My FOREVER nga ba? (M2M)

Chapter 5

"So that's with the two frappe on your table back in Aisle Novelty?" tanong sakin ni Steve. Tiningnan ko siya.

"Yeah." Sagot ko. Matapos kong makwento kung paano kami nagkakilala.

"Steven." May nagsalita mula sa likod naming. Tumingin ako. Yung lola pala ni Steve.

"He...Hello po. Pasensya na po sa kanina." Agad na tayo ko at lumapit sa lola niya para magmano.

"Ok lang yun. Kayo talaga oh." Sagot samin ni Mama. Nakangiti. Inabot ni Mama ang kamay niya sakin para magmano.

"Ma, I'm sorry. It was not my intention to interrupt and destroy your dinner." Steve.

"Ok nga lang yun." Sagot nito. "Hmmm. Kelan pa?" biglang ngiti ng matanda. What does she mean?

"Ma?" curious na sagot ni Steve.

"Ho?" dagdag ko.

"Kelan pa naging kayo?" tanong nito sa'min. Pareho kaming nagulat.

"Ma, We are not what you think. We are friends." Sagot niya.

"Uhh. Yes po. We are friends. Bestfriends." Sagot ko naman. Ngumiti ulit ang matanda.

"Sigurado ba?" tanong nito at tumawa.

"Ikaw talaga Ma. Nasaan na sila John at Elshia?" tanong ni Steven.

"Nasa unit na."

"Kayo, Paano nyo ako nahanap dito?"

"Si John. Pinasundan kita. Nahanap ka niya dahil sumunod sa kanya." Turo kay Matthius.

"Matthius po." Pakilala ko.

"Yes. I know." May konting conversation pang naganap at bumalik na kami sa unit namin. Hinatid kami ni Matthius.

"So, I hope this is not our final meeting?" tanong ko habang papasok na sila sa unit nila.

"Maybe not. I hope to see you soon again... Matthius." Sagot nito. Papasok na siya ng pinto ng bigla ko siyang hinawakan sa braso. "Thank you." Sabi ko.

"Thank you Matthius. I really appreciate the company." Sagot nito. I smiled. After silang magsara ng pinto, I mugged myself knowing what to do next.

I decided to go back to the restaurant. I fixed myself. Pag akyat ko sa taas, Halos konti nalang ang tao to almost none.

"Hi sir, Dinner reservations?" tanong ng isang waiter sa akin na may hawak na menu board.

"Yes, I'll have coffee." Sagot ko. Di ko na feel kumain pa. I was super struck with the situation kanina. I can't move on... Well, Di lang pala ako ang di maka move on dahil yung mga waiters at waitress na nakita yung situation kanina – Nung nakita ako, Pinag uusapan ako.

"Uy diba yun yung lalaking sumayaw kanina sa gitna? Swerte naman nung boyfriend nya sa kanya." Rinig ko mula sa isang waitress na may katabing isa pang waitress.

"Oo nga beh, Siya nga. Sayang ang gwapo pa naman niya. Swerte talaga nung boyfriend nya." Reply naman nung katabi niya.

Nung nakita nilang nakatingin ako sa kanila, Bigla silang umiwas ng tingin. Although hindi naman talaga ako masungit tingnan. May pinagdadaanan lang. Nangalumbaba lang ako sa table ko.

"Sir, Here's your coffee." Abot sakin ng waiter.

"Thank you."

Then paghawak at pag tingin ko sa kape ko, May naalala ako.

-FLASH BACK-

"tu-dung" isang malakas na sigaw ng Macbook ko na nakapatong sa study desk ko. Tiningnan ko cellphone ko and it's two in the morning. Kakauwi ko lang makipagkita kina Sean at Gerona sa Eastwood. I rubbed my tired eyes and went towards it and opened it. Madaming notification ang nakita ko, But I focused my attention sa gumising sakin. May isang nag message. I opened it and saw it was Sean.