Οίνος Ευφραίνει Καρδίαν

Κεφάλαιο 23

Βγήκα έξω και περπατούσα γρήγορα, και κάποιος άλλος πίσω μου να τρέχει..."Σταμάτα" φωνάζει άλλα δεν του δίνω σημασία, προχωράω μπροστά με μεγάλα βήματα "Γαμώτο σταμάτα" σταματάω και γυρίζω απότομα και χτυπάω στο στέρνο του..

"Τι θέλεις Άγγελε;;" Είπα και έκανα μερικά βήματα προς τα πίσω..

"Γιατί έφυγες;"

"Για να είσαι πιο άνετα.." Λέω και με κοιτάζει με απορία..

"Τι εννοείς;;"

"Ότι έφυγα για να νιώθεις εσύ καλά και κυρίως ο Φίλιππος και η Αφροδίτη, για όλους μας είναι άβολη αυτή η κατάσταση, σε παρακαλώ πήγαινε μέσα στην παρέα σου.." Είπα και γύρισα μπροστά μου για να φύγω..

"Μην φύγεις" είπε και τον κοίταξα..

"Να μείνω να κάνω τι;; Να σε βλέπω με κάποια άλλη;; Αυτό θες να με κομματιάζεις, να με βλέπεις να υποφέρω να με εξευτελίζεις τι από όλα γαμώτο τιι;;"

"Δεν σημαίνει τίποτα η Νάντια είναι μόνο μια παλιά φίλη τίποτα περισσότερο" είπε και κούνησα το κεφάλι μου απογοητευμένη

"Από πότε τα γλωσσόφιλα είναι φιλικά;;;Άσε μας ρε Άγγελε"

"Δεν σήμαινε κάτι"

"Για εσένα όχι για αυτή όμως ναι"

"Αυτό δεν έκανες και εσύ με εκείνον στο μπαρ πριν μέρες;;"

"Όχι δεν έκανα αυτό εγώ δεν τον φίλησα εσύ όμως ναι...εγώ δεν του έδωσα ελπίδες εσύ όμως της έδωσες..."είπα και έσκυψε το κεφάλι..."Ξέρεις κάτι Άγγελε, τελικά είχα δίκαιο που δεν σε εμπιστευόμουνα εξ αρχής, αυτές οι καταστάσεις με μπερδεύουν και εγώ θέλω τα πράγματα καθαρά μπροστά μου...πριν μερικές ώρες με είχες στην αγκαλιά σου και με φιλούσες και τώρα φιλάς κάποια άλλη και αυτή τη φορά ήταν με τη θέληση σου...ε, λοιπόν εγώ αυτό δεν το μπορώ" είπα ήρεμα και απαλά

"Στο σκηνικό που έγινε με την Εύα σε πίστεψα, μπορεί να είχα τις αμφιβολίες μου αλλά ποτέ δεν πίστεψα ότι την φίλησες το μόνο που ήθελα ήταν να σιγουρευτώ...σου είχα εμπιστοσύνη όμως ο φόβος δεν με άφηνε να σκεφτώ καθαρά...Όμως τώρα δεν σου έχω"

"Συγνώμη μωρό μου" είπε και τον κοίταξα κουνώντας το κεφάλι μου...

"Δεν θέλω τη συγνώμη σου Άγγελε, εσένα θέλω...φεύγω και όταν ξεκαθαρίσεις τι θέλεις ξέρεις που θα με βρεις" είπα και έφυγα...

Έφτασα στο σπίτι και έβγαλα τα ρούχα μου, τα πέταξα στο σαλόνι και μπήκα στο υπνοδωμάτιο, ξάπλωσα στο κρεβάτι και έκλεισα τα μάτια μου.. μετά από μερικές ώρες άκουσα χτυπήματα στην πόρτα, σηκώθηκα και άνοιξα την πόρτα...πριν προλάβω να πω κάτι με σήκωσε στην αγκαλιά του και έσπρωξε την πόρτα με το πόδι του για να κλείσει..

