Öğrenci Değişimi

Hayvan Gibi Şii Yapıyosun

"Hadi uyuyalım artık yarın okul var" dedim karşımda yarım saattir düşüncelere dalmış olan Aras'a

"Bekle biraz seninle konuşmak istediğim şeyler var"

Ayağa kalktım ve esneyerek gerindim
"Yarın anlatırsın hadi gidelim"

Tam merdivenlere yönelicekken bileğimden tuttu
"Eren biraz bekle lütfen cesaretimi bir daha toplayabilir miyim bilmiyorum"
Suratına biraz 'noluyoz lan' bakışımı attıktan sonra tekrardan eski yerime oturdum.

"Seni dinliyorum"

"Bak ben zamanında çok kötü şeyler yaptım sana söyleyip söylememekte kararsızdım ama bunun vebalini taşımak istemiyorum"
Ne olduğunu anlamamıştım

"Aras söyleyecek misin artık"

"Peki söyledikten sonra beni hala sevicek misin?"
Söylediği şeyi duyunca bir süre yüzüne ifadesizce baktım. Ne yaptı da böyle şeyler söylüyordu?

"Cevap bekliyorum" dedi sakin ve boğuk sesiyle

"Severim" dedim gözlerinin içine bakarak

Derin bir nefes aldı
"Size tecavüz etmeyen çalışanları biz tuttuk"

Aniden artan kalp atışı,duvarların üstüme üstüme gelmesi,sıcaktan terleme,istemsizce gülme,el parmaklarımla oynama ve yüzümün kırmızıya dönmesi dışında gayet iyiydim.

Histerik bir kahkaha attım
"Şaka demi hahaha güzel şaka gerçekten" deyip kendimi yelledim

"Of çok sıcak mı oldu ne"

Kendimi hızlı hızlı yellemeye başladığım ellerimi tutup yanıma oturdu

"Bak affedilir bir yanı yok biliyorum şimdi bir şey söyleme ve beni dinle ben.."

"Sen ciddisin" dedim ona inanmayan gözlerle bakıp ve ayağa kalktım

"Gerçekten yeter.Seninle tanıştığımdan beri bir işim rast gelmedi.Devamını dinlemek istemiyorum belki de gerçekten ayrılma vaktimiz geldi" deyip dengemi sağlamaya çalışarak titrek ellerimle merdivenden destek aldım ve Yeşimlerin kapısının önüne geldim.

Kapıyı onuncu tıklatışımda Barış kapıyı açmıştı.

"Senin de Allah belanı versin" deyip Yeşim'i çekiştirerek merdivenlerden indirmeye başladım

Yeşim dünyadan bir haber "Eren noldu" diye bağırdığında ona cevap vermeyerek merdivenlerden hızlı hızlı indim.Aras merdivenlerin başında dikiliyordu.

"Eren dinle lütfen" demesine rağmen onu dinlemeyerek evden çıktık.

Yaşadığım olayın şokunu hala atlatamamıştım.Sokakta hızlı hızlı ilerliyorduk. En sonunda Yeşim kolunu elimden çekti

"Eren napıyorsun" dediğinde ona döndüm ve bağırarak

"Bitti her şey bitti buraya kadar!"
Deyip elimi alnına götürdü

"Eren nolduğunu söyle" dedi telaşla

"Bize tecavüz etmeye çalışan çocukları Araslar tutmuş"

"Ne" diye hayal kırıklığına uğramış bir ses tonuyla konuştu

"Nasıl yani neden böyle bir şey yapsınlar"

"Bilmiyorum Yeşim bilmiyorum tek bildiğim bir daha onları asla affetmeyeceğimiz"

Bir süre yere boş boş baktı ve sonra bana dönüp
"Ya belki geçerli bir açıklamaları vardır bi dinleseydik"