κεφάλαιο 2

195 19 19
                                    

"Κάθισε." Είπε τελικά. Κάθισα στην μικρή καρέκλα διστακτικά, δαγκώνοντας το κάτω χείλος μου.

"Είμαι ο Jason Morgan."

"Το ξέρω."

"Κι εσύ είσαι η..."

"Candice Kingsley."

"Λοιπόν" ξερόβηξε. "Τι σε κάνει να νομίζεις ότι έχεις τα προσόντα για αυτή τη δουλειά?"

"Καταρχήν, είμαι οργανωτική και σχολαστική. Θα είμαι πάντα στην ώρα μου και θα κανονίζω όλα τα ραντεβού σας. Επίσης, εκτός από φιλολογία έχω σπουδάσει ψυχολογία, οπότε θα έχω τις ικανότητες να είμαι και προσωπικός σας σύμβουλος. Και, δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά είμαι πολύ ομιλητική και ξέρω να πείθω τους άλλους." Αρχίζω να αποκτώ αυτοπεποίθηση.

"Ναι, το πρόσεξα αυτό."

"Να και το βιογραφικό μου." Του έδωσα ένα χαρτί. Το περιεργάστηκε για λίγο.

"Ποιες είναι οι απαιτήσεις σου?" Ρώτησε τελικά.

"Λοιπόν, για επιπλέον υπερωρίες, αύξηση μισθού. Θα προτιμούσα να έχω το δικό μου γραφείο και πάνω από όλα, απαιτώ τον σεβασμό σας."

"Αύξηση μισθού? Εννοείται. Όσο για το γραφείο σας, θα βρίσκεται στη διπλανή πόρτα. Όσο για το σεβασμό μου...ελπίζω να έχετε επίγνωση ότι εμείς είχαμε ένα παρελθόν..αλλά..θα βάλω τα δυνατά μου." Χαμογέλασε. Λαμπερό, ευθυγραμμισμένο χαμόγελο.

"Δηλαδή μου λέτε ότι...πήρα τη δουλειά?" Είπα, περισσότερο ενθουσιασμένη από ότι περίμενα.

"Καλώς ήρθατε στην εταιρεία Morgan, Candice Kingsley."

"Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Morgan."

"Ελάτε αύριο στις 10 για να κανονίσουμε τις λεπτομέρειες." Είπε και σηκώθηκε. Το ίδιο έκανα κι εγώ, και κατευθύνθηκα προς το ασανσέρ. Πάτησα το κουμπί και γύρισα να τον κοιτάξω. Το διαπεραστικό του βλέμμα με ερέθιζε ολόκληρη. Οι πόρτες του ασανσέρ έκλεισαν, εξαφανίζοντας το υπέροχο θέαμα μπροστά μου.

Δεν το πιστεύω...από όλα τα άτομα στο Siattle, έπρεπε να πάω να πέσω σε αυτόν σε εκείνο το μπαρ? Και γιατί να γίνει όλο αυτό που έγινε? Τέλος πάντων. Δεν έχει σημασία. Ούτως ή άλλως το έχουμε ξεχάσει και οι δύο..

Κοίτα τελικά πόσο μικρός που είναι ο κόσμος...

Έτρεξα στο αυτοκίνητο όπου και με περίμενε η Nina, στηριγμένη στην πόρτα. Το πρόσωπό της γεμάτο αγωνία.

"Λοιπόνν??" Μου έπιασε τους ώμους και με κοίταξε κατάματα.

"Μιλάς και επισήμως στην γραμματέα και προσωπική σύμβουλο του κυρίου Morgan." Γέλασα.

Μόνο εξ Επαφής Where stories live. Discover now