"Άγγελε τι κάνεις;;" Ρώτησα μπερδεμένη ακόμα από τον ύπνο..

"Μωρό μου δεν μπορώ να κοιμηθώ αν δεν σε κρατάω στην αγκαλιά μου" είπε και χαμογέλασα...

Προχώρησε προς το δωμάτιο ξάπλωσε στο κρεβάτι και με τράβιξε στην αγκαλιά του, ακούμπησα στο στέρνο του και ένιωσα την ζεστασιά του στο λαιμό μου

"Σε θέλω"είπα και με γύρισε προς το μέρος του για να με κοιτάζει..

"Τι θέλεις μωρό μου;;" Είπε και μου χαμογέλασε πονειρά..

"Εσένα"είπα και σήκωσε το φρύδι του..."τι εννοούσες όταν έλεγες θα κοιμηθούμε;;" Ρώτησα παραπονιάρικα "Ναι" απάντησε σοβαρά "Καλά καληνύχτα" είπα και του γύρισα πλάτη σταυρώνοντας τα χέρια μου...

Ένιωσα τα ζεστά του χείλη να φιλάνε τον ώμο μου και να κάνει βόλτες με τη γλώσσα του σε όλη μου την πλάτη.."Αυτό με ενοχλεί" είπε και ξεκούμπωσε το σουτιέν μου και συνέχιζε να περνάει τη γλώσσα του σε όλη μου την πλάτη...

Με γύρισε μπροστά και έπιασε τη ρόγα μου στο στόμα του, την δάγκωνε σιγανά, έκανε κύκλους με τη γλώσσα του γύρω της και το χέρι του έπαιζε με την άλλη, κατέβηκε στην κοιλιά μου και μου άφησε μικρά φιλιά πήγαινε όλο και πιο κάτω, έβγαλε το εσώρουχο μου και το μποξεράκι του, σήκωσε ψηλά τα πόδια μου και μπήκε απότομα και δυνατά μέσα μου χωρίς να το περιμένω κάνοντας με να ουρλιάξω, κάλυψε το στόμα μου με το δικό του για να μην ακούγομαι, κουνιόταν γρήγορα και δυνατά, τον ένιωθα πολύ βαθιά μέσα μου σε σημείο που πονούσα, συνέχιζε να μπαίνει μέσα μου με την ίδια φόρα και πλέον δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα ουρλιαχτά μου..."Άγγελε.." Είπα και ένιωσα ένα κόμπο στη κοιλιά μου.."έλα μωρό μου αφέσου ελεύθερη.."Είπε και το έκανα, μαζί μου αφέθηκε και αυτός... Με τράβηξε στην αγκαλιά του και προσπαθούσαμε να βρούμε τις ανάσες μας...

"Μωρό μου είσαι εντάξει;;" Ρώτησε και κούνησα το κεφάλι μου θετικά μιας και οι λέξεις δεν έβγαιναν..."Ωραία, πάρε μια ανάσα και συνεχίζουμε" είπε και τον ένιωσα να περνάει το χέρι του ανάμεσα στα πόδια μου για να τα ανοίξω, σε μερικά δευτερόλεπτα είχε μπει ξανά μέσα μου, αυτή τη φορά οι κινήσεις του ήταν πιο απαλές πιο αργές... Δεν έκανε βιαστικές κινήσεις και τα μάτια του ήταν καρφωμένα στα δικά μου...

Η αγάπη, σημαίνει εκχώρηση εξουσίας. Δίνουμε στον άλλον δύναμη πάνω μας! Τη δύναμη να μας κάνει ευτυχισμένους ή να μας πληγώσει. Και παρόλο που τις περισσότερες φορές πληγωνόμαστε, συνεχίζουμε να ερωτευόμαστε.. Ψάχνοντας για τον άνθρωπο που θα πάρει τη δύναμη που του δίνουμε και θα τη χρησιμοποιήσει για να μας κάνει ευτυχισμένους.