[COMPLETED] Untouchable B

Ikawalong Kabanta

-

-

Agad kong nilapag si Baekhyun sa kama niya at hinanap ang first aid kid ng resort nila Suho hyung. Hindi naman malalim iyong sugat niya, malayo sa bituka. Pero may kalakihan iyong gasgas at mukhang mahapdi iyon. Tsk. Nagasgasan iyong mala perlas sa kinis niyang balat. Naiinis ako sa sarili ko.

"A-aray, Chanyeol," hindi ko siya pinansin. Kaylangang malinis iyong sugat niya dahil baka maimpeksyon siya. Hindi ako magpapadala sa nagmamakaawang mukha niya. Saglit lang naman at mawawala rin iyong sakit na nararamdaman niya dahil sa binubuhos kong alcohol. Baka nga mas masakit pa yung maramdaman ko once na malaman niya yung rason bakit ako pinaalis sa bahay eh.

Pagtapos kong malinis iyong sugat niya, pinilig ko ang ulo niya para makahiga na siya. Pinunasan ko na rin iyong mukha niya dahil sa mga natuyong luha niya. Napakaiyakin talaga nitong lalaki na ito. Nakakainis din kasi sobrang bait niya. He won't care if you will hurt him. He won't fight back, he will endure everything, kahit na niyuyurakan mo na ang pagkatao niya. Iyan ang pagkakakilala ko sa kanya sa loob ng dalawang taon na paghanga at pagsunod sa kanya.

"Sasabihin ko sayo yung sagot sa tanong mo. But promise me one thing," napapikit ako. Hindi ko kaya kapag nilayuan ako ni Baekhyun. Ayaw kong bumalik kami sa dati na parang hangin ang turing niya sa akinㅡsa amin. Gusto ko siyang protektahan sa lahat ng mga taong nagbabadyang manakit sa kanya. Pero hindi ba't masasaktan ko rin siya once na malaman niya yung sagot sa katangunan niya? "'Wag mo akong lalayuan."

"A-ayaw kong mangako," hinawakan ko ng mahigpit ang mga kamay ni Baekhyun habang pigil ang paghinga niya dahil sa mga maari niyang malaman.

"Baek, iyong operasiyon kasi ng mama mo, nagsinungaling ako. Hindi talaga libre iyon. Malaking halaga iyong perang binayad ko para lang maging successful iyon. Wala na kasi talagang chance na matanggal iyong mga cancer cells na kumalat sa katawan ng mama mo. They had to call the upperclass professional doctors from other countries to ensure your mom's life," pilit niyang inaalis iyong kamay niya mula sa hawak ko but I didn't budge. Hindi pwede, Baekhyun.

"Kalahating milyon. 500,000 ang binayad ko sa mga doctor na kasama ng daddy ni Suho hyung para sa operasyon ng mama mo. Kaya ko lang naman sinabing libre iyong dahil ayaw mong maglabas ako ng pera. Ayaw mong magkaroon ng utang na loob sa akin. Nalaman ni Daddy iyon dahil nagpadala ng notice iyong bangko sa China. Noong gabing iyong, umuwi sila ni Mommy, agad-agad," napapikit ako. Naalala ko na naman iyong gabi na iyon. Iyong gabing pinalayas ako ng sarili kong ama.

"Pagdating ko sa bahay, naabutan ko na lang na nakaimpake na iyong mga gamit ko, pinapalayas ako ni Daddy. Sabi niya 30 days. 30 days akong bawal tumapak sa mansyon namin. Kaylangan kong pagbayaran iyong 500,000 sa loob ng 30 days, kung hindi, hindi na ako makakabalik sa bahay," defeating silence. Walang nagsasalita. Nakatingin lang ako kay Baekhyun na walang emosyong nakatulala sa ceiling ng kwarto. Nanginginig na rin iyong mga kamay niya.

"Baek, magsalita ka please. Magalit ka sa akin. 'Wag ganito. 'Wag mong kimkimin kung ano man iyang gusto mong sabihin sa akin. Saktan mo ako. 'Wag ka lang tumahimik ng ganyan."

Ilang sandali pa ay kumilos siya. Naupo siya mula sa pagkakahiga at sinandal ang ulo niya sa headboard ng kama. Binitawan ko na rin iyong kamay niya dahil sobra talaga iyong panginginig niya. Saglit niyang ipinikit ang mga mata niya bago tinignan ako ng diretso. "Bakit kita sasaktan? Hindi ba't sinagip mo ang buhay ng mama ko?"

"Baek, hindi naman ganun—"

Hinawakan ni Baekhyun iyong magkabilang pisngi ko at nginitian ako. Isang mapaklang ngiti, pero at least hindi na diretso ang mukha niya. "ㅡhindi ako galit sayo, Yeol. Pero pwede bang iwan mo muna ako? Gusto ko kasing mapag-isa."