Bir Wattpad Yazarına Aşık Oldum

Bölüm 8:Kışın üşüdüğü için battaniyeyle banyo yapan insan

Whatsapp grubuna gelmek isteyenler @mutluluklukiz ile görüşürse hooop hemen oradasınız.

Medyada ki şarkıyı bir dinleyin ne olur :) Ya çok güzel söylüyor kerata. Bütün hafta şunu dinledim. Neyse çok kafa ütüledim. Ben susuyorum BWYAO konuşsun. Öptümm ruhlarında ki kanadı bulmaya çalışan okuyucularım. En güzel hayallerinize uçmanız dileğiyle...

Yorum bırakmadan kaçmayın sakın :)

''Kırılan hayallerin geri dönüşü yoktur, yenisini kurmadığınız sürece.''

Gözlerimin içine bakmasını ve bana yaşattığı o güzel duyguları seviyordum. Bunu kaybetmek istemiyordum. Sözler dilimde kilitlendi ve hareketlerim belli belirsiz bir heyecanın içinde çırpındı. Soğuk kar, bedenimi titretiyordu. Fakat bunun ondan çok içimde ki korkunun neden olduğunu anlamam gecikmedi.

Dudaklarımdan çıkacak tek bir söz onu sonsuza kadar benden alabilirdi... Bu yüzden iyi düşünmeliydim. Vereceğim cevabın bana getirilerini tahmin ederek adım atmalıydım.

''Bir yazar olman sana bakışımı neden değiştirmeli?'' aklıma gelen yalnızca bu soru oldu. Ellerimi burnumun üzerine kapattım. Soğuktan kızarmış ve hissizleşmişti.

''İnsanlar beni tanıyor. Oldukça fazla insan... Benim etrafımda olman senin baskı hissetmene neden olabilir.'' Kaşlarım çatıldı. Ben bunları bilerek onun yanında duruyordum. İnsanların baskılarından daha çok onun bakışlarıyla neden olduğu kalbimde ki baskıyla ilgileniyordum.

''Benim için senin ne hissettiğin önemli.'' dediğimde bakışları ilgiyle bana çevrildi. Beklenti dolu, parlayan kahverengi gözleri, gözlüğünün ardından bana bakıyordu.

''Çevrende ki insanların seni kim olarak gördüğüyle ilgilenmiyorum. Ben seni bir yazar olduğunu bilmediğim bir zamanda da sevdim.'' Son kelime dudaklarımın arasından benden istemsiz kaçtığında, gözlerim şaşkınlıkla büyümüştü.

''Yani arkadaş olarak. '' diye durumu toparlamaya çalıştım. Gülümsemesi derinleşti.

''Bende seni garip hayallerinle seviyorum, Ruhunda Kanatları Olan Kız..'' Sözleri ister istemez beni heyecanlandırdı. Gözlüklerimin yanağıma düşmek için çırpınırken onları tutup, düzelttim. Bembeyaz karın içinde, alnına dökülen saçları ve o muhteşem gülümseyişiyle hemen yanımda duruyordu. Bir hayal gibi. Ellerimi ona uzatsam küçük toz parçalarına dönüşecek gibi...

''Yani arkadaş olarak.'' diye beni taklit etti. Bu bir kahkahanın dudaklarımdan çıkmasına neden olduğunda, bana eşlik etti. Gökyüzünden usulca kar taneleri üzerimize düşüyordu.

''Ne tür şeyler yazıyorsun?'' şimdilik tüm bu bildiklerimi saklamam gerektiğini düşündüren bir his oluştu içimde.

''Psikoloji ve romantik.''

''Romantik mi?'' diyerek gerçek bir şaşkınlıkla döndüm. Onun Wattpad'te yayınladığı hikayelerde mizah ve psikoloji hikayeleri vardı ama romantik türünde yazdığını ilk defa duyuyordum.

''Onları henüz yayınlamadım.'' dedi, kısaca.

''Neden?''

''Çünkü henüz bitiremedim. Bitirmem içinde bana bir ilham gerekiyordu. Bu sıralar onları hissediyorum gibi. Sanırım devam edebileceğim.'' Sözlerinin kapalılığından bir şey anlayamamıştım.

''Bu yazdıklarını bende okuyabilir miyim?''

Çoktan okudum. 5 kez.

''Henüz değil. ''