Ik, een draak?! 3: Verloren

H9: Krachtsteen

Pov Felix
Tante Krusha had de academie voor een week gesloten. Niemand wist waarom, maar ik wist beter. Het is ook niet niks om je jongen te verliezen. Ik zat op de kamer samen met Jake.'Dus wat gaan we doen om de 7de te vinden?' vroeg hij.'Ik neem aan dat je een plan hebt'. Ik zuchtte en keek uit het raam.'Dat heb ik zeker, maar is het wel het juiste moment?'.'Als we nu niets ondernemen, gaat het voorbij en horen we er nooit meer iets over' zei Jake.'Dat is waar' zuchtte ik.'Haal de anderen, we gaan op bezoek bij Errid'

'Nee'.'Waarom niet?' klaagde Clarissa. 'We weten alles al'.'Meer hoeven jullie ook niet te weten' zei hij.'Krusha is erg van slag door wat er gebeurt is. Hebben jullie dan geen respect voor haar?'.'Jawel' zei Maxim.'Laat het dan rusten' zei Errid.'Alsjeblieft Errid' zaagde Jake.'Zelfs al zou ik het jullie willen vertellen, ik zou het nog steeds niet kunnen' zei hij.'Mijn herinnering is weggenomen door een krachtsteen'. 'En kun je ons niet vertellen waar die steen is?' vroeg ik met smeekogen.'Op de bodem van het meer' zei hij.'Laat het rusten'. Hij sloeg de deur in ons gezicht dicht.'Daar hadden we veel aan' zuchtte Clarissa.'Meer dan je denkt' lachte ik en rende de heuvel af, naar het meer.

'Dus hoe was je van plan om die steen te vinden?' vroeg Jake verward.'Met een waterdraak' lachte ik en pakte Atlanta uit de mand. Ze was een Waterslang, de naam zei het allemaal. Ze was net een kleine blauwe Chinese draak.'Zoek de krachtsteen' zei ik en liet haar in het meer.'Wie zegt dat ze naar jou gaat luisteren?' vroeg Clarissa. Ik zuchtte en keek naar mijn rechter arm. Ik droeg altijd lange mouwen want op mijn pols stond het symbool dat tante Krusha ook had. Het Alpha symbool. Onze ouders mochten dan wel van dit alles weten, maar dat deden zij niet.'Ze zal luisteren' zei ik.'Weet jij wel hoe eigenzinnig Waterslangen kunnen zijn?' vroeg Maxim.'Weet ik' zuchtte ik.'Maar naar mij zal ze luisteren'. Ik stak onopvallend mijn hand uit naar het water en sloot mijn ogen. Ik zag nu wat Atlanta zag. Ik begeleidde haar naar de steen en liet haar hem pakken.'Volgens mij heeft ze hem al' zei ik en opende mijn ogen.'Hoe weet jij dat nou?' vroeg Jake. Nog voor hij zijn zin kon afmaken kwam Atlanta naar de oppervlakte met de steen in haar bek.'Noem het instinct' lachte ik en pakte de steen uit haar bek. 'Goed gedaan meid' lachte ik en gooide een vis in haar mond. Daarna dook ze onder en keek de rest me verward aan. 'Wat?' vroeg ik.'Hoe wist je dat ze die steen had?' vroeg Maxim.'Of dat ze hem überhaupt ging halen?' vroeg Clarissa wantrouwend.'Het belangrijkste is dat we de krachtsteen met Errids geheugen hebben' zei ik.'Nu kunnen we ons neefje vinden'