PROLOGUE

3.1K 26 2
                                    

Ilang libong taon bago ang hinaharap...

Napangisi si Juval ng marahas na haplitin ng babaeng kaulayaw ang kanyang batok at ibaon ang mukha niya sa mayayamang dibdib nito na kanina pa nagniningas ang apoy sa parehong dungot sa ibabaw na wariy naghahanap ng kalinga mula sa eksperto niyang mga labi.

Nakakubabaw siya sa babae kaya naging madali na lang na pagbigyan ang piping hiling nito at animo sanggol siyang nag umpisang supsupin ang dunggot sa ibabaw ng dibdib nito. Nasabunutan siya ng babae at paulit ulit binigkas ang pangalan niya kasabay ng pagmamaka awang huwag niya na itong bitinin pa.

"Juval...Ahhhhh..Juval.." ungol nito habang hindi mapigilan ang pag arko ng sariling katawan sa bawat dampi ng dila niya at pagsupsop sa mayayamang dibdib nito.

Hinanda niya na ang sarili at itinapat sa bukana nitong ngayon ay naglalawa na dahil sa pananabik ng babae na maangkin niya.

Kiniskis niya ang pagkalalaki ng dahan dahan sa namamasang lagusan ng kaangkinan nito habang patuloy ang paglalakbay ng kanyang mga labi sa malambot nitong katawan.

Pabigla niyang ibinaon ang sarili ng maramdamang basang basa na pareho ang kanilang kaangkinan at hinaplit ang balakang ng kaulayaw para sagad sagarang siyang bumaon sa kaloob looban ng pagkababae nito.

Napahiyaw sa ligaya ang babae at nakalmot siya sa likod ng mahahaba nitong kuko pero imbis na indahin ang sakit at hapding naramdanan ay natuwa pa siya doon at muling bumwelo at bumaon pailalim sa kaangkinan nito na agad nagdala ng glorya sa babae at nangisay sa ilalalim niya.


Ah, ito ang hindi niya gusto sa mga mortal.




Kay daling paligayahin ng mga ito at abutin ang sukdulan sa ilang ulos pa lamang niya. Pero hindi pa siya nakakaraos at wala siyang balak na mabitin kayat sinunod sunod niya ang paghugot baon sa pagkababae nito. Wala na siyang pakialam kung nilabasan man muli ang kainig at hindi pa nakakabawi sa glorya. Ang mahalaga ay maabot niya ang sa kanya.

Bawat himaymay ng katawan niya ay parang sinisilaban ng apoy. Bilang isang nilalang na nabubuhay sa tawag ng laman at pakikipagniig ay kailangan niya ang enerhiyang nakukuha niya sa lahat ng babaeng sinisipingang upang mabuhay.

He is a demon. An Incubus. He had lived for a hundred of years feeding on women's lust and mortals are his favorite.

Kay daling pasukin ng mga isipan at imahinasyon ng mga ito. Mahihina ang mga mortal na walang sapat na lakas at kakayahan para labanan ang mga katulad niya lalo na kapag balot at napasailalim na ito sa kapangyarihan nila. Nagiging madali ang pagkuha ng enerhiya para patuloy silang mabuhay sa loob ng mahabang panahon.

Maihahalintulad ito ng mga mortal sa pagkain at sa mga oras na ito ay gutom na gutom at uhaw na uhaw na siya dahil sa ilang araw na kawalan ng kainig dahilan para maubos ang esensiyang meron ang katawan niya at manghina siya.

Unlike the other demons, he can die.

Incubus were the type of demon that seeks pleasure and take women in their sleep. They are the strongest in the dream realm and can do whatever they want on their victims and feeding on human essence during sexual intercourse makes them stronger. The more women you slept with, the stronger you became but even without doing so, they still remain immortal with physical strength and ability exceeding a lot of creatures.

But that only applies on pure blooded Incubus. He is a halfling.

A half bred between an Incubus and a weak mortal.

He needs to gather the essence before his body runs out of it and start dying. To his utter disgust, he had inherited a lot of human genes from the woman that birthed him.

Hot Nights With An IncubusWhere stories live. Discover now