I should just eat lunch later.

"Nga pala, Megan. May napili ka na bang special class?" Ngumuso ako at marahang umiling. Muntik ko nang makalimutan ang tungkol doon. Required kaming lahat na kumuha ng special class. Hindi naman sa mababa ang grades namin pero nakasanayan na kasi iyon dito sa University. Parang iyon na ang club dito sa University.

Umiling si Mazzy at tinaasan ako ng kilay. "Oh? Dapat ay meron ka na! Bukas na ang huling araw para sa pagpapalista hindi ba? Nauna lang natapos yung pagpapalista sa song writing kasi konti lang dapat ang estyudyante doon," napatango nalamang ako. Hanggang ngayon ay wala pa akong naiisip na pwedeng salihan.

Simula noong nag graduate ako ng high school ay pinako ko sa sarili ko na walang makaka alam sa mga talento at hobbies ko. Noong high school kasi ay lagi ako ang center of attraction ng lahat ng estyudyante pati narin ng mga guro. Well, my academics are good so is my curricular activities. Dahil doon ay hindi ko alam na may palihim na nagagalit sakin.