Kostschool

14

POV LOTTE

Na de wedstrijd gingen we met zijn alle naar Tess haar kamer om haar spullen te pakken. Na ongeveer tien minuten waren we klaar en liepen we richting mijn kamer. Omdat Tess en Benthe nu voortaan bij mij en Rachel op de kamer liggen. Ik heb de hele tijd nog geen woord gezegd en volgens mij merkt Tess dat ook. "Lotte kom eens" zegt ze en ik knik. "Loop maar alvast door" zegt ze tegen Benthe en Rachel. "Wat is er?" Vraagt ze. "Het is Gary. Ik weet niet, hij heeft me uit gevraagd en we gaan vanavond maar tijdens de wedstrijd kreeg ik een berichtje van mijn vader met erin de informatie dat mijn moeder in het ziekenhuis ligt vanwege een ongeluk, en hij zei dat ik naar haar toe moest maar hij wil vanavond gaan en ik weet niet wat ik nu moet doen" zeg ik terwijl ik zucht. "Ga naar je moeder ik denk dat Gary het wel begrijpt. En anders ga je naar je moeder en daarna naar Gary" zegt ze. "Dat kan ik wel doen, dankje Tess" zeg ik en geef haar een knuffel. "Geen probleem Lotje" zegt ze plagerig. "Stohop" zeg ik zeuderig. We lopen in stilte verder naar onze kamer. "Waar bleven jullie?" Vraagt een van de jongens die bij ons op de kamer zitten. Ja ik weet hun namen niet. Alleen die van Benthe want Tess heeft het best vaak over haar. "Uhm-" "Ik was iets vergeten" onderbreekt Tess mij. Ik geef haar een dankbare glimlach en richt me dan weer op mijn telefoon die ik zojuist uit mijn zak had gehaald. "Waarom is het hier zo stil?" Vraagt Tess. "Let's put on some music" zegt ze en zet muziek aan. "Under the sea, under the sea" zingt ze mee. "Serieus Tess? De kleine zeemeermin? En dan dat lied nog wel? Wat ben jij voor kind?" Vraag ik lachend. "EEN LEUK KIND" joelt ze blij en gaat gek dansen op het liedje. "Oke jongens help me" zeg ik. "Jij, wat voor een outfit ziu jij leuk vinden op een date?" vraag ik aan de jongen met zijn haren in een soort kuif. "ik heet Ruben, en ik zou het leuk vinden als een meisje zich niet helemaal opmaakt voor 'n avondje uit" zegt Ruben.

"En jij?" vraag ik. "Nou ik ben geen expert op het gebied van meisjes, ik vond het al een wonder dat ik Tess en Benthe begreep met hun rare kwaaltjes maar goed, eigenlijk zou ik hetzelfde zeggen. Gewoon iets casuals, zoals een hemdje met een rokje ofzo, gewoon iets simpels" zegt de andere jongen met de bruine haren. "Een hemdje met een rokje?" mompel ik terwijl ik mijn kast doorzoek. "Zoiets?" vraag ik.

"Precies" zegt Ruben. "I'd turn straight for you" zegt de andere jongen. "Dex doe eens normaal" zegt Tess tegen de jongen die blijkbaar Dex heet. Weet ik dat ook weer gezellig. "Ik ga me omkleden" zeg ik stilletjes terwijl ik mijn kast weer in loop. Langzaam trek ik mijn kleren uit en trek ik het hemdje en rokje aan samen met mijn witte nikes. Als ik de deur open van mijn kast merk ik dat iedereen druk aan het praten is en mij niet eens opmerkt. Ik doe stil de deur dicht pak mijn telefoon en sleutels en verlaat mijn kamer. "Op naar het ziekenhuis dan maar" zeg ik terwijl ik mijn fiets sleutel in mijn hand houd. Stilletjes loop ik richting de uitgang tot ik tegen iemand opbots. "Kijk eens uit waa- hey Lotte" zegt Gary verlegen. "hey Gary, uhm over onze date ik moet uhm, voor de date nog even ergens naartoe dus kunnen we iets de date iets later doen?" Vraag ik stilletjes. "Wat moet je doen dan?" Vraagt hij. "Mijn moeder heeft een ongeluk gehad dus ik moet naar het ziekenhuis voordat ik met jou op date kan" zeg ik verdrietig. Als ik na een tijdje nog geen antwoord heb gehoord besluit ik om aan te lopen. "Hey Lotte ik kan wel met je mee gaan als je dat graag wilt?" Zegt hij meer vragen. "Zou je dat willen doen, ik bedoel ik kan wel wat steun gebruiken nu" zeg ik terwijl ik naar de grond kijk. "Tuurlijk, prinses" zegt hij knipogend. "Nog steeds de badboy kwaaltjes eah?" Zeg ik lachend. "Ofcourse" zegt hin terwijl hij weer knipoogt. Damn wat een cutie..

"Gaan we met mijn scooter?" Vraagt hij. "Ik heb geen helm" zeg ik verlegen. "Ik heb er 2" zegt hij en lacht een beetje. "Oke is goed" zeg ik terwijl we samen naar buiten lopen. "Deze kant op Lotte" zegt Gary lachend en ik lach een beetje. Ik kan niet veel lachen aangezien we mijn moeder gaan bezoeken in het ziekenhuis. "Wanneer was de laatste keer dat je je ouders hebt gezien?" Vraagt Gary. "Een jaar geleden, ze namen eigenlijk alleen contact op als het dringend was. In de vakanties mocht ik nooit naar huis komen omdat ze dat zo op het inschrijf formulier hebben gezet" zeg ik terwijl ik met tranen in mijn ogen wegkijk. "Waarom ga je er nu dan ook heen?" Vraagt Gary. "Ze blijven mijn ouders Gary" zeg ik terwijl ik hem aankijk. "Zouden ze ook naar jou komen als jij in het ziek huis zou liggen?" Vraagt hij. "Weet ik niet" zeg ik eerlijk. "Nou dan ik vind niet dat ze nu moeten verwachten dat jij komt als zij niks van zich laten horen behalve als er iets dringends is" zegt Gary en dan bedenk ik me: hij heeft een punt.

-Skip scooterrit & ziekenhuis bezoek-

"Wow Gary dit is zo mooi! Dankje!" Zeg ik en geef hem een kus op zijn wang. Waar deze zelfverzekerdheid boost ineens vandaan komt weet ik niet maar ik vind het niet erg. "Dus je vind het niet te?" Vraagt hij. "Nee het is perfect!" Zeg ik terwijl ik rondjes draai. We zijn nu al weer terug van het ziekenhuisbezoek en zijn nu op de locatie van de date. We zijn in het bos achter de school, daar heeft hij een kleed neergelegd en wat kaarsen die aangestoken zijn neergezet en wat eten op het kleed. Gary pakt voorzichtig mijn hand en leidt me naar het kleedje. "Het is super Gary! Wat lief" zeg ik terwijl ik verbijsterd om me heen kijk. Als we klaar zijn met eten kijk ik weer om me heen. "Lotte?" Vraagt hij. "Sup?" Vraag ik awkward. Daar is het al, de awkward Lotte die inkickt. "Uhm ik vind je eigenlijk al een tijdje leuk en wilde je eigenlijk altijd al op een date vragen maar durfde nooit en nu we hier zo zitten wil ik het je toch vragen" begint hij. "Lieve Lotte zou je alsjeblieft mijn vriendin willen zijn?" Vraagt hij en ik ben verbaasd. "Dat zou ik heel erg graag willen Gary" zeg ik en geef hem blij een knuffel.

AAAHH ZE ZIJN BIJ ELKAAR WAT SCHATTIG. E I N D E L I J K weer een update. i'm so sorry! Het is gewoon dat ik eigenlijk een beetje vergeten was dat er al bijna meer als 700 reads zijn op dit boek en dat er dus daadwerkelijk mensen zijn die zitten te wachten.. Nou ja hier is ie dan! Veel plezier xx