2

1.8K 72 5
                                    

Heb je wel eens zo moment gehad dat alles goed leek te gaan, en dan uiteindelijk toch alles fout gaat. Nou dat heb ik heel vaak, zo was er vandaag een. Er ging een gerucht dat Shawn Mendes bij ons op school een gastles muziek ging geven. Ik was zo blij, ik vind zingen superleuk en ik denk dat ik zo veel van hem kan leren. Maar zoals ik al zei het was een gerucht, niks was officieel bekend gemaakt. Ik ging alsnog helemaal uit mijn dak en studeerde de hele ochtend Shawn Mendes liedjes in. Fan is een groot woord, maar ik wilde niet voor schut staan als iedereen zijn nummers kende en ik niet. Dus ik kwam aan tijdens de muziekles en zie nog geen Shawn maar begin wel memories te zingen, dat soort random dingen doe ik wel vaker. Ik kijk om me heen en zie iedereen me uitlachen en naar mij wijzen, het was verschrikkelijk. Ik dacht nog wel dat ik een beetje kon zingen maar niet dus, ik ben weggerend en buiten om een hoekje zitten huilen. Het klinkt raar maar zingen doe ik echt heel graag, en ik dacht dat dat tenminste nog een ding was wat ik echt kon en leuk vind. En nu lacht de hele klas me uit, het is maar goed dat Shawn niet gekomen is dan stond ik echt voor schut. Ik veeg mijn tranen weg en loop naar de administratie, daar meld ik me ziek. Fietsend ga ik naar de supermarkt, daar koop ik een bak chocolade ijs en ga naar huis. 

Eenmaal thuis ga ik mijn ik ben down kitt te voor schijn halen. Ik pak de film if I stay, de bak ijs, zet een kop thee en pak een dekentje. Nu lig ik lekker op de bank film te kijken met chocola ijs, het leven kan soms nog wel goed voor je zijn. Maar dan komt mijn moeder binnen, die schrikt als ze mij ziet. 'WAT DOE JIJ HIER?! WACHT ZEG MAAR NIKS MEER, JE VOELDE JE ZEKER EVEN DOWN EN GEEFT DAARVOOR JE 100% AANWEZIGHEID VOOR OP!!!!!!!!!!!!!!!!! JIJ DAME, JIJ HEBT ZO'N GROOT PROBLEEM HOE DENK JE DAT JE NU NOG WORD AANGENOMEN OP HARVARD!!!!!' 'mam rustig maar ik voel me echt niet lekker' wat niet gelogen is, ik voel me echt niet lekker maar niet omdat ik ziek ben. 'HET BOEIT ME NIET OF JE JE WEL OF NIET LEKKER VOELT GA NU NAAR SCHOOL!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!' 'Ja mam'. Ik durf  daar maar niet tegen op te gaan, ik ga naar boven om even mijn uitgelopen mascara gezicht te fixen. 

Ik kijk om me heen en zie iedereen naar mij kijken, ze wijzen naar me en lachen me uit. Waarschijnlijk staat mijn mislukte poging om memories te zingen nu op youtube. Ik had het kunnen weten, dit soort dingen gebeuren al vanaf de 2e klas. Waarschijnlijk omdat ik gewoon zo'n klunzig persoon ben, die het handigst is om uit te lachen. Hoe erg ik ook mijn best doen er gebeurt altijd wel iets, ik heb het net in de hand. Vroeger konden in en mijn vriendinnen er gewoon om lachen, maar sinds de 2e lachen ze me eerder uit. Ze hebben ervoor gekozen om bij de populaire kinderen te horen, en daar hoorden bij mij vernederen. Zoals nu weer ik zie ze staan in het hoekje te lachen en te wijzen. Vroeger werd ik daar nog boos om, maar dat heb ik los gelaten het verandert toch niet snel of ooit.

Believe Shawn MendesWhere stories live. Discover now