Mika's POV
.
.
Pagkamulat na pagkamulat ng dalawang mata ko, hindi ko alam kung bakit bigla akong napangiti na hindi na ako sanay gawin. Pero bakit ngayon bigla-bigla ko na lang nagagawa? Napatingin ako sa alarm clock ko na nakapatong sa drawer na nasa gilid ng kama ko, nagulat ako nang makita ko na pasado alas-nuwebe na. "Napasarap masyado ang tulog ko." Mabuti na lang at sabado ngayon.
Bumangon na ako at inayos ang kama ko saka bumaba. Nakita ko si Mama na nagwawalis habang si Chazel naman ay nanunuod lang ng Tv.
"Good morning! Ma at Chaz." bati ko sa kanila na hindi ko na madalas ginagawa.
"Oh, maganda yata ang gising mo ngayon. Kumain kana." sabi ni Mama habang takang-taka.
"Syempre si Kuya Miguel pa." singit naman ni Chazel.
Papunta na sana ako sa kusina pero narinig ko ang sinabi ng kapatid ko kaya napatigil ako.
"Ano, ano?!" kinikilig kong tanong. Oo kinikilig ako at hindi ko dine-deny. Tapos yung magaling kong kapatid ayun tinawanan lang ako tapos si Mama iiling-iling lang habang nakangiti. Alam kasi nila yung matagal ko ng problema.
Hinayaan ko na lang sila dun at pumunta na ako sa kusina para kumain. Habang kumakain ako naalala ko yung nangyari last 5 months ago...
Flashback
Simula nung araw na sagutin ni Kate si Miguel naging matamlay na ako, tahimik at malungkot dahil masyado talaga akong nasaktan. Akala ko biro lang yung sinabi niya sakin na liligawan niya si Kate kasi ang torpe-torpe dati ng lalaking yun. Sobra akong nasaktan at naapektuhan, dati pa lang kasi may nararamdaman na ako para kay Miguel, sinubukan kong magmove on pero sobrang hirap lalo na kung lagi ko siyang nakikitang masaya kasama si Kate. Nasasaktan ako kapag nakikita ko siyang may ibang kasama at katawanan pero siguro kailangan ko na lang tanggapin na magkaibigan lang talaga kami.
Kahapon ng umaga ang aga kong pumasok, habang naka-upo ako ang daming bagay na tumakbo sa isip ko isa na dun yung kay Miguel, hindi ko alam kung bakit ako biglang naiyak kahapon. Tapos ayun nagdatingan na yung classmates ko tapos pinagkumpulan na nila ako, sumakit tuloy ulo ko kakaiyak. Dumating pa si Kate, tinanong nya ako kung bakit ako umiiyak pero pinili ko na lang na umiling para hindi na humaba ang yung usapan. The worst is dumating si Miguel, tumabi siya sakin at tinanong din ako kung bakit ako umiiyak, sumagot naman ako pero matipid nga lang. Hindi naman ako galit sa kanya kaya ko siya iniiwasan, the thing is gusto ko munang magmove on bago uli kami maging magkaibigan, well hindi ko naman sinasabing hindi kami friends, hindi lang kami "masyadong" nagkikibuan. Hay ewan.....ang gulo, pero-- .
End of Flashback
"Oh?Mika anak, natulala kana dyan." nagulat ako kay Mama natapos tuloy agad yung flashback. Di ko namalayang natulala na pala ako, buti ubos na yung pagkain ko kundi nilangaw na to.
"Ay...sorry po Mama." tumayo agad ako para ligpitan ang pinagkainan ko.
Habang nagliligpit ako biglang may kumatok sa pintuan.
"Tao po?!" tawag ng taong nasa labas. Lumabas agad ako ng kusina para pagbuksan yung kumakatok.
"Ate?May kumakatok!" sigaw ng kapatid ko.
"Teka lang." sabi ko.
Pagbukas na pagbukas ko ng pintuan, nagulat ako nang makita ko ang taong nasa labas.
"Hello Mika." bati nya sakin sabay ngiti.
"Uh, H-hello M-miguel, anong ginagawa mo dito?" gulat kong tanong.
BINABASA MO ANG
Bestfriends (On Hold/Re-Writing)
Fanfiction"A bestfriend is like a four leaf clover, hard to find but lucky to have." Totoo kaya ang kasabihang ito matapos niyong masaktan ang isa't-isa? Ito ay kwento ng tatlong magkaka-ibigan na iba't-iba ang mga pinagdadaanan.Sa lahat ng mga kwento dapat...
