O çocuğu doğuracaksın

15.4K 594 23
                                    





Arya başında ki müthiş ağrıyla gözlerini açmıştı. Tanımadığı odada boş bakışlarını gezdirirken neler olduğunu anlamaya çalışıyordu elini ensesine attı ve sanki ağrıyı geçirebilecekmiş gibi baskı uygulamaya başladı bu sırada odanın kapısı açıldı ve içeriye behiye hanıma benziyen fakat daha yaşlı bir kadın geldi. Kapıdan girmeden önce çok ciddi dursada aryayı görmesiyle yüzüne tatlı bir tebessüm yerleştirdi ve aryanın yanına yaklaşarak
"Oy kuzum benim uyandın mı sen" dedi. Şevkat akan ses tonunda.
Arya şaşkınca ve biraz da korkuyla başını salladı yaşlı kadın aryaya tekrar gülümseyerek
"Hadi bakalım iyiysen gel beraber aşağı inelim herkes seni bekliyor"

Aryan "ben neredeyim burası neresi ki?" Dedi
Yaşlı kadın "burası muzaffer ağanın konağı neyse sen gel hele her şeyi anlatacak onlar sana"

Arya tereddüt etsede mecburen başını salladı ve yataktan kalktı üzerine ve saçlarına kısa bir çeki düzen verdikten sonra kadını takip etmeye başladı. Odadan çıktıklarında etrafa gözlerini gezdirdi. Aynı halit ağanın konağı gibiydi. Açık ve büyük avluları,sedirler,işlemeli kilim ve örtüler pek de yabancı olduğu şeyler değildi. Bir üst katta çıktıklarında avludaki L şeklinde ki koştuğa oturmuş 10-15 erkek vardı. Arya önce çekinsede daha sonra ona gösterilen yere oturdu ve olup biteni anlamaya çalıştı. Herkes aryaya arya da onlara bakıyordu. Karşısında ki adamların çoğu genç ve neredeyse hepside birbirine benziyordu içinden 'akrabalar mı acaba' diye geçirmeden edemdi. Ortalıktaki sessizlik devam ederken meraktan ve sıkıntıdan patlayacağını düşünerek konuşmaya başladı.

"Pardon ama burası neresi?" Diye sordu. İçlerinden bir tanesi
"Aydoğduların konağı burası" dedi

Arya"peki ben neden buradayım?" Diyerek yeni bi soru yöneltti. Bu sefer içlerinden bir diğeri biraz sert bir sesle

"Sana soru sorma hakkını vermedik" dedi
Arya" aaa ne büyük tesadüf bende sizden böyle bir izin istemedim zaten" dedi. Adam sinirle bir iki derin nefes aldı ve

"Bana bak lan burası senin o büyüdüğün şehirlere benzemez canını almamı istemiyorsan sus"

Arya "çok korktum bende cidden bak elim ayağım titriyor" dedi. Sonunun ne olacağını hiç düşünmüyordu ki zaten başına bu yaşadıklarından fazla ne gelebilirdi alt tarafı adamın dediği gibi ölürdü ki ölmek şu anda yapılabilecek en güzel kaçış planıydı.

Adam aryanın bu lafına daha da sinirlenerek yerinden kalktı ve hızlıca aryanın karşısına geldi kolundan tutup kaldırdı ve bağırmaya başladı
"Sen kim oluyorsunda büyüklerinle böyle konuşuyorsun"

Arya kolunu adamdan kurtarıp "asıl sen kim oluyorsunda benimle böyle konuşabiliyorsun kimsin sen ya daha doğrusu KİMSİNİZ SİZ" diye bağırdı.

Adam tam cevap verecekken arkadan gelen adım sesleriyle herkes ayağa kalktı ve ellerini önünde birleştirerek beklemeye başladı. Yaşı bir adam yavaşça gelip ortada ki yerine oturdu ve diğerlerinin de oturmasına izin verdikten sonra gözlerini aryaya dikti. Yaşlı adam aryanın yanında ki adama kafasıyla oturmasını işaret etti. Arya da daha sonra kendi yerine oturdu ve beklemeye başladı. Yaşlı adam biraz daha aryaya baktıktan sonra

"Evine hoşgeldin kızım" dedi
Arya "pardon anlayamadım?" Dedi
Yaşlı adam "sen aydoğdu aşiretinin öz ve tek kız torunusun baban olacak adam yıllar önce bana ve kurallarıma saygısızlık edip çekip girmeseydi sen bu toprakla bu aşiretin örf ve adetleri ile büyüyecektin"

Arya kafasını iki yana salladı ve yaşlı adama gözlerini dikti "biraz daha açık konuşur musunuz yani şimdi benim babam sizin oğlunuz mu"

Yaşlı adam kafasını salladı ve "evet" dedi. Arya şaşırmıştı böyle bir şeyi hiç beklemiyordu ama yinede tepki vermedi nasılsa alışıktı hayatında ki sıradışı şeylerle ne zaman normal bir olay olmuştu ki.
Arya düşüncelerini bir kenara itip yaşlı adama baktı "peki benim burada olmamda ki amaç ne niye beni buraya getirdiniz"

Zor Adamlar İmkansızı Sever #Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin