Kostschool

4

POV TESS

Ik ren nog snel de trap af en pak mijn fietssleutel. "Benthe!" roep ik naar mijn beste vriendin die net mijn oprit afloopt. Ik spring nog een laatste keer in haar armen en geef haar dan mijn fietssleutel. "Ik heb hem toch niet meer nodig aangezien ik daar een fiets van die school krijg" zeg ik en glimlach naar haar. Ze knikt en loopt dan naar het hek waar mijn fiets tegen geparkeerd staat. "Doei trol" zeg ik lachend. "Doei bitch" zegt ze nu ook lachend en fietst dan weg. Ik loop weer naar binnen en sluit de deur. De eerste traan baant zich al een weg over mijn wang.
Ik klauter de trap op en loop dan verdrietig mijn saaie en lege kamer in. Met leeg bedoel ik dat alleen de meubels er nog staan geen foto's of posters hangen nog op de muren. Mijn voormalig vrolijke kamer lijkt nu een somber hoopje van meubels. Ik ga op mijn bed liggen en geniet van herinnerinen die terug beginnen te komen. Ik ga het hier zo erg missen. "Lieverd?" vraagt mijn moeder die in de deuropening staat. Ze loopt mijn kamer binnen en sluit de deur. Ze komt rustig naar mijn bed toe lopen en laat zich dan naast me liggen. "Het spijt me" is het enige dat ze zegt. Een traan rolt over mijn wang en die wordt gevolgd door meerdere. "Ik wil hier niet weg" zeg ik huilend. Mijn moeder zegt niks maar trekt me in een knuffel. "Het spijt me zo erg" zegt ze en knuffelt me nog steviger. Ik ben nog steeds aan het huilen om het feit dat ik hier straks niet meer ben. Mijn moeder geeft  een kus op mijn haar en legt me dan onder de dekens. "Tot morgen" zegt ze en langzaam begin ik in slaap te vallen.
------------------------
"Lieverd sta je op?" vraagt waarschijnlijk mijn vader aan de stem te horen. Ik kreun lichtjes maar ga dan toch rechtop zitten voordat ik mijn ogen open. Ik open mijn ogen en vermoeid staar ik voor me uit. Kwispelend komt Coco mijn kamer binnen. Ik lach zachtjes en klop dan op mijn bed als teken dat hij naast me moet komen zitten. Ik geef de husky een knuffel en stap dan uit bed en ga naar mijn kast om kleren aan te doen. Ik open mijn kast en realiseer me dan dat ik vandaag weg moet. Ik kijk mijn kamer rond en zie een stapeltje kleren op mijn bureau liggen. Ik loop naar mijn bureau en pak het stapeltje op en ga dan naar de badkamer verderop in de hal. Ik neem een snelle douche en stap dan in de kleren. Ik haal een borstel door mijn haar en bind ze dan in een slordige knot. Ik maak de badkamer schoon en verlaat hem daarna. Ik loop rustig naar beneden en maak dan een broodje met leverkaas. "Goedemorgen" zegt mijn moeder en geeft me een kus op mijn haar. "Morgen" zeg ik en prop het broodje naar binnen. Ik slenter de keuken uit en ga dan zuchtend op de bank zitten. "We vertrekken over en halfuurtje" zegt mijn vader. "Oke" zeg ik en dan gaat de deurbel. Ik sta op van de bank en loop naar de voordeur. Ik open de deur en daar staan Benthe, Dex en Ruben. "Hey" zeg ik verdrietig. "We gaan over een halfuurtje" zeg ik. Ze doen niks anders dan knikken en ik laat ze binnen. We lopen naar de woonkamer en laten ons op de ban vallen. "Beloof je ons te appen en bellen wanneer je kan?" vraagt Dex. "Ofcourse" zeg ik. "Omg ik zie het al helemaal voor me dat je bij de bitches van de school op een kamer komt te zitten" zegt Ruben. "Hou op hou op" zeg ik lachend. "Geen nieuwe beste vriendin vinden he?" zegt Benthe zachtjes. "Never. Niemand is beter dan jij" zeg ik en geef haar een knuffel. "Ook geen vriendje krijgen he!" zegt Dex. "No boyfriends for me" zeg ik. "Friends before boyfriends" zeg ik en knipoog naar ze. "Die klopt niet" zegt Ruben. "Moet dat dan?" vraag ik. Hij knikt. "Chicks before dicks dan?" vraag ik lachend. Hij schudt zijn hoofd. "Fries before guys?" vraag ik. Benthe knikt maar de jongens niet. "Gewoon geen vriendjes?" vraag ik en nu knikken ze. "Oke" zeg ik en lach een beetje. "All food before dudes" zegt Benthe nu lachend. "Nee dan gaat al het eten boven die twee gekken en dat wil ik ze niet aandoen" zeg ik glimlachend. Maar die glimlach verdwijnt al snel zodra mijn vader de 6 meest pijnlijke woorden uitspreekt. "Neem je afscheid we moeten gaan" zegt hij. Ik knik en kijk dan naar mijn vrienden. Ik spring op van de bank waar we het afgelopen half uur op hebben gezeten. Ook Benthe en de jongens staan nu op en lopen naar me toe. Ze trekken me in een groepsknuffel en laten me dan los. "Ik ga jullie missen. Ik ga jullie gekheid missen, jullie spontane lachbuien en jullie stomme maar leuke grapjes. Ook ga ik onze hangdagen missen en onze meidendagjes. Maar wees niet getreurd i'll be back i promise" zeg ik en tranen rollen over mijn wangen. "Ik ga jullie zo erg missen" zeg ik en trek ze allemaal nog voor een laatste keer in een knuffel. Bij Benthe stromen er ook tranen over haar wangen en de jongens moeten hun best doen om niet te huilen. Lang houden ze het niet vol want de eerste tranen rollen al over hun wangen. "i'm so sorry" fluister ik naar Benthe en druk een kus op haar hoofd als ik haar in een knuffel trek. "Ik wil niet dat je weg gaat" zegt ze. "Ik wil ook niet" zeg ik en kijk haar aan. "Doei trol" zeg ik. "Doei bitch" zegt ze en veegt haar tranen weg, niet dat het veel helpt maar toch doet ze het. "Doei weirdo's" zeg ik woel door Dex en Ruben hun haren. "Doei donut" zegt Dex. "Doei babe" zegt Ruben. "Stop Ruben je weet dat ik dat haat" zeg ik en geef hem een duw. Hij lacht waterig en dan lopen ze mee naar buiten.
"Doei jongens tot snel" zeg ik huilend en stap dan in de auto. Ze lopen naar het einde van mijn oprit en zwaaien dan naar me. De auto start en langzaam verdwijnen mijn drie beste vrienden in de verte. Het laatste wat ik zie is de gebroken uitdrukkingen op hun gezichten en Benthe die huilend bij Dex in zijn armen valt. Een traan rolt over mijn wang en die word gevolgd door meerdere. Zwijgend doe ik mijn oortjes in en staar naar de voorbij razende huizen in het bekende dorpje waar ik heel mijn leven heb doorgebracht.