"Κωνσταντίνα, βγες αυτή τη στιγμή έξω μην μπω εγώ μέσα και σε πιάσω εσένα απ το μαλλί και τον άλλον τον μαλάκα που έχεις εκεί μέσα απ την πούτσα του και αρχίσω να σας βαράω!!" λέω θυμωμένη μέσα στην ησυχία και όλοι οι υπόλοιποι που ήταν απ έξω με κοιτούσαν με ανοιχτό το στόμα.
"Μην με κοιτάτε όλοι έτσι. Θα το κάνω εγώ εάν συνεχίσει.." τους απειλώ.
Λίγα λεπτά μετά, ανοίγει η πόρτα και βγαίνει έξω η Κωνσταντίνα με ένα μισό χαμόγελο και μας κοιτάζει όλους.
"Ηρεμήστε ρε παιδιά. Δεν κάναμε και τίποτα.." λέει χαλαρή και ύστερα βγαίνει και ο άλλος ο μαλάκας της με ένα χαμόγελο μέχρι τ'αυτιά με βλέμμα νικητή. Έτσι μου έρχεται να του χώσω μια σφαλιάρα και να πάει απο κει που ήρθε!
"Πάμε εμείς στο δωμάτιο.." λέω αυστηρά στην Κωνσταντίνα και την τραβάω απ το μπράτσο.
Με μεγάλη δυσκολία, την βάζω μέσα στο δωμάτιο μας και την βάζω να καθίσει στο κρεβάτι ενώ εγώ την κοιτάζω όρθια με αυστηρό βλέμμα.
"Πόσο ήπιες?"
"Δεν ήπια πολύ.. Δυο τρία ποτηράκια ούζο ήπια που με κέρασαν τα παιδιά." λέει ένοχα και χαμογελάει.
"Με δουλεύεις?! Πες μου απλά πως δεν κάνατε τίποτα.." λέω ψύχραιμη περιμένοντας η απάντηση να είναι θετική.
"Εε.. Δεν πηδηχτήκαμε κιόλας..."
"Δεν προλάβατε θες να πεις!"
"Εε άμα δεν ήσασταν όλοι απ έξω να μας πρήζετε την πούτσα, ίσως και να κάναμε κάτι παραπάνω.." μου λέει και αμέσως γουρλώνω τα μάτια.
"Ευτυχώς δηλαδή! Έπρεπε να σε αφήσω να κάνεις ότι θα έκανες με αυτόν τον μαλάκα που ήξερες μόνο 2 ώρες και αύριο να τα μετανιώνεις!" της λέω και ύστερα ακούω να χτυπάει σιγανά η πόρτα. Πάω ν'ανοίξω και μπαίνει μέσα ο Κώστας με τον Νίκο.
"Τι έγινε? Το κάνανε τελικά?" λέει σοβαρός ο Νίκος.
"Όχι.." λέω σχεδόν ανακουφισμένη. "Κώστα, θα κοιμηθείς εσύ μαζί της μην φύγει το βράδυ?"
"Ναι ρε, εννοείται αυτό!" μου λέει και βγάζει αμέσως τα παπούτσια του, έτοιμος για να ξαπλώσει.
"Μωρό μου, πάμε εμείς μια βόλτα. Μ'αυτά και μ'αυτά έχασα τον ύπνο μου.." λέω στον Νίκο ενώ τον παίρνω αγκαλιά.
"Ναι αγάπη μου. Να σε ρωτήσω όμως κάτι.. Εδώ δεν κοιμόνταν πριν μια κοπέλα..??" λέει μπερδεμένος και μου δείχνει το άδειο πλέον κρεβάτι.
DU LIEST GERADE
Σε Μισώ
Jugendliteratur"Μου σπας τα νεύρα αγοράκι μου, τι δεν καταλαβαίνεις??" του φωνάζω μπροστά σε όλο το σχολείο με το αίμα μου να έχει ανέβει στο κεφάλι. "Γιατί νομίζεις πως εγώ σε συμπαθώ? Είσαι το πιο κομπλεξικό κορίτσι που έχω γνωρίσει!" μου λέει εκείνος με ειρωνε...
Part 20
Beginne am Anfang
