The Nerd And The Famous Book 1

CHAPTER 55 ( MOTHERS SECRET )

CASS'S POV

"Tulong tulungan nyo ako!!!" Pagod na pagod akong
Tumatakbo sa kung saan,, parang walang katapusan ang tinatakbo ko...

"Tumakbo ka na iwanan mo na ako rito,,*sniff* kaya ko itong lusutan.... Sige na!!!!" Sigaw sa akin nh isang babae. Hindi ko maaninag ang kanyang mukha... Nagpapasalamag ako sa kanya sa pagtulong sa akin...

Kahit na napakhapdi ng mukha ko.... Kinaya kong makatakbo. Nakarating ako sa isang kalsadang mapuno... Konto lang ang dumaraan rito, madilim at sadyang nakakatakot, hindi ko na alam kung kakayanin ko pang tumakbo sapagkat hapong hapo na ako.

bigla nalang akong natumba sa madamong lugar..

"Cassandra!" Sigaw ng matandang babae... Napatitig lang ako ng matagal sa kanya. Habang tumatagal unti unting nawawala ang pigura... And one thing... Bago magsara ang mga mata ko...
Nakita ko sya ng malinaw.... It was her....

It was her....

My mame....

"Oh dyos ko salamay nagising kana anak!" Pag gising ko... Agad na tumambad sa akin ang taong nasa panaginip ko.."mame....asan ako?" Pagtatanong ko sa kanya...anong kinalaman mo sa araw araw kong panaginip na syang ponoproblema ko ng mga nakaraang araw... Hindi ko muna ito sasabihin sayo... Alam kong may alam ka sa pagkatao ko... Darating rin tayo dyan

Bigla akong niyakap ni mame"anak dinala ka ng ospital ng mga kaibigan mo... Ang sabi nila sa akin ay nangyare daw sayo *sniff* hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag minsan ka pang mawala sa piling ko!,ililipat na kita ng paaralan....masyado nang maraming nangyare sayo..." Sabi ni mame habang umiiyak "anlng ibig nyo pong sabihin.... Kailan ako nawala sa inyo? Ano po bang pinagsasabi nyo?" Tanong ko ulit sa kanya. Nagulat naman sya sa sinabi ko...

"Huh? May nasabi ba akong ganun? W-wala nan anak ko... Masama pa ata ang pakiramdam mo... T-t-te-k-ka t-tatawag lang ako ng doctor." Bigla naman nyang tayo.."anak nyo po ba ako?" Prangkang tanong ko sa kanya.

Bigla namam syang natigil sa pag sigaw...... Pasensya kailangan ko lang malaman....

*********
Cass's Mother POV

flashback****

"anak nyo po ba ako?" Gulat kong tanong sa akin ni Cassandra..... Napatigil ako sa pagtawag sa doctor ng sabihin nya ang mgabagay na yun... Kaba at takot ang naramdaman ko sa tagpong ito...

Nakahinga lamang ako ng maluwag ng mapansing nakapikit si Cassandra... Sya na mang dating ng doctor upang tingnan ito...

Cassandra........... Bigyan mo pa ako ng panahon.....

*****end of flashback*****

Ano ba ang pagkakamali ko noon? Sa pagkakaalam koy lumaki naman ako ng may takot sa iyo....Nagalit ako sayo dahil agad mong *sniff* kinuha ang pinsesa ko.... Bakit ....... Bakit kailanang sya pa... Napakabait nyang bata *sob* hindi dapat nangyare sa kanya iyon....

*****flashback********

(An: this time is when Archie is 5 years old while cassandra was 3 years old. WARNING: MASYADONG BRUTAL ANG SCENE... NASA SA INYO KUNG BABASAHIN NYO... SEMI BRUTAL LANG NAMAN...)

"Mommy i want balloons can you buy me one?" Sabi ng anak kong babae. Katatapos lang ng misa.... Asa labas na kame at papasok na sa sasakyan ng mahagip ng mata ni Cassandra ang lobo..

