I'm not a Gangster!

Act 13

Counter attack

••nam's••

"Okay lang ba talaga na pumasok ka?"

Napabaling naman ako kay Haru na nasa kaliwa ko, ramdam ko rin ang pagsalubong ng kilay ko na agad ko namang pinalis ng isang matamis na ngiti at mahinhing tumango sakanya at nagpatuloy ng pagkain-ng mahinhin.

Kahit nakayuko ako sa kinakain ko batid ko ang pagtitinginan nilang tatlo at pagiiling-iling. J-erks. Mukhang hindi mabenta sakanila ang mahinhing-binibini-act ko. Tch. Kutusan ko sila dyan eh.

Kanina pa nila ako kinukumbinsing hindi pumasok hanggat hindi pa raw naayos ang gulong ganap kahapon.

POTATO! I DO NOT CARE!

Pero syempre hindi ko naman maaring sabihin yun sa mukha nila di ba? I have to change after all right? So I have to do it with finesse.

Kaya mahinhin kong sinasabe sakanila ngayon, ayos lang ako, na hindi ako galit, na I'm chill with what happened yesterday--- 'a fine young lady must always forgive—-NOT.

Hindi ko matanggap!

Lalong--lalo na a-a-ang.. ang *pweh* pagpapakita ko ng kahinaan sa harap ng taong alam kong masisiyahang makita iyon *pweh*

People be damned it will be the last time I'll cry infront of that demon in human suit we called a garbage person! *PWEH*

No one. AND I MEAN NO ONE. Do not get away from Namika Diaz the gangleader unscathed. Maybe for now, but one is bound to kneel! KKK!

Nahihinuha ko na ang mga pwede kong gawin. I've even make a list in my mind thats so morbid that Perry from oak street will cry or whatever that is. Mwa-mwahahaha!

"Nam are you really okay?" pukaw sakin ni Shun mula sa kanang bahagi ng diner katabe nya si Yuki na tahimik lang na nag-aagahan.
 
Linungon ko sya ng may ngiti sa labi pero napansin kong nakatingin naman sya sa...
 

Oh.

Halos durog-durog na ang ham na nasa plato ko, pwede ng powder. Napangiwi ako. Te-he~

Mahinhin ko na lanng ipinagpatuloy ulet ang pagkain ng powder, este ng ham at ng muli akong nag angat ng tingin pagkagkapos ay nakita ko ring tapos na din silang tatlo.

Tumayo naman na ako at tinungo ang salas. Maaga pa naman.

I have a plan. Thats why okay lang kahit pumasok ako. Afterall, thats where my plan will take place.*flips hair*

Mayamaya pa'y napagdesisyonan na naming umalis na

"Tara na?" at nagpatiuna na ko sa sasakyan.

Nasa labas nako ng mapatingin ako sa kamay ko, may benda iyon. Pero hindi iyon ang ikinatigil ko sa paglalakad. Anubayan. Nakalimutan ko ang shoulder bag ko. Asar lang. Pero kinikilabutan talaga ako sa bag na iyon (bili ni mama) may nakaburda pa nga roong Mikaela, like ang totoo Namika kaya ang pangalan ko. Pati ba naman pangalan ko kailangan magbago? Hmmp.

Napasimangot naman ako dun at pumihit pabalik pero natigil rin hindi dahil sa nakita kong papalit na silang tatlo sakin.

Pfft-si Yuki! Dala nya ang bag ko! Ang shoulder bag! At ang awkward nito tingnan!

Naglakad na lang ulet ako patungo sa sasakyan at pumasok roon at hinayaang dala dala ni Yuki ang shoulder bag. Nang tumabe sya sakin sa may passenger seats ay inaabot naman nya sakin iyon. Tch.

"Your bag" anang nya, at ng inabot ko naman iyon ay nakita ko naman sya ngumisi.

"Bagay sayo" dagdag nya pa, napakunot noo naman ako dahil dun at pinilit na ngumiti sakanya.