"Evimde..." dedim cevabın bir önemi varmış gibi "Ne yapıyorsun?"
Çakmağın ucundaki turuncu ateş bir saniye olsun sönmezken ağır ağır ayağa kalkıp bana doğru birkaç adım attı, onunla eş olarak geriye doğru adımladım.
"Önce ben sordum Karen."
"Evet...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ateş yanımdan ayrıldıktan sonra bir süre koridorda boş bakışlarımı gezdirdim. Daha sonrasında Füsun'un yanına uğramadan sınıfa gittim, sırama oturduğumda fısıldaşmaları duyuyordum fakat sorun değildi.
Ben kendimi bildiğim sürece sorun değildi.
"Karen dün gece yorulmadın mı okula gelmeseydin."
Sesin sahibine döndüm, en arka sırada oturmuş sırıtarak konuşan esmer oğlana baktım. Komik olduğunu mu zannediyordu? Ya da havalı? Hiçbir şey söylemeden önüme döndüğümde önündeki sıra arkadaşıyla gülüştüler. Sıramda duran kalemimi avuçlarım arasına alırken bir kağıt topu kafama çarpıp önüme düştü. Bu kez gülen kişi sayısı daha çoktu.
Buruşmuş kağıdı yavaşça açtığımda kırmızı kalemle kazınır gibi yazılmış kelime de dolandı bakışlarım.
'Kaşar'
Kaşar? Bu muydu yani? Kağıdı buruşturup az önceki çocuğa döndüm.
"Komik olduğunu mu zannediyorsun?"
Konuşmak için atıldığında sınıfın kapısı açıldı ve içeri öğretmen girdi. Rahatlamış bir şekilde kağıdı sıranın altına koydum, edebiyat hocası kitaplarımızı açmamızı söylediğinde çantamı kucağıma aldım ve fermuarı açmamla patlama sesinin duyulması bir oldu. Balonun parçalarının bir kısmı çantamda kalırken bir kısmı sırama düşmüştü, içindeki siyah mürekkebin her yanıma bulaşması da cabasıydı.
Sınıftaki herkes gülerken fermuarı tutan ellerim titredi.
"Kim yaptı bunu?"
Edebiyat hocası bağırarak yanıma ilerlerken öylece durmuş sırama bakıyordum.
"Karen iyi misin?"
Kadının elleri omzumu tutmak istedi fakat boyayla kaplı olduğum için yapamadı. Hiçbir şey söylemediğim dakikalar da sınıftakiler susmuştu, edebiyat öğretmeni sıramın altındaki kağıdı alırken yazan yazıya baktı.
"Komik misiniz siz? Hangi beyinsiz yazdı bunu?"
Şimdi sırtı bana dönüktü, ön sıradaki çocuk dönüp bana baktığında başını iki yana söyleme der gibi salladı. Bu bir tehdit miydi yoksa dost uyarısı mı? Söylersem başıma daha ne gelebilirdi ki?
"Karen sen temizlen sonra da müdürün odasına git."
İtiraz etmedim. Sıramdan kalkıp herkesin bakışları altında sınıftan çıktığımda yanağımdan süzülen boyalar eşliğinde lavaboya ilerledim. Koridorda kimse olmadığı için rahatlayarak yumruk yaptığım ellerimi gevşettim.
Merih ile uyuduğum lafı ortalıkta dolanıyor olmalıydı ve bunu ikimizden başka kimse bilmiyordu. Ben kimseye söylemediğime göre bu dedikoduyu o yaymış olmalıydı fakat Füsun'un fotoğraflarını silen birisi böyle bir dedikoduyu yayar mıydı?
