Οίνος Ευφραίνει Καρδίαν

Κεφάλαιο 25

Ερατώ

Η σχέση μου με τον Άγγελο μετρά δυο μήνες, δυο υπέροχοι μήνες κοντά του...Μου αρέσει να κοιμάμαι στην αγκαλιά του, να ξυπνάω και να τον βλέπω δίπλα μου, να μυρίζω το άρωμα του και να φιλάω τα χείλη του...Τα αισθήματα του πλέον για αυτόν μεγάλωναν, είχε μπει στη ζωή μου, στο μυαλό μου, στην καθημερινότητα μου και στην καρδιά μου, είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί και δεν θέλω να τον χάσω με τίποτα, η κάθε ημέρα κοντά του είναι απλά υπέροχη...

"Μωρό μου γύρισα" ακούστηκε η φωνή του από το σαλόνι, τρέχω μέχρι εκεί και πέφτω στην αγκαλιά του, με σηκώνει ψηλά και γελάω σαν μικρό παιδί...

"Τι υποδοχή είναι αυτή μωρό μου;;" Λέει και του αφήνω ένα πεταχτό φιλί στα χείλη...

"Μου έλειψες" είπα και με άφησε να πατήσω στα πόδια μου...

"Άμα είναι να με υποδέχεσαι έτσι κάθε φορά, να φροντίσω να λείπω πιο συχνά.."

"Πως πήγε το ραντεβού;;" Ρώτησα με ενδιαφέρον

"Πολύ καλά μωρό μου, πιο καλά και από όσο πίστευα, θα κλείσουμε την συμφωνία με τον Αναγνώστου, και θα υπογράψουμε και συμβόλαιο για πενταετή συνεργασία..."

"Και τι είναι αυτός ο Αναγνώστου;;"

"Ο Αναγνώστου μωρό μου, έχει δυο περιοδικά σχετικά με το καλό φαγητό και ποτό, τέσσερα εστιατόρια το κάθε ένα με διαφορετική κουζίνα, δυο καφετέριες-μπαρ, είναι κριτής στο διαγωνισμού κρασιού που γίνεται μια φορά τον χρόνο και εκεί τον είχα γνωρίσει, φτιάχνει ένα πολυτελές ξενοδοχείο που σύντομα θα ανοίξει και επίσης μωρό μου έχει ένα πανέμορφο κτήμα με άλογα, θα σε πάω σε κάποια στιγμή εκεί θα σου αρέσει.."

"Όλα αυτά;;;" Ρώτησα άναυδη

"Αυτά είναι μόνο όσα θυμάμαι, υπάρχουν και κάποια άλλα που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή.."

"Πλούσιος μπαμπάς;;"

"Όχι μωρό μου, η γυναίκα του τα έχει όλα αυτά αλλά τα διαχειρίζεται αυτός.."

"Μάλιστα...κατάλαβα.." Σχολίασα

Όλο το απόγευμα με τον Άγγελο πηγαίναμε βόλτες σε ένα όμορφο πάρκο λίγο πιο έξω από την πόλη, ταΐσαμε τις πάπιες και περπατούσαμε στο γρασίδι, γύρω μας υπήρχε μια λίμνη όπου και κολυμπούσαν οι πάπιες. ο τέλειος τόπος όταν θέλεις να ηρεμήσεις και να χαλαρώσεις το μόνο που ακούγεται είναι τα κλαδιά των δέντρων όταν κουνιούνται από τον αέρα και οι ήχοι που κάνουν τα ζώα...Ανεβήκαμε μια πέτρινη σκάλα που οδηγούσε σε ενα ξύλινο κιόσκι που από κάτω έβλεπες το απέραντο της θάλασσας...Ακούμπισα τα χέρια μου στο ξύλο και ο Άγγελος με αγκάλιασε από πίσω..