"No! Baby sister... Bibili na lang tayo next time... Promise ill gonna buy you a lots of balloon if mame gave me money :))" sabi naman ng panganay kong anak na si Archie. Mahal nya ang kapatid nyang babae prinsesa ang turing nya rito... Bata palang kasi si Cassandra ay may nagkakagusto na sa kanya. Eto namang kuya nya binubugbog nya yung nagkakagusto sa kapatid nya..

"Yess... Of course Cassandra your kuya buy you a lots of balloon later... So for the mean time... Hop in because mame will on a hurry now.." Masayang wika ko naman sa mga anak ko.

"No mame i want balloon now!!" Pagmamatigas ni Cassandra.

"Do you understand princess? Mame is in a hurry... Dont act like that... Sige ka papangit ka.." My boy said

Pero sa ikinagulat ko.... Bigla nalang hinabol ng anak kong babae yung nagtitinda ng lobo. Kinabahan ako sa paghabol nya rito... Maraming sasakyan ang nasa kalsada....

"Cassandra!!!!! Stop pleaaaasssseee!!!!!" Sigaw ni archie....ako namay hinahabol lang sya... Oh my golliee malapit na sya sa kalsada...

"Honnnnnneeeeeeeeeyyyyyyyyy!!!!!!!" Tila nadurog ang puso ko sa nangyare at sa nakita ko...

Nabundol sya ng isang kotse at tumilapon ng malakas sa isang side ng kalsada.... at ang masakit nito.... Wala akong nagawa ng dumaan ang isang napakalaking sasakyan mula sa kinaroroonanng batang babae kong anak... Parang isang hayop na dinaanan sya...,. Kita ko kung paano.... Paano ang pagpupumiglas nya na makaalis sa sasakyang yun... Bilang isang ina..... Masilayan mo ang karimarimarim na tagpong iyon sa iyong anak ay parang pinatay ka na rin...... Napa upo nalang ako sa isang gilid habang pinalibutan ng mga tao ang anak ko..., hindi na naagapan ang anak ko sabi nga nila dead on arrival...

Dun nagsimulang naging miserable ang buhay ko...... Sinisisi ko ang sarili ko sa nangyare sa anak ko.... Kung bakit di ko sya napagbigyan sa gusto nya.... Kung sana.... Kung sana..... Ibinili ko nalang sya edi sana..... Kasam ko pa sya ngayon...

Taon din ang lumipas pero ramdam ko parin ang sakit.... Pero dahil may isa pa akong anak..... Nagpursige akong bumangong muli.... Lalo pat nasa state of trauma si Archie.... Hindi sya makausap ng kahit na sino..... Maging ako.... Minsan sa tabi ko.... Sa tulugan namin.... Kapag gabi..... Bumubuhos ang ma luha nyang puno ng kalungkutan at paghihinagpis.....

Gumaling si Archie apat na aon ang nakalipas bale 9 years old na sya nun... Hindi ko na naiisipang ungkatin ang mangyare sa kapatid nya.... Dahil kailanan ko naring ibaon ang pangyyareng iyon kahit na masakit...

*end of flashback****

Ngayong nagkaroon ako ng lakas na buhayin ang anak ko sa katauhan ng ibang tao.... Selfish na kung selfish pero nakikiusap ako sa iyo.... Bilang panginoon ng lahat...... Paki usap...... Habang buhay na sana syang mawalan ng ala ala....... Ayaw kong mawalang muli ang mahal ko sa buhay..... Pakiusap..... Pagsusumami ko sa iyo.......

Hindi ako isang demonyo para hilingin ko sa iyo ito.... But please..... Huwag nyo po akong bibiglain..... Bigyan nyo ako ng panahon para rito......

Umalis na ako sa altar..... Pagkatapos nun.... Patawarin mo ako Cassandra pero........ Hindi ko kayang mawala ka sa akin.....

********
Ano pong masasabi nyo?
Vote comment and be a fan.

ilovepeterpants