BİRLEŞME

Birleşme 19

"Ne istiyorsun benden? Bırak beni. Aras bunu öğrenirse seni gebertir." dedim Koray'a bakarak.

"Sence ne istiyorum senden Doğa? Benim olmanı istiyorum. Bunu bir kere daha dile getirmiştim sana hatırlarsan." dedi.

"Ya sen salak mısın? Abinle evliyim ben farkında mısın?" dedim.

"O sahte evliliği kim takar. Hem o orospu çocuğu seni asla haketmiyor. Sen benimsin bunu aklına kazı." dedi. 

"Ben seni istemiyorum ama." dedim ve yutkunup devam ettim.

"Seni sevmeyen biriyle birlikte olup ne yapacaksın hem? İnsan sevgi görmek ister ama sen bunu benimleyken elde edemezsin." dedim sonlara doğru sesimi yükselterek.

"Tıpkı sen ve abim gibi demi. Ben sen sen de abim oluyor yani. Sen razı olmuşsun o duruma baksana. Ne farkımız var ki ben de razı olurum. Seni seviyorum ben ." dedi. Haklıydı bu konuda. 

Konuşmamızın üzerinden uzun bir süre geçmişti ve Koray yanımda uyuyakalmıştı. Odada başka kimse de yoktu. Ellerimin acıdığını söyleyip ipleri çıkarttırmıştım. Fırsat bu fırsattı. Cebinden gözüken telefonu almak için yavaşça yaklaştım ve hızlıca telefonu aldım. Uyanmadığı için derin bir oh çektim ve telefonu açıp WhatsApp uygulamasını açtım. Kişilerden Aras'ı bulup konumu attım ve benim olduğumu söyledim ardından da mesajı sildim. Telefonu aldığım yere geri koyup yerime döndüm. Resmen ecel terleri dökmüştüm ama değmişti. İnşallah buradan kurtulacaktım.

Aradan belli bir süre geçmişti fakat gelen giden kimse yoktu. Koray hala uyuyordu ben ise bir umut bekliyordum. Sanırım Aras'ın umrunda değildim. Onun umrunda olmasam bile aileme söylemesi gerekiyordu. Bu kadar gaddarlığa gerek yoktu derken demir kapı yere serildi. Çıkan güm sesiyle Koray uyuduğu yerden sıçradı ve benim önüme geçti. Beni gerçekten sevdiği buradan belliydi fakat ben onu sevmiyordum. Birkaç adam ile birlikte Aras içeriye girdi. Elindeki silahı Koray'a doğrultup,

"Karımı ver" diye bağırdı.

"O benim" dedi. Neydim ben yiyecek mi. Abicim yani kimin olduğum açıkça ortadaydı.

"Koray zarar görmeni istemem bırak beni" dedim. 

"Benim değilsen kimsenin olamazsın" dedi ve belindeki silahı çıkarttı.

"Önce seni sonra da kendimi öldürürüm." dedi

"Sen zaten öldün oğlum. İşin bitti senin. Ver ulan karımı. Bak seni türlü türlü şekilde acı çektirerek öldürürüm. Şerefsiz seni." dedi Aras. Kısa bir sessizliğin ardından patlayan silah sesiyle irkilmiştim. Etrafa baktığımda Koray'ın yüzündeki buruşuklukla yere düştüğünü gördüm. Aras kendi kardeşini mi vurmuştu? 

"Ne yaptın sen?" diye bağırdım ve Koray'ın yanına eğildim.

"Ne yapsaydım seni mi vursaydı? Şu iti kaldırın şurdan yengenizi ben hallederim." dedi ve yanıma geldi.  Beni kucağına alıp olduğumuz yerden çıkarttı.

"İyi misin? Sana bir şey yaptı mı?" diye sorduç

"İyiyim. Hiçbir şey yapmadı. Teşekkür ederim beni aldığın için" diye devam ettim.

"Sen benim için değerlisin güzelim." dedi ve beni kendine yaklaştırıp alnımdan öptü.