Καθώς με φιλούσε, με σηκώνει στα χέρια του και με κολλάει στον τοίχο. Μου έβγαλε την μπλούζα και συνέχισε να με φιλάει στο λαιμό.
Προχώρησε λίγο και με ξάπλωσε στο κρεβάτι του απαλά. Με κοίταξε στα μάτια και με τα ακροδάχτυλα του μου απομάκρυνε μια τούφα απ τα μαλλιά μου και ύστερα μου χάιδεψε το μάγουλο μου. Φαινόταν τόσο ήρεμος και χαμογελαστός.
"Δεν θέλω να τον ξαναδείς αυτόν τον μαλάκα.." λέει γλυκά ενώ μου δίνει μικρά φιλιά ανάμεσα στα λόγια του.
"Δεν γίνεται αυτό.. Δεν πρόλαβα να του εξηγήσω.." παραπονιέμαι.
"Με δουλεύεις?" λέει ξαφνιασμένος και σηκώνει λίγο το κεφάλι του για να με βλέπει. "Και τότε γιατί βγήκες χθες μαζί του??"
"Δεν πρόλαβα να του μιλήσω γιατί ήρθες εσύ!"
"Ψάχνεις δικαιολογίες τώρα.."
"Όχι δεν ψάχνω δικαιολογίες απλώς σου λέω πως.." πάω να του πω αλλά ανοίγει ξαφνικά η πόρτα και γυρνάμε να δούμε τον φίλο του να στέκεται στην πόρτα και να μας κοιτάζει με πονηρό ύφος.
"Διέκοψα κάτι..??" λέει σηκώνεται αμέσως ο Νίκος πηγαίνοντας κοντά του ενώ εγώ καλύπτομαι.
"Βγες έξω ρε μαλάκα.." του λέει βιαστικά και του κλείνει την πόρτα. Βάζω γρήγορα την μπλούζα μου κι ο Νίκος πάει στο μπάνιο του και βγαίνει μετά απο λίγα δευτερόλεπτα φορώντας μια γκρι φόρμα. Έρχεται και σκύβει μπροστά μου και μου δίνει ένα απαλό φιλί πριν πάει ν'ανοίξει την πόρτα ξανά.
Ο φίλος του καθόταν απ έξω και περίμενε και ο Νίκος του κάνει νόημα να μπει μέσα ενώ εκείνος του κάνει νεύμα για να σιγουρέψει πως μπορεί όντως να μπει.
Πάει να κάτσει στην καρέκλα του γραφείου του και καθώς περνάει απο μπροστά μου με χαιρετάει με ένα νεύμα και ένα πλάγιο χαμόγελο.
Ο Νίκος κάθεται μαζί μου στο κρεβάτι και με αγκαλιάζει απ τη μέση μου, φέρνοντας με πιο κοντά του και δίνοντας μου ένα πεταχτό φιλί, λίγο πιο κάτω απ το αυτί μου.
"Ο Παύλος, η Ανδριάνα.." μας συστήνει τυπικά και απλά του χαμογελάω αχνά.
"Εγώ καλύτερα να πηγαίνω.." λέω ντροπαλά και πάω να κάνω την κίνηση να σηκωθώ αλλά με τραβάει ξανά κάτω.
"Δεν έχεις να πας πουθενά. Κάτσε λίγο ακόμα.." λέει αυταρχικά και ύστερα γλυκαίνει το βλέμμα του και με φιλάει πεταχτά.
ESTÀS LLEGINT
Σε Μισώ
Novel·la juvenil"Μου σπας τα νεύρα αγοράκι μου, τι δεν καταλαβαίνεις??" του φωνάζω μπροστά σε όλο το σχολείο με το αίμα μου να έχει ανέβει στο κεφάλι. "Γιατί νομίζεις πως εγώ σε συμπαθώ? Είσαι το πιο κομπλεξικό κορίτσι που έχω γνωρίσει!" μου λέει εκείνος με ειρωνε...
