BİRLEŞME

Birleşme 5

"Ne oldu Aras" dedi Mete arkasına dönerek.

"Doğa'yı hemen bırak" diye bağırdı. Aklın yeni mi başına gelmişti Aras Bey?

"Sanane kanka sevgilim değil mi? ister döverim ister s*kerim" o ne demekti öyle. Neydim ben senin malın falan mı? Ay sinirlerim bozulmuştu. Ne çabuk deģişmişti böyle? Hani kitaplar dünyası kadar çok seviyordu? İnsan sevdiğine herkesin içinde bu şekilde laf söyler miydi? Neredeyse bütün okul etrafımıza toplanmıştı. Resmen rezil etmişti beni.

"Ne diyorsun ya sen?" diye bağırdım. Hala elinden kurtulmaya çalışıyordum  
Aras'ın sinirlendiğini bize dogru bir hışımla gelmesinden anlamıştım.Kim olursa olsun böyle bir lafa sinirlenirdi ama Aras başkaydı. Sinirli hali bile çok yakışıklıydı. Bir o kadar da ürkütücü.
Mete'nin gelip boğazını sıktı ve yere yapıştırdı. Mete Aras'a tepki göstermiyordu. Sanırım dost oldukları için böyle bir şey yapmamıştı. Ama çok yakın olsalar Aras benimle evleneceğini söylerdi ona. Gerçi şu an duyulsun istemiyordu doğru.

"Bir kız için mi bunlar be Aras? " dedi Mete alayla. Aras kafasını bana çevirip gözlerimin içine dikkatle baktıktan sonra,

"O bir kız için mi dediğin kişi benim karım lan karım." Dedi ve Mete'ye yumruk attı. Mete'nin dudağı patlamıştı.

"Ooo kardeşim hiç söylemiyorsun. Deseydin benimleyken kalite kontrol yapardım? Neyse Aras'ın karısıyla da çıkmadım demem artık. Biraz adam ol da karına sahip çık" dedi Mete ve Aras'ın yüzüne tükürdü.
Sanırım bu bardağı taşıran son damla olmuştu. Aras'ın damarları belli oluyordu ve yüzü kızarmıştı. Gözleri yuvalarından fırlayacakmış gibi bakıyordu, dişlerini sıktığı ise çenesinden rahat bir şekilde belli oluyordu. Bu sefer Mete'nin yüzüne uzun süre iyileşemeyecek darbeleri  attı ve ayağa kalktı.

Duyduklarım bende şok etkisi yaratmıştı. Mete bir yandan haksız olsa da bir yandan da haklıydı. Adam olup karına sahip çık demekte fazlasıyla haklıydı. Bu yüzden de Aras cevap verememişti zaten. Dur bir dakika. Karım mı demişti o? Hey bir dakika ben daha evlenmedim ki seninle? Yani şu an iç sesime tebrik mesajları yolluyorum. Bu mu düşünülür şu an? Bütün okul duymuştu bizi. Aslında olanlar hoşuma da gitmedi değil yani.

Beni kolumdan tuttuğu gibi okulun bahçesine çıkarttı. Bu kol tutma bende travma olarak kalacaktı yakında. Tam konuşmaya baslıyacaktı derken yanımızdan öyle bir kız geçti ki galiba kıyafetlerini evde unutmuş dedim. Aa ahlaksız yanımızdan geçerken Aras'a beni ara işareti yaptı. Aras da ona göz kırptı ve kız gitti. Demin karım dediği kadının yanında neler yapıyordu. Bu çocuk sorunluydu galiba.

"Ben gideyim de sen kızla daha rahat konuş Aras Yaman" dedim ve ilerlemeye başladım.

Beni kolumdan tutup çekti ve göğsüne yapıştırdı. Hemen geri çekildim ve karşısında durdum.

Eger göğsünde kalmaya devam etseydim hiç ayrılamazdım. Onun kokusu benim için çok kutsalı ve beni uyuşturuyordu. Kullandığı parfümden ben de almıştım ve her gece yastığıma sıkıyordum. Sanırım takıntılı bir insana dönüşüyordum.

"Teşekkür ederim" dedim 

"Neden?" diye sordu

"Beni o dengesizin elinden kurtardığın için. Ben denedim olmadı çünkü." dedim ve devam ettim

"Neden herkesin içinde Mete'ye o benim karım dedin"

"Öyle değil misin?" Dedi ve sırıtmaya başladı.

"Hayır değilim daha evlenmedik ve bu bir gerçek evlilik değil yani sevgilim olabilir." Dedim.

"Ne kadar gerçek olmasa da herkes seni karım olarak bilecek o yüzden aldatma gibi bir şansın yok."

"O zaman sende beni aldatamazsın."

"Söz veremem" dedi ve ilerlemeye başladı.

Arkasına dönüp bana bakmaya başladı ve

"Akşama hazırlan konsere birlikte gideceğiz" dedi.

Oha ben konseri unutmuştum yaa uff hemen saate baktım. 15.00
Iyi biraz zamanım vardı.....