Bir Wattpad Yazarına Aşık Oldum

Bölüm 10:Marketteki ikram zeytinpeyniri ekmek arası yiyen kız ...

BÖLÜM SONUNDA YAZDIKLARIMI LÜTFEN OKUYUN!!

Camın ardında duran ve açlığımı bana hatırlatan yiyeceklere teker teker baktım. Bir cumartesi sabahında, kahvaltılıkları almak için yine ben seçilmiştim ve bunu yatağımdan uyandırılır uyandırılmaz yaptıkları için midem isyan etmek için hunharca asit salgılamaya koyulmuştu. Kendi kendini eriterek onu karın açlığına çalıştırdığım için intihar etmeye kalkışıyordu.

''Bir şey mi istedin, kızım?'' dakikalardır, zeytin peynir reyonunda durmuş, Küçük Emrah gibi onlara baktığım için amcanın rahatsız olmasına neden olmuştum.

Gözlerim hemen ileride duran ekmeklerin üzerine çevrildi. Aklıma gelenlerle, beni merakla izleyen amcaya beklemesini söyleyerek yanından ayrıldığımda, kendime bir somun ekmek alıp parasını ödedikten sonra alışveriş sepetimle birlikte yeniden zeytin ve peynirlerin olduğu reyona geldim.

Ekmeğin bir ucunu koparıp, içini açtıktan sonra oldukça masum bir gülümseyiş takınarak bana şaşkın gözlerini dikmiş adama baktım.

''Ben peynir ve zeytin alacağım, ağabey. Sen bana beğendiklerini şu ekmeğin arasına koy. Bir deneyeyim. '' adam söylediklerime güldüğünde, ekose desenli kalın pijamama ve uzun yeşil montuma baktı. Evsiz, biri olup olmadığımı kontrol etmiş olmalıydı.

''Evladım, az ileride de içecekler vardı. Kuru kuru gitmez o şimdi. Bir meyve suyu aç istersen.''

''Beni tanımıyorsun, amca herhalde sen. Ben buranın daimi bedavacılarındanım. Hayırdır bugün stant kurmamışsınız. Sucuk falan kızartıyordunuz, hafta sonları. Güzel oluyordu, be... Yiyorduk, sıcak sıcak.'' Adam benim söylediklerime tok bir kahkaha attıktan sonra ona uzattığım ekmeği elimden alıp, içine zeytin ve peynir koydu.

''Amma aç kızmışsın sen be evladım. Benim oğlan bile düşkün değil boğazına bu kadar.''

''Oğlanının sabah aç karna o kadar insan dururken markete gönderen annesi var mı, amca? Benim bir ağabeyim bir de erkek kardeşim var. Bil bakalım markete gönderilen şanslı talihli kim?'' içini doldurduğu ekmek parçasını bana uzattığında onu bekletmeden aldım. Ekmek parçasından bir ısırık aldığım gibi peynirin hafif tuzlu tadı ağzıma yayıldı. Hoşuma gitmişti.

''Peynir güzelmiş. Alayım ben onu. Zeytinden de hangisi güzel diyorsan az bir şey ver, amca. ''

''Seni alan yandı kızım.''

''Niye öyle diyorsun ak sakallı amcam? Birazda salam alacağım. Şundan olsun.'' Ekmeği yemeye devam edip, geri kalan parçasını da sepete koydum. Şişko bir havuca benzediğimi biliyordum ama yemek yemenin güzelliğini bir şeye değiştiremiyordum.

''Sizinkileri ara da, bari onlar otursun sofraya. Senin gideceğin yok.''

''Amca senin müşteri çekmen lazım, müşteri kovman değil.'' Bir kahkaha dudaklarımın arasından kaçtı. Benimle birlikte o da güldü. İşe yeni girmiş olmalıydı. Onu burada ilk görüşümdü.

''Bayram içinde alacak mısın bir şeyler?'' şaşkınlıkla ona baktım.

''Bayrama daha 6 ay var...'' sözler ağzımdan çıktığında benimle dalga geçtiğini anlamam uzun sürmemişti.

''Sende eğlence buldun. Geç dalganı amcam.''

''Geçerim ya... Marketteki ikram zeytin ve peyniri ekmek arası yiyen kız mı görüyorum her zaman?'' sözlerinde ki gariplikle yüzüm buruşurken, elimde duran ekmeğin son parçasını da ağzıma attım.