Ik stap de school binnen en loop in een rechte lijn naar de kluisjes, duimend geen pesters tegen te komen.
Ik glimlach opgelucht als ik bij mijn kluisje aangekomen ben. Mijn glimlach verdwijnt al snel als mijn kluisje dichtgeslagen word.
"Hey, kutkind!" ik knijp mijn ogen dicht, bang voor wat gaat komen.
Ik word inderdaad al snel tegen de grond aangedrukt. Ik zie Harry met een grijns staan. "Homo" sist hij voordat hij me overal begint te schoppen.
Ik begin al snel te huilen, de pijn is gewoon teveel. "Awh, het varkentje moet huilen" lacht hij, de bel gaat waarna hij eindelijk wegloopt.
Ik sta op en kreun van de pijn. Ik strompel naar mijn klas en piep als ik op mijn stoel ga zitten, alles doet pijn.
Ik zie Harry naar me wijzen waarna hij lachend zijn vrienden een boks geeft.
Als het pauze is word ik alweer gelijk tegen de muur aangeduwd door Luke, Zayn en Harry staan grijnzend toe te kijken.
"Heb je zo'n pijn loulou?" ik knijp mijn ogen opnieuw dicht en knik.
"Dan maakt het vast ook niet uit als ik dit doe" ik voel gelijk al een vuist op mijn gezicht. Ik grijp gelijk naar mijn kaak en probeer de brandende pijn te stoppen.
Hij geeft me nog een paar vuisten in mijn gezicht. Ik voel mijn neus bloeden en breng mijn vinger ernaartoe waarna er inderdaad bloed op mijn vinger zit.
Hij geeft een trap tegen mijn knie waarna ik op de grond val. "Wacht, laat mij het afmaken" hoor ik Zayn zeggen.
Hij trapt overal tegen aan, maar dan ook echt overal. Ik kan alleen maar kreunen en hopen dat hij stopt.
Als ik voel dat ik bijna flauwval stribbel ik nog harder tegen. "Ik-ik-" verder kom ik niet voordat alles zwart word voor mijn ogen.
-
Ik word precies op dezelfde plek wakker en zie Harry staan. Ik sta langzaam op waarna ik gelijk weer op de grond val in mijn eigen plas bloed.
"Eindelijk, je bent wakker" zucht hij. "vertel tegen niemand wat we hebben gedaan, begrepen?" ik knik.
"J-ja" hij knikt grijnzend.
"I-ik h-heb pijn" kreun ik.
"Dat krijg je ervan als je homo bent" ik knik, misschien is het ook wel zo.
"Ik k-kan niet opstaan" zucht ik als mijn tweede poging ook mislukt.
Hij haalt zijn schouders op. "Niet mijn probleem" zegt hij waarna hij wegloopt. Ik kruip naar de klas toe.
Ik kom kruipend de klas binnen, het maakt toch niet uit. Ze kunnen me toch niet meer pesten dan ze al doen. Iedereen lacht en wijst naar me.
Ik ga met moeite op mijn stoel zitten en leg mijn hoofd in mijn handen. Als de docente binnenkomt kijkt ze me geschrokken aan.
"Louis, voel je je wel goed?" ik kijk haar aan waarna haar ogen nog groter worden.
"N-nee" mijn stem breekt in het midden waarna er tranen over mijn wangen rollen.
"Wie heeft dit gedaan?" sist ze.
Ik kijk naar Harry maar hij schud zijn hoofd waarschuwend. De rest van de jongens kijken me ook gemeen aan.
"N-niemand, van de trap g-gevallen" ze knikt bedenkelijk.
"Je gaat nu naar huis, Harry jij loopt met hem mee" hij haalt zijn wenkbrauwen op.
"Wat? Waarom?" ik zucht, ik heb het gevoel dat ik elk moment weer opnieuw flauw kan vallen.
"Omdat ik dat zeg, nou, chop chop" ik hoor Harry nog schelden voordat hij naar de deur loopt en wacht tot ik er ook uitgekropen ben.
