Και σμίγουν και χωρίζουν οι άνθρωποι
και δεν παίρνει τίποτα ο ένας απ' τον άλλον.
Γιατί ο έρωτας είναι ο πιο δύσκολος δρόμος να γνωριστούν.
Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν απο τη στιγμή
που βρίσκουν μια θέση
στη ζωή των άλλων.
~Τάσος Λ...
"Και αν δεν είναι;;;" Ρώτησα και μου χαμογέλασε...
"Και αν είναι όμως δεν θα ήθελες να το μάθεις;;" Κατάλαβα αμέσως τι ήθελε να μου πει...είχε δίκιο για όλα όσα είπε, πρέπει να προχωρήσω και να αφήσω πίσω το παρελθόν, η ζωή προχωρά..
Η Αφροδίτη έφυγε και εγώ ήμουν κάπως πιο ήρεμη και πιο ξεκάθαρη... Ξάπλωσα ξανά στο κρεβάτι και κοιμήθηκα μέχρι το απόγευμα...Έκανα ένα μπάνιο και έβαλα ένα τζιν με σκισίματα και μια απλή μαύρη μπλούζα, τα μποτάκια μου και έφυγα, δεν ήξερα που θα πήγαινα ήθελα να πάρω καθαρό αέρα και να περπατήσω... Έκανα μια μικρή βόλτα και πήγα στην καφετέρια που δούλευα, περίμενα την Αφροδίτη να σχολάσει...Πήγαμε σε ένα μπαράκι για σφηνάκια...είχα πιει αρκετά και ένιωθα έτοιμη για όλα...Κοίταξα το κινητό μου και ήταν τρεις το πρωί...Έπιασα την τσάντα μου και σηκώθηκα πάνω.. μια ψυχή που είναι να βγει...
"Θα πάω να τον βρω.." Είπα αποφασιστικά
"Μπράβο το κορίτσι μου" είπε και μου έκανε ένα μεγάλο χαμόγελο...
Περπάτησα μέχρι την πολυκατοικία του και μπήκα μέσα, ανέβηκα στον όροφο του...πήρα μια ανάσα και χτύπησα το κουδούνι..μετά από μερικά λεπτά μου ανοίγει τυλιγμένος με μια πετσέτα γύρω από το σώμα του...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
μετά από μερικά λεπτά μου ανοίγει τυλιγμένος με μια πετσέτα γύρω από το σώμα του
Τον κοιτάζω και ξαφνικά αυτά που ήθελα να πω δεν έβγαιναν από το στόμα μου...ο λαιμός μου ξεράθηκε και λέξεις δεν έβγαιναν...
"Τι θέλεις εδώ;;" Έκανε την αρχή και με κοιτούσε στα μάτια...
"Άγγελε..." Είπε σιγανά "εγώ..." Άρχισα να λέω δειλά δειλά, όμως δεν πρόλαβα αφού μια ξανθιά έκανε την εμφάνιση της πίσω του....τα μάτια μου είχαν βουρκώσει... "Μωρό μου, τι κάνεις τόση ώρα στην πόρτα;;" Ακούστηκε η φωνή της από μέσα...
Γύρισα και άρχισα να τρέχω σαν κοινηγημένη..νιώθω τόσο ηλίθια που είχα πάει, δεν έπρεπε...δεν έπρεπε να κάνω πίσω...ο χαρακτηριστικός ήχος μηνύματος ακούστηκε και το άνοιξα, ήτα από τον Άγγελο...
