My Better Half

Chapter 16

"Maine... we waited for each other for how long years, I just wanted you to know..."

"That you wanted me to be your girlfriend?" Maine's forehead creased.

"I just want to you to know, that I'm willing to wait." He smiled.

Isang ngiti din ang bumalot sa mukha ni Maine. Hinawakan naman niya ang pisngi ni Alden, staring straight into his eyes. Ayaw na niya talagang pakawalan ang lalaking nasa harapan niya ngayon, and everything was meant to be filled again with love.

It takes time for them to be together, pero 'yong mga panahon ang nagsilbing phase para maging ganito sila kalapit sa isa't isa and time make them to be in love with each other. Akala noon ni Maine, finding someone and thanking him for what he had done would complete her pero sa pagdaan nang araw, she realize often that she fell in love.

And Alden was too slow to make realize that he was in love.

Saglit lang ay dahan dahan na nilapit ni Maine ang kanyang labi sa labi ni Alden, then in just a matter of a few seconds, naglapat ang kanilang mga labi. Si Alden ay nadilat na lamang sa gulat habang si Maine naman ay nakapikit, and when he lose Alden lips, nakangiti na lang din ito.

"What was that for?" takang tanong ni Alden pero bakas sa mukha niya ang tuwa. Nakangisi lang siya.

Maine smile is so different from the usual, "yes, Alden."

"Yes?" Alden is too confused, hindi tuloy niya alam kung para saan iyon.

Maine nodded, "yes, Alden, sinasagot na kita."

And after that, nagulat na lang ang dalawa sa pagbukas ni Alexander ng bote ng champagne. "I think we should celebrate now." Aniya habang hawak hawak ang tatlong glass of wines.

Natawa na lang naman ang dalawa kay Alexander, nakikinig pala sa pag-uusap ng dalawa.

Napatingin na lamang si Maine kay Alden, "I think, I need to talk to someone." She said. "Saka oo nga pala, bukas na ang balik ni Derrick sa states. Too fast, ihahatid ko siya."

"Pwedeng sumama?" aniya.

Nag-isip pa si Maine nang isasagot pero in the end, pinayagan naman niya ito pero kailangan magpahinga after dahil hindi pa naman niya nababawi ang lakas niya pero still, Alden is back. And the love fills the air again.

"Oo nga pala, sino pala 'yong kakausapin mo?" tanong ni Alden.

Maine took a deep sighed, "well, I just want a talk to her, yeah, with Roshelyn."

"Wala na akong against diyan pero kapag alam mong medyo sabit ka kay Roshelyn, umiwas ka na lang din. She was once bully back then sana gano'n ang trato sayo."

I shook my head, "hindi naman."

Mayamaya lang ay kinuha na ni Alden ang dalawang glass wines at siya na mismo ang nagsalin sa baso ni Maine at inabot ito sa kanya, mayamaya lamang sa pag-inom ni Maine ay may kung ano siyang nasalat sa kanyang dila and when she spit out the thing out from her mouth, doon lang siya nagtaka nang makita ang isang singsing.

Napatingin naman siya kay Alden, "ano 'to? Bakit may singsing?" takang tanong ni Maine.

Kinuha naman ni Alden ang singsing sa kamay ni Maine at kinuha nito ang kanang kamay ni Maine at kanyang dahan dahan na sinuot ang plain white silver ring na may naka-embossed na MaiDen.

"MaiDen?" maine asked confusedly.

Alden smiled, "yes, 'cause you and me, we're made for each other."

"Teka pa'no?" taka pa rin ni Maine.

Napakamot na lang ng batok si Alden kahit hirap na hirap dahil sa neck brace niya, "yeah, I bought it a year ago, kasi alam ko, that this ring signifies that love means no time, dahil kung para kayo sa isa't isa, kayo hanggang huli. Now I found my home, found the love where I belong, and 11 years ago, I found the girl will I marry and be my wife."

Maine make's her heart melt. Hindi niya ma-take 'yong sinabi ni Alden sa kanya, parang iba si Alden ngayon, parang newly edition of Alden Henderson pero isa lang ang nasisigurado niya. Hinding hindi siya magsasawa mahalin ang lalaking ito.

"Will you be my better half?"

Maine smiled, "no hesitation, I will always be your better half."