Öğrenci Değişimi

Siyahlı Şahıs

"Uyanır uyanmaz bana kamera şakası yapmaya karar verdiniz herhalde siz neyden bahsediyorsunuz ne iki yılı!"
Gücümün yettiği kadar bağırmıştım artık canımın acımasına aldırış etmiyordum.

"Eren hanım çok büyük bir trafik kazası geçirdiniz hatta doktorlar uyanmanızın bir mucize olduğunu söyledi"

Kafamda parçaları birleştirmeye çalıştım. Arasla Semih depodaydı ve bir silah sesi duyunca arabaya binip oradan uzaklaşmıştım ve sonra da kaza...

"2 yıldır hiç mi ziyaretime gelmediler"

Küçük boylu meymenetsiz olan polis gerindi
"Burada çocukça şakalar yapacak vaktimiz yok , olayın olduğu geceden sonra üçü de arkalarında hiçbir iz bırakmadan ortadan kayboldu"

Diğer polis söze girdi
"Ailelerini de göz altında tutuyoruz ama hala bir iz bulamadık."

"Bben hiçbir şey bilmiyorum"

"Emin misiniz? Öğrendiğimize göre dördünüzün çok yakın olduğu söyleniyor?"

"Evet yakındım ve onların böyle bir şey yapmayacağından adım gibi eminim şimdi beni yalnız bırakın lütfen"

Polisler birbirine baktı ve küçük meymenetsiz olan derin bir nefes çekerek

"Peki tekrardan geçmiş olsun , daha iyi olduğunuzda sizinle tekrar görüşmek istiyoruz" deyip odadan çıktılar.

Bok kafalı herifler.

Duyduklarımın şokunu hala atlatamamıştım. Başım zonkluyordu. 2 yıl boyunca beni bir kere bile merak etmemişler miydi ? Yok burada kesin bir yanlışlık vardı. Onlar kimseyi öldüremezdi. Ama neden kaçmışlardı ? Hiçbir şeye anlam veremiyordum. Kendi kendime düşüncelere dalmışken doktor içeri girdi.

"Daha iyi misiniz"

"Kendimi yaşlanmış hissediyorum"

Tebessüm etti
"2 yıl çok fazla bir süre. Polislere bildiklerinizi anlattınız mı ?"

"Onlar katil değil buna eminim"

Kaşını kaldırdı
"Kanıtınız var mı?"

"Yok..ama eminim."

"Eğer bir suç işlenmemiş olsaydı kaçmazlardı diye düşünüyorum"

Bu sefer de ben kaşlarımı kaldırdım
"Demekki yanlış düşünüyorsunuz"
Vuhuuu tag layf.

"Bir şey sorabilir miyim?"

"Tabiki"

"Madem 2 yıldır uyuyordum. Anladınız yani demek istediğimi, o zaman bu kolumdaki kesikler neden hala var ? Sonuçta 2 yıl geçmişse kapanmaları gerekmez mi?"

Elindeki dosyayı bırakarak yanıma yaklaştı.

"Ben de sizinle bunu konuşmak için gelmiştim"

Doğrulmaya çalıştım

"Durun yardımcı olayım" diyerek bir kumandaya bastı ve yattığım yatak biraz dik konuma geldi.

"2 yıldır komadaydınız ama bazı geceler anneniz yanınızda uyurken sizin tepki verdiğinizi görmüş , biz de bunun üzerine yanınızda bir süre bekledik. Bunu hemen söylemek ne kadar doğru bilmiyorum ama siz kendinize kasıtlı olarak zarar veriyorsunuz ve ben bu vakayı daha önde komada kalan hiçbir hastada yaşamadım"

"Kendine zarar veriyorsunuz derken?"

"Nöbet geçiriyorsunuz , en basitinden kendinizi tırnaklıyorsunuz ve kenetleniyorsunuz"